تجارت الکترونیک واژه ای است که امروزه در مقالات و ادبیات بازرگانی و تجارت و رسانه های عمومی بسیار به گوش می رسد. این پدیده نوین هم به علت نوپا بودن و هم به علت کاربردها و زمینه های بسیار متنوع فعالیت، نزد مراجع گوناگون تعاریف مختلفی دارد.همچنین تجارت الکترونیک پدیده ای چند رشته ای است که از طرفی با پیشرفته ترین مفاهیم فناوری اطلاعات و از سوی دیگر با مباحثی مثل بازاریابی و فروش، مباحث مالی و اقتصادی و حقوقی پیوستگی دارد.از این رو تعابیر گوناگونی از آن پدید آمده است برخی فکر می کنند تجارت الکترونیک به معنی انجام امور تجاری بدون استفاده از اسناد و مدارک کاغذی است؛ برخی دیگر تبلیغات بر روی اینترنت و حتی خود اینترنت را مترادف با تجارت الکترونیک می دانند؛ برخی دیگر تصور می کنند تجارت الکترونیک یعنی سفارش دادن کالاها و خدمات و خرید آنها به وسیله رایانه.همه دیدگاه های بالا بخشی از مفهوم تجارت الکترونیک را پوشش می دهند اما کامل نیستند.
• تعریف تجارت الکترونیک
سازمان ها و موسسات علمی و تحقیقاتی و مراکز تجاری و معتبر جهانی و پژوهشگران فعال در زمینه تجارت الکترونیک چندین تعریف از تجارت الکترونیک ارائه کرده اند.
- تعریف لینچ و لیندکوئیست: تجارت الکترونیک به معنای مبادله محصولات و خدمات در مقابل پول با استفاده از توانایی های اینترنت است.
- کالاکوتا و وینسون دو پژوهشگر مشهور تجارت الکترونیک در کتاب خود به نام مرزهای تجارت الکترونیک آن را این طور تعریف می کنند: تجارت الکترونیک واژه معادلی است برای خرید و فروش محصولات، خدمات و اطلاعات به وسیله زیر ساخت های شبکه ای.
- گروه کاری فناوری زیر ساختارهای اطلاعاتی و کاربرد آن ( IITA) یک تعریف کارکردی از تجارت الکترونیک ارائه می کند: تجارت الکترونیک ارتباطات، مدیریت داده ها و خدمات ایمنی را یکپارچه می سازد تا کاربران تجاری در سازمان های گوناگون بتوانند به صورت خودکار اطلاعات را مبادله کند.
- ولادیمیر زواس در مقاله خود به نام ساختار و آثار کلان تجارت الکترونیک بیان می دارد: تجارت الکترونیک به معنی سهیم شدن در اطلاعات، حفظ ارتباطات تجاری و هدایت مبادلات بازرگانی به وسیله شبکه های ارتباطی است.
" تعریف جامع تر از تجارت الکترونیک عبارت است از: تبادل اطلاعات تجاری و فروش اطلاعات و کالا با استفاده از شبکه جهانی اینترنت."
• انواع تجارت الکترونیک :
تجارت فروشنده با فروشنده
پر کاربردترین مدل تجاری که این روزها فراوان دیده می شود؛ در حقیقت این معامله بین دو شرکت و کمپانی به صورت عمده فروشی صورت می گیرد.معامله و ارتباط تجاری ای که در آن بنگاه ها، شرکت ها و کمپانی ها در دو طرف این بازرگانی الکترونیکی قرار دارند.
تجارت فروشنده با مصرف کننده
ارتباط تجاری الکترونیک بین بنگاه ها، شرکت ها و کمپانی ها با مصرف کننده. مانند شرکت هایی که با سایت های خود محصولات را معرفی کرده و قیمت و جزئیات اجناس را به خریداران معرفی می کنند.
تجارت مصرف کننده با مصرف کننده
دو طرف معامله مستقیما با مصرف کننده و مشتری است.
تجارت مصرف کننده با فروشنده
ارتباط بازرگانی الکترونیکی از سمت مشتری، کسبه و مصرف کننده با شرکت ها و کمپانی ها.
تجارت نقطه به نقطه
مدل تجاری نقطه به نقطه مدلی که در آن داد و ستد و ارتباطات تجاری و مالی بین دو طرف فروشنده و خریدار بر اساس تکنولوژی wap یا همان تکنولوژی ارتباط تلفن همراه با سرور برقرار می شود مانند جابه جایی مستقیم پول از حسابی به حساب دیگر.
تجارت فروشنده با اداره
تعاملات تجاری ما بین سازمان ها، ارگان ها و نهادهای دولتی مثل پرداخت مالیات و عوارض یک نهاد دولتی به نهاد یا سازمان دولتی دیگر
تجارت مصرف کننده با اداره
به معنای تعامل بین مصرف کننده با دولت که در حال حاضر چنین مدلی رواج ندارد و زیاد استفاده نمی شود.
• کاربرد تجارت الکترونیک
تجارت الکترونیک در سطح وسیعی کاربرد دارد به این معنا که نه تنها شامل خرید و فروش از طریق اینترنت است؛ بلکه شامل سایر جنبه های فعالیت تجاری مانند تهیه لیست از کالاها، مدیریت تولید، تهیه، توزیع، جابه جایی کالاها و همچنین خدمات پس از فروش می شود.

• مزایای تجارت الکترونیک :

    تهیه مواد و خدمات مورد نیاز در کمترین زمان ممکن از سایر شرکت ها
    دسترسی مشتریان به اطلاعات مربوط و مفصل در عرض چند ثانیه
    امکان مقایسه سریع و به موقع قیمت محصولات توسط مشتریان
    امکان خرید به صورت آنلاین و درهرساعت از شبانه روز
    جهانی شدن فعالیت شرکت ها
    قابلیت کاهش قیمت محصولات
    افزایش تعداد مشتزیان از طریق بازاریابی
    گسترش فعالیت های شرکت در سطح ملی و بین المللی
    تسهیل حمل و نقل عمومی و کاهش هزینه های ارتباط از راه دور
    کمک به شرکت های کوچک برای مقابله و رقابت با شرکت های بزرگ
    کاهش هزینه توزیع و تولید، افزایش کیفیت خدمات اجتماعی و خدمات بهداشتی درمانی
    حذف واسطه ها و کوتاه کردن کانال های بازاریابی و در نتیجه تولید محصولات با قیمت نهایی کمتر و سود بیشتر
    امکان تعامل و برقراری ارتباط میان مشتریان و مبادله نظرات و مقایسه تجربیات آنها
    ایجاد انتخاب های گسترده برای مشتریان و در نتیجه رضایت مندی آنها
    امکان کار در منزل و کاهش نیاز به طی کردن مسافت های درون شهری و به تبع آن کاهش ترافیک و آلودگی
    امکان استفاده مردم در سراسر دنیا اعم از کشورهای صنعتی و در حال توسعه و مناطق روستایی و دورافتاده

• معایب تجارت الکترونیک

    کاهش تولید شرکت های ورشکسته
    تاثیر نا شناخته آن بر روابط اجتماعی انسان
    کاهش میزان تولید

• ثبت شرکت تجارت الکترونیک
موضوع فعالیت، اصلی ترین عاملی است که تعیین کننده هدف یک شرکت است برای ثبت شرکت تجارت الکترونیک در صورتی که در قسمت موضوع فعالیت شرکت کلمه غیر هرمی وغیر شبکه ای قید شود نیاز به ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح نمی باشد.
• موضوعاتی که نیاز به اخذ مجوز ندارند عبارتند از :
- ارائه خدمات میزبانی وب
- انتقال دانش راه اندازی سرور و طراحی وب
- ارائه سرویس ها و راهکارهای پهنای باند
- تست امنیت سایت
- نصب و راه اندازی انواع سرورهای اختصاصی ایرانی و خارجی
- ارائه میزبانی هاست
اما چنانچه درموضوع فعالیت شرکت از عبارت تجارت الکترونیک به تنهایی استفاده شود ثبت شرکت مستلزم دریافت مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تنظیم مقررات خواهد بود.
" هم چنین برای ثبت این شرکت ها می توان در دو قالب سهامی خاص ویا با مسئولیت محدود اقدام نمود. "
در ذیل ضمن تعریف شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود به بررسی شرایط و مدارک ثبت شرکت ها ی تجارت الکترونیک پردازیم :
• شرکت سهامی خاص :
شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراٌ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است؛ تعداد سهامدار در این شرکت نباید از سه نفر کمتر باشد و عنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
• شرایط مورد نیاز جهت ثبت شرکت تجارت الکترونیک سهامی خاص :
- حداقل سه نفر سهامدار به همراه 2نفر بازرس که بازرسین نباید نسبت فامیلی با اعضاء داشته باشند.
- حداقل آورده نقدی یک میلیون ریال
- حداقل 35 درصد سرمایه برای ثبت شرکت باید نقدا پرداخت شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تجارت الکترونیک سهام خاص :
- تصویر مدارک شناسایی اعضاء شامل (کارت ملی و شناسنامه)
- گواهی عدم سوء پیشینه کیفری برای تمام اعضاء
- امضاء اقرارنامه
- اخذ مجوز در صورت نیاز
• شرکت با مسئولیت محدود :
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود درشرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.در اسم شرکت باید عبارت « با مسئولیت محدود» قید شود.
• شرایط ثبت شرکت تجارت الکترونیک با مسئولیت محدود :
- حضور حداقل دو نفر به عنوان عضو
- سرمایه شروع کار برای ثبت شرکت تجارت الکترونیک با مسئولیت محدود صد هزارتومان
- تعهد به پرداخت کل سرمایه
• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تجارت الکترونیک با مسئولیت محدود :
- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی همه اعضاء
- دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود
- دو برگ شرکتنامه
- دو نسخه اساسنامه
- اخذ گواهی عدم سوء پیشینه کیفری از دفاتر پلیس +10
- اقرارنامه امضاء شده

نام شرکت های تضامنی و نسبی باید به نحوی نوشته شود که برای اشخاص ثالث ویژگی اساسی شرکت های یاد شده، یعنی شخص بودن آن ها به آسانی شناسایی گردد. برخلاف دیگر شرکت ها، نام شرکت های اشخاص از دو بخش تشکیل می شود. بخش اول نام خاص شرکت و بخش دوم نام یک یا چند تن از شرکا یا عبارتی با همان مضمون را شکل می دهد. در همین رابطه ماده 117 قانون تجارت مقرر می دارد : " در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکا ) یا ( و برادران ) قید شود . "
ماده 184 با نگارشی نه چندان متفاوت مضمون یکسانی را افاده می کند :
" در اسم شرکت نسبی عبارت ( شرکت نسبی ) و لااقل یک نفر از شرکا باید ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده عبارتی از قبیل " و شرکا " و " برادران " ضروری است ".
لزوم قید نام شریک یا شرکا به عنوان جزئی از نام شرکت به روشنی اهمیت جایگاه شخصی شرکا در شرکت های تضامنی و نسبی و پیوند میان موجودیت شرکت و اعتبار شرکا را به نمایش می گذارد.
با وجود آنکه چنین مقرره ای ریشه در حقوق فرانسه دارد ، قانون گذار این کشور قید نام شرکا به همراه نام شرکت را بدین شرح اختیاری نموده است :
" شرکت تضامنی دارای نامی خواهد بود که می تواند متضمن نام یک یا چند شریک باشد و باید بلافاصله، قبل یا بعد از آن، کلمات شرکت تضامنی ذکر گردد ... "
همان گونه که از مفاد مقرره بالا برمی آید، در حقوق فرانسه دیگر قرار دادن نام شریک یا شرکا در کنار نام شرکت الزامی به شمار نمی رود.
دکتر اسکینی با این استدلال که چون در حقوق شرکت های ایران، " ثبت شرکت برای تشکیل آن ضروری نیست و اگر شرکتی ثبت نشده باشد، طلبکاران نمی توانند با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها، از هویت و میزان اعتبار شرکای شرکت تضامنی آگاه شوند " ، نتیجه گرفته اند که راه حل فرانسوی نباید در حقوق ما به رسمیت شناخته شود.
در استدلال بالا، اولاَ به نظر می رسد خلطی میان دو مفهوم تشکیل شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی وجود دارد. به علاوه، با فرض تاسیس شرکت بدون ثبت ، این نارسایی همچنان پابرجاست که تنها آوردن نامی مانند حسن یا علی و یا حسینی و پسران کمک چندانی به بستانکاران در شناسایی شرکای شرکت نمی رساند.
ایراد دیگری که به درستی به ضرورت ذکر نام شریک یا شرکا در کنار نام شرکت وارد شده آن است که در صورت مرگ یا خروج شریکی که نام وی به عنوان بخشی از اسم شرکت ذکر شده، ناگزیر نام شرکت نیز باید تغییر کند، چرا که در غیر این صورت، اشخاص به اعتماد نام پیشین با شرکت طرف دادو ستد قرار می گیرند، امری که متضمن فریب نسبت به این اشخاص و ورود زیان به ایشان خواهد بود.
اگرچه با تغییر نام شرکت در صورت فوت یا خارج شدن شریک مورد نظر، ایراد بالا ظاهراَ برطرف می گردد، لکن این راه حل خود کاستی دیگری در پی دارد که عبارت است از لطمه به شهرت و اعتبار تجاری شرکت که بانام پیشین اش متضمن نام شریک قبلی ارتباط مستقیم دارد و اینکه تغییر نام شرکت می تواند از میان رفتن همه یا بخشی از اعتبار گذشته شرکت را سبب گردد.
به همین جهت به نظر می رسد راه حل قانون گذار فرانسه نه تنها مشکل گرفته شده را حل نموده، بلکه کاستی دیگر موجود در قانون تجارت ایران، یعنی نبود ضمانت اجرای عدم رعایت الزام مزبور، را برطرف می سازد.

بشراز نخستین روز خلقت به فکر تولید پوشاک برای خود بوده و در این راه تلاش بسیار نموده است که ثمره آن را می توان از تنوع فوق العاده پوشاک در طول تاریخ به ویژه در عصر حاضر مشاهده کرد. صنعت نساجی در ایران سابقه چند هزارساله دارد. این صنعت در ایران در قرن یازدهم هجری تقریباً با صنعت نساجی سایر کشورهای جهان همگام بود. امروزه پیشرفت و تحولات قرون اخیرسبب شده است که بشر با روی آوردن به خواص فیزیکی مواد و با بکارگیری ذوق وهنرخود در صنعت نساجی تحولات شگرفی را ایجاد کند.
• مواد اولیه صنعت نساجی :
الیاف نساجی :
الیاف،رشته های بسیار باریکی هستند که دارای طول بلندی نسبت به قطر خود بوده و کاربردهای متفاوتی دارند که در اینجا فقط به الیاف نساجی اشاره می شود :
الیاف نساجی در دو گروه تقسیم بندی می شوند :
_ الیاف نساجی طبیعی
_ الیاف نساجی مصنوعی
• الیاف نساجی طبیعی :
الیافی هستند که از طبیعت و بدون نیاز به تغییری کلی در ماهیت و یا شکل آن بدست می آیند. الیاف زیر از الیاف طبیعی هستند :
پنبه، پشم،ابریشم، کنف، چتایی، شاه دانه.
• الیاف مصنوعی :
به گروهی از الیاف گفته می شود که توسط روش های خاص تولید می شوند و به طور معمول در طبیعت وجود ندارند ولی ممکن است ریشه طبیعی داشته باشند. الیاف مصنوعی به دو دسته زیر قابل تقسیم است :
1. الیاف سینتتیک :
الیافی که منشأ آنها نفت بوده با استفاده از فناوری خاص تولید می شوند. مانند نایلون، داکرون، ارلون و...
2. الیاف بازیافته :
الیافی که مواد اولیه شان در طبیعت بوده و با تکنولوژی های خاص تبدیل به الیاف می شوند، الیاف بازیافته گویند. مانند : ویسکوز، استات و تری استات.
• عوامل موثر در انتخاب یک ماشین بافندگی :
انتخاب یک ماشین بافندگی درگذشته براساس جنس پارچه مورد نظر( ابریشمی، پنبه ای و یا پشمی) انجام می شود انجام می شد ولی امروزه به دلیل عمومی بودن موارد استعمال ماشین های بافندگی، انتخاب براساس وزن واحد سطح پارچه صورت می گیرد.
* امروزه می توان ماشینهای بافندگی را براساس طریقه پودگذاری آنها تقسیم بندی کرد که عبارت از:
۱. ماشین های بافندگی با سیستم پودگذاری معمولی، این ماشینهای بافندگی به دو گروه زیر تقسیم می شوند :
۱_۱ ماشین های بافندگی که درآنها عمل پودگذاری توسط یک جسم پرتاب شونده انجام می شود‌.
۲_۱ ماشینهای بافندگی که به طور مثبت پودگذاری می کنند، این ماشین ها دارای گیره هایی هستند که توسط تسمه و یا میله به داخل دهنه رفته و نخ پود را وارد می کنند‌.
2_ ماشین های بافندگی جت : این ماشین ها توسط جت آب و یا جت هوا نخ پود را به داخل دهنه وارد می کنند.
3_ ماشینهای بافندگی چند فازی : دراین ماشین ها همزمان چند دهنه به صورت سری و یا موازی تشکیل می شود و چند جسم پود گذاری در یک زمان چند نخ را وارد دهانه می کند.
• ثبت شرکت ریسندگی و بافندگی :
این شرکت ها را می توان در قالب شرکت سهامی خاص و یا شرکت با مسئولیت محدود به ثبت رساند که در ادامه ضمن توضیح مختصر راجع به این شرکت ها، به شرایط و مدارک لازم برای ثبت شرکت بافندگی سهامی خاص و با مسئولیت محدود می پردازیم.
• شرکت سهامی خاص :
شرکت سهامی خاص، شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراً تأمین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است. و تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد؛عنوان " شرکت سهامی " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
• شرایط ثبت شرکت ریسندگی و بافندگی سهامی خاص :
- حداقل 35 درصد سرمایه باید نزد بانک به نام شرکت پرداخت شود.
- حداقل دارای 3 نفر عضو و 2 نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضاء باشند.
- حداقل سرمایه مورد نیاز یک میلیون ریال
• مدارک لازم برای ثبت شرکت ریسندگی و بافندگی سهامی خاص :
1- اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
2- امضای اقرارنامه
3- فتوکپی کارت ملی و شناسنامه برابر اصل شده
4- تصویر برابر اصل مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
• شرکت با مسئولیت محدود:
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است. در اسم شرکت باید عبارت " با مسئولیت محدود " قید شود.
• شرایط ثبت شرکت بافندگی با مسئولیت محدود :
- حداقل دارای 2 نفرعضو
- دارا بودن حداقل یک میلیون ریال سرمایه اولیه
- تعهد با پرداخت کل سرمایه به صورت نقدی
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت بافندگی با مسئولیت محدود :
1- تصویربرابر اصل شده کارت ملی و شناسنامه
2- اقرارنامه امضاء شده
3- اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
4- اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری

بشر از زمانی که ضرورت وجود ملزومات زندگی روزمره را احساس نمود، به فکر داشتن منسوجی بود تا بتواند او را در برابر سرما و سختی زمین محافظت نماید. پشم و موی حیواناتی نظیر گوسفند و بز، اولین یافته های بشر برای برآوردن این نیاز بود و متعاقباَ پوست این حیوانات اولین زیر انداز یا به عبارتی دیگر فرش منسوج بود.
به دنبال تغییر و تحول و پیشرفت زندگی، بشر یاد گرفت که می تواند با به هم آمیختن و فشردن رشته های پشم، زیراندازی ضخیم تر و گرم به نام نمد تهیه نماید و به دنبال آن فراگیری فنون ریسندگی و تابندگی نخ های پشمی را تولید نمود.
• تعریف قالی :
نوعی گستردنی بافته شده از الیاف، پشم و در بعضی موارد ابریشم است که معمولا برای پوشش زمین به کار می رود. از آنجا که قالی و فرش همیشه نقوشی زیبا بر خود داشته اند، امروزه به جنبه تزئینی آن توجه می شود. آنچه به قالی اهمیت و ارزش می بخشد مواد اولیه طبیعی مانند الیاف پنبه، پشم، ابریشم، کتان همچنین پیوند رنگ و نقشه و بافت قالی می باشد.
قالی مجموعه ای است از گره هایی که در رج های موازی با چله زده می شود و هر چه تعداد این گره ها در بافت بیشتر باشد مرغوبیت و استحکام آن بیشتر است.
• تاریخچه قالیبافی :
در مورد تاریخ پیدایش فرش اطلاعات دقیقی وجود ندارد ولی با توجه به آثار باستانی و کشفیات بشر، ثابت شده است که هنرهایی نظیر جاجیم بافی، گلیم بافی، زیلوبافی همه همه مقدمه ای بر پیدایش هنر قالی بافی بوده است. فرش های نخستین دارای طرح های ساده و ابتدایی و عمدتا ذهنی باف بوده است که جنبه استفاده روزمره داشته اند و محققان در مورد فرش بافی در ابتدا به مصر به عنوان مهد این هنر فکر می کرده اند اما با پیدایش اولین فرش به نام پازیریک که در کوه های سیبری در سال 1949 توسط پروفسور رودنکو کشف گردید نظریات دیگر را باطل نمود و با توجه به این نمونه عملی، مهد قالیبافی از سواحل رود نیل و دجله و فرات، به آسیای مرکزی تغییر مکان داد و ثابت کرد که مهد هنر فرش در ایران بوده است.
از آنجا که قالی همیشه نقش های زیبا بر خود داشته است، امروزه به جنبه تزئینی آن نیز توجه می شود، از جمله طرح های مختلف فرش عبارتند از:
نقشه گردان و هندسی، ابنیه و آثار باستانی، محرابی، گلهای ختایی، ترنج و لچک، جنگلی و...و زیباترین و پرفروش ترین طرح ها افشان، شاه عباسی، قاب قرآنی، بختیاری، ماهی، و...می باشد و مرغوب ترین فرش ها مربوط به تبریز و یا خطه آذربایجان می باشد.
یکی از پدیده های قابل توجه در سال های اخیر روند رو به رشد جهانی شدن است؛ ایران نیز به منظور گسترش صادرات غیر نفتی و حضور در بازار های جهانی درصدد پیوستن به سازمان تجارت جهانی بر آمده و در حال حاضر عضو ناظر این سازمان است. یکی از صنایع مهمی که بدین منظور باید مورد مطالعه قرار گیرد صنعت فرش دستباف است.
• ثبت شرکت قالیبافی :
علاقه مندان به قالیبافی، می توانند جهت بهبود بخشیدن به وضعیت تولید صنایع فرش ایرانی نسبت به ثبت شرکت در این زمینه اقدام نمایند.
برای ثبت شرکت قالیبافی انواع قالب های ثبتی وجود دارد که با توجه به نوع فعالیت مورد نظر قالب ثبتی مناسب انتخاب میشود، اغلب شرکت های ثبت شده در کشور ما در قالب شرکت های سهامی خاص و یا با مسئولیت محدود می باشند.در ادامه به شرایط و مدارک لازم جهت ثبت موسسات و شرکت ها ی قالیبافی می پردازیم.
شرایط و مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت قالیبافی سهامی خاص :
• شرایط لازم :
1_ مطابق ماده 3 لایحه اصلاحی قانون تجارت: حداقل تعداد سهامداران در شرکت سهامی خاص3 نفرباشد+2نفر بازرس که بازرسین نباید از اعضا باشند.حداقل 35درصد سرمایه نیز نقدا پرداخت شود.
2_ حداقل سرمایه در شرکت سهامی خاص از صد هزار تومان نباید کمتر باشد. (طبق ماده 5لایحه اصلاحی قانون تجارت)
• مدارک مورد نیاز :
_ تصویر شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضاء
_ گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از مراکز پلیس+10
_ اقرارنامه امضا شده
_ اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
_ اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
• شرایط ثبت شرکت قالیبافی با مسئولیت محدود :
1_ درشرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل 2 نفر باشد.
2_ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود یک میلیون ریال است.
3_ در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیر عامل شرکت شده و مدیر عامل اقرار به دریافت نماید.
• مدارک ثبت شرکت قالیبافی با مسئولیت محدود:
_ فتوکپی کارت ملی و شناسنامه کلیه اعضاء
_ اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
_ امضای اقرار نامه
_ اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها
• شرایط ثبت شرکت قالیبافی تضامنی :
-  در شرکت تضامنی ، حداقل شرکا 2 نفر و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر می باشد.
- ماده 118قانون تجارت،  سرمایه ی شرکت تضامنی را به دو صورت نقدی و غیر نقدی پذیرفته است ،ولی به منظور تشکیل شرکت باید کل سرمایه ی نقدی تادیه شده و سرمایه غیر نقدی تقویم و تسلیم شده باشد.قابل ذکر است در لایحه ی اصلاح قانون تجارت (مصوب 1384 هیات وزیران) هیچگونه حداقل مبلغی برای تشکیل شرکت تضامنی در نظر گرفته نشده است.
-  تعداد مدیران شرکت تضامنی ممکن است یک یا چند نفر باشند که محدود به مدتی خاص یا نامحدود می باشد. ( ممکن است از بین خود شرکاء یا از خارج از شرکت تعیین گردند ) .
نکته : برخلاف شرکت بامسئولیت محدود که وجود هیات نظار در مواردی الزامی است ، در شرکت تضامنی الزامی به وجود چنین هیاتی در قانون پیش بینی نشده است.
• مدارک ثبت شرکت قالیبافی تضامنی :
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
4- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
5- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل
8- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).
9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

    شرایط لازم برای ثبت موسسات غیر تجاری

- حداقل تعداد شرکا که برای مؤسسات در نظر گرفته ‌شده است، ۲ نفر می‎‎باشد و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
- حداقل سرمایه جهت ثبت موسسه یکصد هزار تومان می باشد.
- در موسسات غیر تجاری انتخاب بازرس اجباری نمی باشد اما می تواند دارای بازرس باشد. حداقل تعداد مدیران در این موسسات 2 نفر عضو می باشد که می بایست به سن قانونی 18 سال رسیده باشند.

    مدارک لازم جهت ثبت موسسات غیر تجاری  :

برای ثبت موسسات غیر تجاری، تسلیم مدارک ذیل در تهران به " اداره ثبت شرکت ها " و در شهرستان ها " به دایره ثبت شرکت ها " ضروری است.
1.دو نسخه  تقاضانامه تکمیل شده ( اوراق تقاضانامه به دلیل بهادار بودن می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردد )
2. اساسنامه تکمیل شده ( دو نسخه )
3. دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
4. دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره یا رکن اداره کننده
5. کپی برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین و مدیران
6. معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه موسسین و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر روزنامه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن.
7. تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی موسس ، مبنی بر غیردولتی بودن آن .
8. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
9. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

به موجب ماده 412 قانون تجارت " ورشکستگی تاجر یا شرکت تجاری در نتیجه توقف از تادیه وجوهی که بر عهده او است حاصل می شود " . بنابراین به محض این که تاجر در پرداخت بدهی های خود وقفه ایجاد نمود ورشکسته خواهد بود.
به تجویز قانون بخش تعاونی، مقررات ورشکستگی شرکت یا اتحادیه تعاونی تابع قوانین مربوط است. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که ورشکستگی به حکم دادگاه مشخص و اعلام می شود و بنا بر مقررات قانون تجارت ، مدیران شرکت یا اتحادیه تعاونی مکلف اند ظرف سه روز از تاریخ حادث شدن وقفه در تادیه بدهی ها و سایر تعهدات نقدی، توقف را به دفتر دادگاه محل اظهار کنند و صورت حساب دارایی، بدهی ها و مطالبات ، سود و زیان و دفاتر تجاری تعاونی را به آن دفتر تسلیم کنند. دادگاه در موارد ذیل به ورشکستگی شرکت یا اتحادیه تعاونی رسیدگی می کند.
- بر حسب اظهار مدیران تعاونی ؛
- به موجب درخواست یک یا چند نفر از طلبکاران تعاونی ؛
- بر حسب تقاضای دادستان .

    انواع ورشکستگی

ورشکستگی بر سه نوع است : ورشکستگی عادی ، ورشکستگی به تقصیر و ورشکستگی به تقلب . ورشکستگی عادی در اثر عوامل خارجی یا حوادث غیرمترقبه ، بدون وجود تقصیر و سوء نیت و تقلب حادث می شود. ورشکستگی به تقصیر ، در اثر بی مبالاتی یا افراط و تفریط در اداره امور تجاری به وجود می آید و از این طریق قسمتی از سرمایه که وثیقه طلب طلبکارهاست، از بین می رود ؛ مانند اینکه محقق شود هزینه در ایام عادی نسبت به عایدی، فوق العاده بوده است یا نسبت به سرمایه، مبالغ عمده ای صرف معاملاتی شده که در عرف تجاری موهوم یا نفع آن منوط به اتفاق محض است.
در ورشکستگی به تقصیر، سوء نیت و قصد مجرمانه وجود ندارد. ورشکستگی به تقلب ، مبتنی بر سوء نیت است و در اثر اعمالی با قصد مجرمانه به وجود می آید ؛ مانند اینکه قسمتی از دارایی را مخفی کنند یا آن را به طریق مواضعه و معاملات صوری از میان ببرند یا از ارائه دفاتر تجاری خودداری کنند.
در ورشکستگی عادی فقط به حالت حقوقی شخص ورشکسته توجه می شود و وضع مختل و نابسامان اقتصادی وی مورد رسیدگی و تصفیه واقع می شود؛ ولی در ورشکستگی به تقصیر و ورشکستگی به تقلب ، علاوه بر اینکه حالت حقوقی شخص ورشکسته مورد توجه است ، عواقب کیفری نیز به علت وجود تقصیر و تقلب ، به منظور مجازات وی ایجاد می شود؛ لذا ورشکستگی عادی جنبه کیفری ندارد ؛ ولی ورشکستگی به تقصیر و تقلب جنبه کیفری دارند. طبق قانون مجازات اسلامی، مجازات شخصی که به موجب حکم دادگاه به ورشکستگی به تقصیر محکوم شود شش ماه تا دو سال حبس است و مجازات محکوم شده به ورشکستگی به تقلب ، از یک تا پنج سال حبس است.
در ورشکستگی، به حکم دادگاه شرکت یا اتحادیه تعاونی منحل می شود و مورد تصفیه قرار می گیرد و در صورت ورشکستگی به تقصیر یا ورشکستگی به تقلب ، مدیران شرکت یا اتحادیه تعاونی که مسئول این امر بوده اند به مجازات های متناسب می رسند.
لازم به یادآوری است  ، کلیه تغییرات شرکت نظیر ورشکستگی، ابطال، تصفیه، تقسیم اموال، تغییرات اساسنامه و ... باید فوراَ به ثبت برسد. بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب، نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود.

• تعریف ماده غذایی:

غذا به هر ماده ای اطلاق می شود که موجود زنده آن را می خورد یا می آشامد. واژه غذا شامل مایعات نوشیدنی هم می شود‌. غذا منبع اصلی تولید انرژی و تغذیه در جانوران است و معمولاً گیاهان و جانوران منشأ تولید آن هستند.
هر ماده ای که برای تغذیه و حمایت بدن انسان مصرف شود ماده غذایی نام دارد. مواد غذایی اکثراً منشأ حیوانی و گیاهی دارد و حاوی مواد مغذی ضروری برای بدن انسان است مانند : کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها، ویتامین ها یا مواد معدنی. موادغذایی توسط یک موجود زنده مصرف و جذب می شود و توسط سلول های ارگانیسم تبدیل به انرژی، حفظ بقاء یا رشد و نمو می شود.

• چهار گروه اصلی مواد غذایی وجود دارد که به شرح ذیل می باشد :

_ گروه شیر و لبنیات : شیر، ماست، پنیر، کشک و بستنی.
_ گروه گوشت، حبوبات و مغزها: انواع گوشت قرمز و سفید و سایر حبوبات .
_ گروه نان و غلات: انواع نان، برنج، ماکارونی، گندم، جو و ذرت.
_ گروه میوه ها و سبزیجات: انواع میوه ها و سبزیجات.
با توجه به آنچه گفته شد، در این مقاله ضمن توضیحاتی راجع به مزایای ثبت برند مواد غذایی ، به مدارک و مراحل ثبت آن پرداخته ایم. شایان ذکر است، خوانندگان عزیز در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در این رابطه می توانند با ما تماس حاصل فرمایند. ثبت شرکت فکر برتر؛ برای ارائه هرگونه خدمات ثبتی در جهت یاری رساندن به متقاضیان گرامی آمادگی کامل دارد.

• مزایای ثبت برند مواد غذایی :

ثبت یک برند می تواند مزایای زیر را برای متقاضی خود داشته باشد :

    شرکت ها را تشویق می کند تا در حفظ و بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
    نقش مهمی در موافقت نامه های اعطای نمایندگی دارد.
    ضمانت می کند تا مشتریان بتوانند محصولات را از یکدیگر تمیز دهند.
    ایحاد شهرت و وجهه برای شرکت و محصول شما.
    به شرکت ها این امکان را می دهد که محصولات خود را از یکدیگر متمایز کنند.
    منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیاز برای شما می باشد.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت برند مواد غذایی :

1. تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت
2. مدارک مثبت هویت متقاضی :
اشخاص حقیقی : ( فتوکپی شناسنامه وتصویر کارت ملی )
اشخاص حقوقی : (آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت، تصویر شناسنامه وکارت ملی صاحبان امضاء)
3. مدارک نماینده قانونی :
در صورتی که تقاضاء توسط نماینده قانونی (وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و...) به عمل آید مدارک ضمیمه گردد.
4. نمومه گرافیکی : ( کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر 10×10 سانتی متر).
5. در صورت سه بعدی بودن :
ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه ودر مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
6. ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط :
به عنوان مثال جواز اعلامیه تأسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی یا پروانه کسب و...
7. استفاده از حق تقدم :
درصورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8. نسخه ای از ظوابط وشرایط استفاده از علامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار
9. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی مبلغ 200,000 ریال برای اشخاص حقوقی 400,000 ریال به حساب سیبا شماره 2171329015001 بانک ملی بنام تمرکز وجوه درآمد خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی (قابل پرداخت در کلیه شعب بانک ملی سراسر کشور) را ضمیمه نماید.
ب) معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه ای ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس می بایست به شماره حساب ارزی 740001 نزد بانک ملی- شعبه عباس آبادغربی (803) به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی واریزگردد.

• مراحل ثبت برند مواد غذایی :

1- عموما اولین گام در ثبت برند، استعلام آن می باشد، تا توسط شخص دیگری به ثبت نرسیده باشد.
2- پس از انتخاب برند و تأیید استعلام می توانید به سامانه اداره مالکیت معنوی به نشانی http://iripo.ssaa.ir  مراجعه نمایید و اطلاعات و مدارک لازم را ارسال نمایید و کد پیگیری دریافت کنید.
3- پس از تکمیل اطلاعات در سامانه، ممکن است پاسخ اداره یکی از این سه حالت اخطار نقص، رد پرونده، آگهی نوبت اول باشد. که در حالت آگهی نوبت اول یعنی مشکلی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و می بایست نسبت به ارائه مدارک اقدام نمایید.
4- بعد از انتشار آگهی نوبت اول بایستی مدارک به صورت فیزیکی به اداره مالکیت معنوی تحویل داده شود، و نسبت به پرداخت هزینه روزنامه رسمی اول و هزینه حق الثبت اقدام نمایید.
5- پس از گذشت زمان مقرر در صورتی که شخص یا اشخاصی نسبت به برند شما اعتراضی نداشته باشد باید برای آگهی نهایی و دریافت سند قطعی برند اقدام کنید.
توضیح1) : مطابق ماده ۱۴ قانون ثبت علائم تجاری مدت اعتبار علامت ثبت شده به مدت ده سال تعیین شده و تمدید اعتبار آن برای دوره های بعد بلامانع می باشد.
توضیح2) : چنانچه علامت ثبت شده برای مدت سه سال از تاریخ ثبت بلا استفاده بماند هر شخص ذینفع می تواند ابطال آن را از قانونگذار درخواست نماید و نسبت به ثبت آن برند اقدام کنند.

سهامداران شرکت با توجه به مقررات قانونی تجارت می توانند شرکت را منحل نمایند و برای اینکار بایدصورتجلسه ای تحت عنوان مجمع عمومی فوق العاده تنظیم نموده وبه ثبت شرکتها تحویل نمایند لذا لازم است که از تاریخ تنظیم صورتجلسه انحلال حداکثر ظرف مدت 5 روز جلسه مزبور را به ثبت شرکتها تحویل نمایند.
 
مدارک لازم برای انحلال:
 
1- صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده.
 
2- لیست صاحبان سهام حاضر در جلسه که به امضای آنها رسیده باشد
 
تذکر:
 
1- چنانچه مدیرتصفیه خارج ازشرکت باشدبایستی مشخصات کامل وی که عبارت است ازنام ،نام خانوادگی،شماره ملی،شماره شناسنامه،محل صدورشناسنامه،تاریخ تولد،آدرس کامل وکد پستی در صورتجلسه قید شود و فتوکپی مصدق کارت ملی وشناسنامه ضمیمه باشد.
 
2- چون مدیرتصفیه پس ازانحلال شرکت جانشین هیئت مدیره می باشدلذا دفاتر و اسناد دارایی شرکت باید تحویل مدیر تصفیه شده باشد چون برای تصفیه حسابهای شرکت وجود دفاتر و اسناد دارایی شرکت لازم و ضروری است.
 
3- مدت تصدی مدیرتصفیه حداکثردوسال میباشدچه درصورتجلسه قیدشده باشدوچه درصورتجلسه مدت نیامده باشدچنانچه مدیرتصفیه بخواهداموال شرکت رابفروشدو یا اقدامی بنماید پاسخ به استعلام دفترخانه و سایر مراجع در مدت این دو سال امکان پذیر است در صورتی که دو سال گذشته باشد بایستی پاسخ دفترخانه داده شود لیکن درآن ذکرشودمدت مدیر تصفیه خاتمه یافته وتاکنون به انتخاب مدیرتصفیه جدید یا تمدید مدیر تصفیه اقدامی صورت نگرفته است.
 
صورت جلسه انحلال شرکت (با مسولیت محدود)
 
نام شرکت ........................................... شماره ثبت ................ سرمایه ثبت شده ...........................ر

:: بازدید از این مطلب : 13

به موجب ماده 72 لایحه قانون تجارت، مجامع عمومی از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می شود. اشخاص غیر سهامدار، حق شرکت در جلسات مجمع عمومی را ندارند مگر به عنوان وکیل یا منشی. نصاب تشکیل رسمی جلسات و هم چنین حد نصاب تصمیم گیری جلسات مجامع عمومی، اصولاَ تابع اساسنامه است مگر آن که قانون ترتیب دیگری را مقرر کرده باشد.

    صورتجلسه مجامع عمومی

در هر جلسه رسمی که تشکیل می شود، باید خلاصه ای از تصمیمات و مذاکرات به صورت مکتوب درآید. به موجب ماده 105 لایحه ، از وظایف منشی هیات رئیسه مجمع عمومی، نگارش صورتجلسه است. صورتجلسه باید به امضای تمام ( نه اکثریت ) اعضای هیات رئیسه مجمع برسد و یک نسخه از آن در مرکز شرکت نگهداری شود.
در ماده 256 لایحه، برای هیات رئیسه مجمع عمومی که صورتجلسه را تنظیم نکند، ضمانت اجرای جزایی پیش بینی شده است.
به موجب ماده 100 لایحه ، در آگهی دعوت صاحبان سهام برای تشکیل مجمع عمومی نکات ذیل باید قید شود :
- دستور جلسه
- تاریخ
- محل تشکیل مجمع
- قید ساعت
- نشانی کامل
به عقیده غالب حقوقدانان ، اگر در آگهی دعوت و موضوع دستور جلسه ، عباراتی مانند ( و غیره یا سایر موضوعات ) قید شود و تصمیماتی نیز خارج از دستور جلسه تصریح شده اتخاذ شود این تصمیمات قابل ابطال هستند. هم چنین اگر موارد ذکر شده در دستور جلسه کم یا اضافه شود نیز تصمیمات جلسه قابل ابطال است.
به موجب ماده 99 لایحه ، مندرجات صورتجلسه حاضرین عبارتند از :
- هویت کامل
- اقامتگاه
- تعداد سهام
- تعداد آرای هر یک از حاضرین
- امضا سهامدار
در ماده 255 لایحه برای رئیس و اعضای هیئت مدیره هر شرکت سهامی که %gz

:: بازدید از این مطلب : 16

اگر می خواهید یک شرکت در اشتهارد راه انداری کنید، بایستی ابتدا با انواع شرکت ها از نظر ماهیت حقوقی آشنا شده و سپس اقدام به ثبت شرکت خود نمایید.
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف

    شرکت سهامی عام

شرکتی است که موسسین آن مکلفند برای تامین قسمتی از سرمایه آن به مردم مراجعه کنند.حداقل سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال بوده و تعداد موسسین آن نیز باید حداقل پنج نفر باشند ( مواد 4، 5 ، و 107 ل.ا.ق.ت ) مراجعه به عامه از طریق پذیره نویسی صورت می گیرد.

    شرکت سهامی خاص

شرکتی است که کلیه سرمایه آن منحصراَ توسط خود موسسین تامین می شود، حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال بوده و موسسین نیز نباید از سه نفر کمتر باشند ( مواد 3 و 4 و 5 ل.ا.ق.ت) مسئولیت مدنی سهامدار در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهمی است که سهامدار در شرکت سهامی سرمایه گذاری کرده است.( ماده 1 ل.ا.ق.ت)

    شرکت تضامنی

شرکت هایی هستند که برای امور تجاری، و تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل می شوند.شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت مسئولیت شخصی، نامحدود و تضامنی دارند.در شرکت تضامنی، قید نام یکی از شرکاء به دنبال نام شرکت ضروری می باشد؛ مثل شرکت تضامنی داوود و شرکاء و این امر به خاطر اهمیت شخصیت شرکاء و جلب اعتماد ثالث می باشد.( موارد 116، 117 و 124 ق.ت)

    شرکت با مسئولیت محدود

شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود.مسئولیت شریک در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهم الشرکه ای است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.فرق این شرکت با شرکت های سهامی در این است که در شرکت با مسئولیت محدود به هیچ وجه سهم الشرکه صادر نمی شود و جز با رضایت عده ای از شرکاء که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد قابل نقل و انتقال نیست.ولی در شرکت های سهامی، سهام منتشر گردیده و نیز قابل نقل و انتقال می باشد.در شرکت با مسئولیت محدود در صورت پیش بینی در اساسنامه، با فوت ، حجر ، ممنوعیت قانونی یا قضایی یکی از شرکاء شرکت منحل می شود ولی در شرکت های سهامی عام و خاص در چنین شرایطی شرکت به حیات خود ادامه می دهد.

    شرکت نسبی

شرکتی است که برای انجام امور تجاری، تحت نام مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت آورده یا سرمایه ای است که در شرکت دارد.( ماده 183 ق.ت)

    شرکت مختلط غیر سهامی

شرکتی است که برای امور تجاری، تحت نام مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود تشکیل می شود.مسئولیت شرکای ضامن، تضامنی، نامحدود و شخصی است ولی مسئولیت شرکای با مسئولیت محدود به میزان سرمایه ای است که هر شریک در شرکت سرمایه گذاری  کرده است.در این نوع شرکت، سهم الشرکه قابل نقل و انتقال نبوده و شرکت با فوت یا حجر یا ممنوعیت قضایی هر یک از شرکا اصولاَ منحل می گردد.

    شرکت مختلط سهامی

شرکت هایی هستند که تحت نام مخصوص بین یک یا چند شریک ضامن و یک یا چند نفر سهامدار تشکیل می شوند.مسئولیت شریک یا شرکای ضامن تضامنی، نامحدود و شخصی است و مسئولیت سهامدار یا سهامداران در این نوع شرکت محدود به مبلغ اسمی سهامی است که هر یک از آنان در شرکت دارند.در این نوع شرکت ها سهام سهامداران قابلیت نقل و انتقال داشته و با فوت یا حجر یا ممنوعیت قانونی سهامدار شرکت منحل نمی شود.( مواد 162 و 163)

    شرکت تعاونی

این نوع شرکت ها به منظور رفع نیازمندی های مشترک اعضاء تشکیل و مسئولیت هر یک از سهامداران در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهم یا سهامی است که سهامدار در شرکت تعاونی دارا می باشد.در حال حاضر قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب شهریور 1370 بر فعالیت های شرکت تعاونی حاکمیت دارد.

الف ) گزینه اول ثبت شرکت سهامی خاص
ب) گزینه دوم ثبت شرکت بامسئولیت محدود
ثبت شرکت سهامی خاص در اشتهارد :

ویژگی ها ی شرکت سهامی خاص :

- مسئولیت سهامداران در این شرکت مانند مسئولیت شرکاء شرکت بامسئولیت محدود است. یعنی فقط به میزان سهامشان مسئول تادیه دیون شرکت اند نه بیشتر.
- اعضای هیئت مدیره شرکت سهامی خاص حداقل سه نفر می باشد.
- شیوه های اداره آن کامل است و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است، از همین رو این قالب برای تشکیل شرکتی با تعداد قابل توجهی از شرکاء مناسب است.
- در تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، رای اکثریت ملاک است و منظور از اکثریت نیز اکثریت سرمایه است، یعنی عده ای از شرکاء که بیش از نصف سرمایه شرکت را دارا باشند، ولو آنکه از لحاظ عددی این شرکاء در اکثریت نباشند، بنابراین شیوه اخذ تصمیم در این شرکت ساده و سریع است.
- در نام شرکت باید کلمه " خاص" قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود. مثلاَ " شرکت سهامی خاص البرز " یا " شرکت البرز، سهامی خاص " . عبارت شرکت سهامی باید در تمام نوشته ها و سربرگ های شرکت قید گردد.

شرایط ثبت شرکت سهامی خاص :

- حداقل تعداد سهامداران جهت ثبت یک شرکت سهامی خاص 3 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
- حداقل سرمایه جهت ثبت یک شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال برابر با یکصد هزار تومان می باشد.
- در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
-  در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
ثبت شرکت بامسئولیت محدود در اشتهارد :
با توجه به ماده 94 و مواد بعدی برای تشکیل شرکت ذکر نکات ذیل حائز اهمیت است :
- مجموع سرمایه شرکت را اعم از نقدی و غیرنقدی سهم الشرکه می گویند و سرمایه به سهام تبدیل نمی شود.
- در اسم شرکت باید عبارت مسئولیت محدود قید شود و اسم شرکت با اسم هیچیک از شرکاء همراه نباشد تا با شرکت تضامنی اشتباه نشود و برای شریک مسئولیت تضامنی نیز ایجاد نگردد.
- شرکت مزبور را به این جهت بامسئولیت محدود می گویند که مسئولیت هر یک از شرکاء محدود به همان مقدار سرمایه ای است که در شرکت سهیم می باشد و بیشتر از سرمایه خود مسئولیتی نداشته و متعهد به پرداخت دیون و قروض شرکت نخواهد بود.
- هر گاه قسمتی از سرمایه شرکت نقد و قسمتی غیرنقدی باشد سرمایه نقدی تسلیم می شود و ارزش سرمایه غیرنقدی نیز باید معلوم گردد که به آن تقویم سرمایه می گویند و سپس تسلیم بشود.
- سهم الشرکه شرکت به صورت اوراق تجاری بی نام یا بانام در نمی آید و قابل انتقال به سایر افراد نیست مگر اینکه، عده ای از شرکاء که حداقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها است و دارای اکثریت عددی نیز می باشند در این خصوص موافقت کرده باشند.

شرایط ثبت شرکت های بامسئولیت محدود به قرار ذیل است :

- حداقل تعداد شرکاء ، 2 نفر می باشد.
- در قانون تجارت، برای میزان سرمایه شرکت بامسئولت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد. ( این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد ).
- حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد. ( برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد ).
- اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.

یکی از ویژگی های دنیای امروز، استفاده گسترده از انرژی الکتریکی می باشد. نیاز به ایجاد روشنایی واهمیت آن درزندگی بشرهمواره با چالش محدود بودن منابع و هزینه بر بودن تولید انرژی روبه رو بوده است. کوشش برای دست یابی به فناوری هایی که با به کار گیری از کمترین انرژی، بیشترین نور تولید شود موجب دستیابی به فناوری لامپ فلورسنت فشرده در دهه هفتاد میلادی گردید.

• لامپ کم مصرف :

یک لامپ کم مصرف یا با نامی دیگرلامپ فلورسنت فشرده، یک نوع لامپ از خانواده لامپ های فلورسنت می باشد. خیلی از لامپ های کم مصرف برای جایگزینی با لامپ های رشته ای و پر مصرف طراحی شده اند و قابلیت بسته شدن به خیلی از سرپیچ های فعلی که برای لامپ های معمولی استفاده می شوند را دارند. در مقایسه با لامپ های معمولی، این لامپ ها تقریباً همان نور را تولید می کنند اما مصرف برق بسیار پایین و عمر طولانی تری دارند.
به کار گیری این لامپ، افزون بر ایجاد صرفه اقتصادی، به دلیل آسانی استفاده در سیستم روشنایی سنتی به طور گسترده مورد توجه مصرف کنندگان قرارگرفته و به سبب نقش برجسته و تأثیرگذار آن درحوزه روشنایی به نام لامپ کم مصرف شناخته می شود. ترویج استفاده از لامپ کم مصرف در مدت زمان کوتاه به دلیل افزایش هزینه های تولید برق، محدود بودن منابع فسیلی، افزایش تدریجی دمای کره زمین، و آلودگی ناشی از سوخت نیروگاه ها به عنوان راهکاری مثبت درجهت صرفه جویی در مصرف انرژی و پیشبرد اقتصادی کشورها مورد توجه قرار گرفته است. بهره وری مناسب همراه با طول عمر بالا، افزون بر ایجاد رضایت و استقبال از محصول سبب شده که تولید کنندگان بتوانند این محصول را با قیمت و با شرایط ضمانتی مناسب در اختیار و گزینش مصرف کنندگان قراردهند.

• مزایای استفاده از لامپ های کم مصرف را می توان در موارد زیر مشاهده کرد :

_ امکان انتخاب رنگ نور براساس کاربرد و نیاز مصرف کنندگان.
_ کاهش هزینه های تعویض لامپ به واسطه عمر طولانی لامپ کم مصرف.
_ میزان نوردهی هرلامپ کم مصرف ۱۸ وات برابر نور حاصل از یک لامپ رشته ای معمولی ۱۰۰ وات می باشد.
_ کاهش مصرف برق دستگاه های سرمایشی خودکار به دلیل عدم تولید گرمای مزاحم.
_ ایجاد نور یکنواخت و بدون لرزش و عدم خستگی چشم.

• ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف:

با توجه به اهمیت صرفه جویی در مصرف برق در دنیا و نقش این محصول در کاهش مشکلات زیست محیطی، امروزه فعالیت در زمینه تولید لامپ های کم مصرف رونق چشمگیری داشته است، افراد می توانند برای فعالیت در این زمینه ابتدا مجوزهای لازم را از وزارت صنایع اخذ نمایند، سپس نسبت به ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف، در یکی از قالب های شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص و یا شرکت با مسئولیت محدود اقدام نمایند.

• شرکت سهامی خاص :

شرکت های که تمام سرمایه آنها در موقع تأسیس منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده است. در شرکت های سهامی خاص عبارت " شرکت سهامی خاص " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق واطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.

• شرایط ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی خاص:

    سرمایه اولیه : معادل یا بیشترازصد هزار تومان
    حضور3 نفر سهامدار اصلی به همراه 2 نفر بازرس که بازرسین نباید ازسهامداران باشد.
    واریز35% مبلغ سرمایه اولیه به حساب بانکی به نام شرکت و ارائه رسید و گواهی بانکی

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی خاص :

    پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور
    تصویر شناسنامه وکارت ملی بازرسین (نیازی به برابر اصل شدن ندارد)
    دوبرگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص
    دونسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص وامضاء زیرتمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
    تکمیل فرم تعیین نام
    دوجلد صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
    دونسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین که به امضاء سهامداران وبازرسین رسیده باشد
    فتوکپی شناسنامه وکارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران
    معرفی نامه نمایندگان، درصورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند وارائه تصویر روزنامه رسمی، آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن.
    تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیردولتی بودن آن
    گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس در آنجا افتتاح شده است.
    اخذ مجوز درصورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.

• تعریف شرکت با مسئولیت محدود :

مطابق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود وهریک ازشرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود درشرکت مسئول پرداخت بدهی ها و تعهدات شرکت است.
طبق ماده 95 دراسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و درغیراین صورت آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب وتابع مقررات آن خواهد بود.

• شرایط ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف با مسئولیت محدود :

    حضور حداقل دو نفر به عنوان اعضاء
    تعهد به پرداخت کل سرمایه
    سرمایه شروع کار برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود صد هزار تومان می باشد.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف با مسئولیت محدود:

    پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور جهت تعیین نام
    تکمیل فرم تعیین نام
    دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه شرکاء
    دونسخه شرکت نامه با مسئولیت محدود وتکمیل وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
    دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود وامضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
    دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران وبازرسین رسیده باشد.
    دونسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
    تصویر شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیرعامل خارج ازاعضاء هیأت مدیره باشد.
    فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرسین
    معرفی نمایندگان، درصورتی که سهامداران و اعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر روزنامه رسمی و آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن
    تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی برغیر دولتی بودن آن

• شرکت سهامی عام :

شرکت های که مؤسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام تأمین می کنند اینگونه شرکت ها سهامی عام نامیده می شوند. ومطابق ماده 5 قانون تجارت سرمایه شرکت های سهامی عام از مبلغ 5,000,000 ریال نباید کمتر باشد.

• شرایط لازم برای ثبت شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی عام :

    حداقل سرمایه لازم پنج میلیون ریال
    حداقل 30% سرمایه تعیین شده توسط مؤسسین تعهد گردد و 35% از میزان تعهد شده پرداخت گردد.
    اظهارنامه و طرح اساسنامه و اعلام پذیره نویسی به امضای مؤسسین رسیده باشد.
    اخذ و ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز.

• مدارک لازم جهت تأسیس شرکت تولید لامپ کم مصرف سهامی عام :

    دو نسخه اظهارنامه
    دوجلد اساسنامه
    دو برگ صورتجلسه مجمع عمومی مؤسسین
    دو نسخه صورتجلسه هیأت مدیره
    آگهی دعوت مجمع عمومی مؤسسین در روزنامه تعیین شده
    تصویر شناسنامه و کارت ملی مدیران
    گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل 35% سرمایه شرکت
    ارائه مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذیصلاح

پلمپ دفاتر به معنای منگوله دار کردن و برگ شماری دفتر می باشد تا امکان کم یا زیاد نمودن ورقی از آن نباشد.در صورت پر شدن دفتر و نیاز به دفتر دوم باید مجددا به اخذ دفاتر مربوطه و پلمپ ان اقدام شود.

 
تمامی شرکت ها و موسساتی که شامل قوانین مالیات می باشند، باید دفاتر قانونی خود را از سازمان امور مالیاتی، جهت تحریر کلیه فعالیت های مالی خود تحویل بگیرند.

 
شرکت ها با توجه به ائین نامه تحریر دفاتر قانونی باید، تمامی فعالیت های مالی خود را به ترتیب وقوع و به صورت خوانا و بدون خط خوردگی در این دفاتر نوشته و درزمانی که می خواهند سال مالی را تحویل دهند در انتهای ان دفاتر پلمپ شده ای را که نوشته شده است، جهت استناد به دارایی تسلیم نمایند.

 
۱) تحریر و پلمپ دفاتر قانونی :

کلیه شرکت ها ثبت شده موظف به اقدام جهت پلمپ دفاتر قانونی در تاریخ تعیین شده می باشند به این معنی که در زمان ثبت شرکت،  دفاتر قانونی به تاریخ روز را درخواست نمایند و دفاتر سال بعد را تا اسفند ماه سال قبل پلمپ نمایند.


در صورت عدم  انجام امور مذکور شرکت مشمول جریمه مالیاتی شده و ممنوع المعامله خواهد شد.

 
۲) اظهارنامه مالیاتی

مالیات های پرداختی مودیان بستگی به نحوه تهیه اظهار نامه داشته و ممکن است شرکت بنا به دلایلی از قبیل بروز اشتباه یا سهل انگاری در تنظیمات اظهار نامه مالیاتی با جریمه های سنگین مواجه شود.

 
۳) تهیه اظهارنامه مالیاتی بر ارزش افزوده

این اظهار نامه باید بعد از پایان هر سال به سازمان امور مالیاتی ارائه گردد.

 
تمامی تجار اعم از تجار حقیقی یا حقوقی موظف به اخذ دفاتر زیر می باشند :

 
۱) دفاتر روزنامه

به دفتری گفته می شود که تاجر موظف است هر روزه وجوه مخارج شخصی خود را که برداشت می نماید با تمامی داد و ستد های خود، به هر اسم و رسمی که باشد و در ان دفتر درج نماید.

 
۲) دفتر کل

به دفتری گفته می شود که تاجر هفته ای یک مرتبه تمامی معاملات خود را از دفاتر روزنامه استخراج کرده و طبق اصول مربوطه در دفتر کل به طور خلاصه درج کند.

 
تذکر :

پلمپ دفاتر در شرکت ها باید قبل از سال مالی شرکت اخذ گردد.

پلمپ دفاتر مذکور برای شرکت های تازه تاسیس شده ۳۰ روز می باشد.

پلمپ دفاتر از سوی سازمان اداره ثبت شرکت ها انجام می شود.

 
دلیل پلمپ دفاتر :


۱:عدم صدور صورتحساب

۲:استفاده از شماره اقتصادی خود برای اشخاص دیگر

۳:استفاده از شماره اقتصادی دیگران برای خود

۴:عدم درج شماره اقتصادی
 

تمامی این موارد جزئی از قوانین می باشد و در صورت بی توجهی مشمول جریمه مالیاتی خواهد شد.


تذکر :

کلیه شرکت ها باید عدم فعالیت خود را به اداره مالیات اعلام کرده و دفاتر پلمپ شده خود را به صورت خالی به اداره تسلیم نمایند.

 
زمان پلمپ دفاتر :

در زمان ارائه اظهارنامه مالیاتی در تیر ماه، هر سال باید اواخر سال قبل برای اخذ پلمپ دفاتر اقدام شود.

پلمپ دفاتر ۱ روزه انجام می شود و در مدت زمان ۱ ماه توسط اداره پست به دست موکل خواهد رسید.

 
مدارک لازم جهت پلمپ دفاتر :


۱) مهر شرکت

۲) کپی کارت ملی و شناسنامه مدیرعامل

۳) کپی روزنامه تاسیس شرکت و اخرین تغییرات ثبت شده در ان

حسابرسی در شرکت تضامنی صرافی به چه صورت انجام می شود ؟ در شرکت های صرافی شرکا در هر سال یک حسابرس ، جهت حسابرسی صورت های مالی به مدت ۱ سال تعیین می نمایند.

 
وظایف حسابرسان در شرکت های تضامنی صرافی :


۱: بررسی صحت و درستی صورت های مالی صرافی براساس قوانین واستانداردهای حسابداری، و ائین نامه و دستورالعمل های بانک مرکزی

۲: تهیه و ارائه گزارش حسابرسی صرافی به بانک

۳: تهیه و ارائه گزارش های ویژه در خصوص عملکرد صرافی از حیث رعایت مقررات بانک مرکزی

 
تذکر :

۱:حسابرسانی که به مدت ۴ سال مسئولیت حسابرسی صرافی را داشته اند نمی توانند برای سال بعدی به عنوان حسابرس انتخاب شوند.

۲:تمامی حقوق و مزایای حسابداران در رابطه با گزارش های مورد درخواست بانک مرکزی بر عهده صرافی ها می باشد.

 
سال مالی و صورت های مالی صرافی ها :

 
سال مالی صرافی ها از اول فروردین ماه سال شروع شده و تا اخر سال خاتمه می یابد. به غیر از اولین سال مالی که از تاریخ تاسیس شرکت شروع شده و تا پایان سال اتمام می یابد.

 
صورت های مالی سالانه :


۱:حسابرسی صورت های مالی صرافی ها باید توسط حسابرس انجام شود.

۲:بعد از انقضای هر سال مالی هئیت مدیره موظف است در مدت زمان حداکثر ۴ ماه، صورت های مالی صرافی را به ضمیمه گزارشی در رابطه با فعالیت و وضع عمومی صرافی در طی سال مالی مذبور تنظیم نماید.

 
مقررات اجرایی در صرافی ها :

۱:فعالیت های صرافی ها باید با توجه به چارچوب دستورالعمل های اجرایی تاسیس، فعالیت و نظارت بر صراف های مصوب شورای پول و اعتبار، بخش نامه های بانک مرکزی و دیگر قوانین مربوطه باشد.

۲:هیئت مدیره صرافی موظف است که در هنگام به اتمام رسیدن اجاره نامه فعالیت صرافی، اقدام به تمدید آن نماید.

۳:صرافی ها موظفند روزانه تمامی رویداد های مالی خود را بر اساس قوانین موجود در چارچوب استانداردهای حسابرسی، ثبت نمایند.

۴: صرافی ها باید تمامی امار و اطلاعات معاملات ارزی خود را در سامانه اعلامی از طرف بانک مرکزی و سایر قوانین تعیین شده از سوی محل امضای شرکای بانک، ثبت نمایند و اقدام به ارسال و اعلام ان را به بانک مرکزی نمایند.

۵:تمامی سرمایه های متعلق به صرافی ها در حسابی به نام صرافی در بانک ها و موسسات اعتباری نگهداری می شوند و صرافی ها موظفند که تمامی مشخصات حساب های ارزی و ریالی خود را به بانک مرکزی اعلام نمایند.

 
نکته :

انجام هر گونه عملیاتی از قبیل واریز و یا نگهداری وجوه متعلق به صرافی ممنوع می باشد.


۶:مدیران صرافی موظفند در هر زمانی که بانک مرکزی تعیین نماید شرایط لازم رسیدگی را برای بازرسان بانک مرکزی فراهم کنند و تمامی مدارک و اسناد دفاتر را جهت بازرسی به ان ها تسلیم نمایند.

۷: انجام هر گونه تغییرات در صرافی ها باید با موافقت نامه بانک مرکزی انجام شود.

۸:صرافی ها مجاز به استفاده از دارایی شرکت به عنوان وثیقه نمی باشند.

۹: تمامی تعهدات مالی ناشی از حواله های صادر شده به مشتریان نباید از ۲ برابر میزان اخرین سرمایه صرافی زیادتر شوند.

۱۰:مواردی که در اساسنامه پیش بینی نشده است، تابع قوانین و مقررات جاری کشورمی باشد که این قوانین شامل موارد زیر می باشد:

 
قانون پولی و بانکی کشور

قانون تجارت و لایحه اصلاحی آن

قانون تنظیم بازار غیرمتشکل محل امضای شرکا و آیین نامه های آن

قانون مبارزه با پولشویی

آیین نامه اجرایی و دستورالعمل های مرتبط با آن

سایر قوانین و مقررات ذی ربط و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوطه

مصوبات شورای پول و اعتبار و دستورات و بخشنامه های بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران

درباره مسئولیت مدنی و جزایی مدیران شرکت سهامی خاص بیشتر بدانیم مسئولیت اداره شرکت سهامی بر عهده هیات مدیره شرکت می‏باشد و عموما توسط تمامی سهامداران انتخاب نمی شوند. حق و مسئولیت آنان به گونه ای است که به تنهایی اداره شرکت را به دوش می‏کشند و هیچ کدام از سهامداران حتی آنهایی که در انتخاب مدیران، رای مثبت همه آنها داده اند، حق مداخله در امور شرکت را ندارند.

اداره و مدیریت شرکتهای سهامی خاص

مسئولیت اداره شرکت سهامی بر عهده هیات مدیره شرکت می‏باشد و عموما توسط تمامی سهامداران انتخاب نمی شوند. حق و مسئولیت آنان به گونه ای است که به تنهایی اداره شرکت را به دوش می‏کشند و هیچ کدام از سهامداران حتی آنهایی که در انتخاب مدیران، رای مثبت همه آنها داده اند، حق مداخله در امور شرکت را ندارند. براساس مواد ١٠٧ و ١١٨ (ل.ا.ق.ت) هیات مدیره نمایندگان شرکت سهامی هستند و در حدود موضوع شرکت، چارچوب قانون، اساسنامه، مصوبات مجامع عمومی نام و حساب شرکت اعمال حقوقی انجام می‌دهند.

 
ماده ۱۱۸

مطابق با ماده ١١٨ ل.ا.ق.ت، اختیارات هیات مدیره تام بوده و حقوق اشخاص ثالث طرف معامله با شرکت را بخوبی پیش بینی نموده است. محدود کردن اختیارات مدیران تنها به موجب اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی معتبر می‏باشد و در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن تلقی می‏شود. از این رو چنانچه مدیری خارج از موضوعات شرکت یا مصوبات مجامع عمومی قراردادی انعقاد کند و از این رهگذر به شرکت و صاحبان سهام خسارتی وارد گردد، شرکت و اشخاص ذینفع (سهامداران) می‏توانند با اثبات تقصیر مدیران متخلف و مطابق قواعد حاکم بر مسئولیت قراردادی خسارت وارده را درخواست کنند.

 
ماده ۱۱۸

ماده ١١٨قانون تجارت با بیان اصل تام اختیارات برای هیات مدیره مقرر که اشخاص ثالث می‏توانند با شرکت سهامی روابط مالی برقرار کنند و این اطمینان را داشته باشند که شرکت سهامی مسئول تمام تعهداتی است که مدیران وی در مقابل آنها بر عهده گرفته اند. قانون تجارت به همین حد بسنده نموده و به اشخاص ثالث اجازه نمی دهد که بدون رعایت مقررات مربوط به نحوه انتخاب مدیران شرکت، به روابط مالی و غیر مالی برقرار شده و یا معاملات منعقده قبلی که طبق اصول حقوقی صحیحا انجام گردیده، زیان وارد نمایند.

 
قانون تجارت

بر طبق قانون تجارت، اشخاص ثالث نمی توانند به دلیل انتخاب اشتباه مدیرعامل، قراردادهای قبلی منعقده که توسط مدیر مذکور صورت گرفته را غیرمعتبر بدانند. به عبارت دیگر تمامی قراردادهایی که در زمان هر یک از مدیران شرکت سهامی خاص منعقد شود، قابلیت استناد دارد. در این رابطه ماده ١٣٥ (ل.ا.ق.ت) چنین مقرر نموده: «تمامی اقدامات و اعمال مدیران و مدیرعامل شرکت در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر می‏باشد و نمی توان با استناد ب عدم اجرای تشریفات مربوط طرح انتخاب آنها، اعمال و اقدامات آنان را نامعتبر برشمرد.»
 
مسئولیت جزایی مدیرانی که به شکل ناصحیح انتخاب می‏شوند

بر طبق ماده ۱۳۵ (ل.ا.ق.ت) تمامی اقدامات و فعالیتهای مدیرعامل شرکت سهامی خاص پا برجا می‏باشد حتی اگر وی به شیوه ناصحیحی انتخاب شده باشد. وی در مقابل اشخاص ثالث نفوذ و اعتبار خود را دارد اما از آنجا که اختیارات مدیرعامل مقتبس هیات مدیره می‏باشد، لذا تمامی اقدامات وی تا حدودی که وی تفویض نموده، در مقابل اشخاص ثالث دارای اعتبار است و نه راجع تمامی اموری که ماده ١١٨ اختیار انجام آن به هیات مدیره داده شده است.

در صورتی که هیات مدیره در رابطه با انجام امور شرکت، به مدیرعامل اختیار تام داده باشد، اعمال و اقدامات وی نسبت به اشخاص ثالث دارای نفوذ و اعتبار می‏باشد. اعضای هیات مدیره و مدیرعامل شرکت نمی توانند در معاملات با شرکت یا به حساب شرکت به طور مستقیم یا غیرمستقیم و بدون اجازه هیات مدیره در معامله ای سهیم شوند و یا طرف معامله باشند.

 
ماده ۱۱۴

ماده ١١٤ (ل.ا.ق.ت) مقرر نموده که میزان سهام وثیقه با نام مدیران بطور مبهم ذکر شده و به نظر می‏رسد که پیش بینی مبلغ قابل توجهی بابت وثیقه به نسبت سرمایه شرکت موجبات دقت بیشتر مدیران در اداره امور شرکت را فراهم نموده چرا که براساس ماده مذکور، در صورت ارتکاب تقصیر، مدیران مسئول جبران خسارت و ضرر وارده به شرکت خواهند بود.

ثبت شرکت مجری ذیصلاح به چه صورت انجام می شود ؟ برای حذف افراد غیرمتخصص در صنعت ساخت و ساز ، قانون جدیدی به نام مجریان ذیصلاح به اجرا گذاشته شده است. مجری ذیصلاح ، شخصی با تحصیلات کارشناسی و مدرک مهندسی عمران یا معماری و یا بالاتر می‏باشد که توسط سازمان نظام مهندسی استان صلاحیت وی به تایید رسیده است. بر طبق قانون مجری ذیصلاح ، مجری باید در تمامی مراحل کار ساخت و اجرا حضور کامل داشته باشد و مراحل اجرایی را مدیریت نماید.

شرکت مجری ذیصلاح

اخیرا برای حذف افراد غیرمتخصص در صنعت ساخت و ساز، قانون جدیدی به نام مجریان ذیصلاح به اجرا گذاشته شده است. بر اساس این قانون در تمامی شهرهای کشور، ساختمانها تنها باید توسط مجری ذیصلاح به طور کامل مورد اجرا قرار گیرند. مجری ذیصلاح، شخصی با تحصیلات کارشناسی و مدرک مهندسی عمران یا معماری و یا بالاتر می‏باشد که توسط سازمان نظام مهندسی استان صلاحیت وی به تایید رسیده است. بر طبق قانون مجری ذیصلاح، مجری باید در تمامی مراحل کار ساخت و اجرا حضور کامل داشته باشد و مراحل اجرایی را مدیریت نماید.

شرکت‎های مجری ذیصلاح نیز به دنبال این امر شکل گرفته اند تا کار مدیریت و نظارت بر ساخت و ساز راحتر صورت بگیرد. شرکتهای مجری ذیصلاح نیز همچون سایر شرکتها نیازمند ثبت در اداره کل ثبت شرکتها می‏باشد.

 
شرایط ثبت شرکت مجری ذیصلاح

 
        شرکت مجری ذیصلاح باید در اداره ثبت شرکتها ثبت شود و آگهی تاسیس آن در روزنامه رسمی کل کشور به چاپ رسیده باشد.

        موضوع شرکت مجری ذیصلاح، به استثنای شرکتهای پیمانکاری با مصالح، تنها انجام خدمات اجرای ساختمان می‏باشد.

        عضویت حقوقی شرکت مجری ذیصلاح در سازمان مهندسی ساختمان ضروت دارد.

        حداقل دو نفر از مدیران شرکت مجری ذیصلا باید مهندس یا کاردان بوده و از پروانه اشتغال به کار، برخودار باشند.

         ارائه سوابق حرفه‎ای تمامی مدیران و اعضاء هیئت مدیره شرکت مجری ذیصلاح الزامی می‏باشد.

        برای تشکیل شرکت مجری ذیصلاح، داشتن حداق سه نفر عضو به همره دو نفر بازرس الزامی است. لازم به ذکر است که بازرسین نباید از میان اعضا انتخاب شوند.

        حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت مجری ذیصلاح ۱۰۰ هزار تومان‎ است.

        پروسه زمانی برای ثبت شرکت مجری ذیصلاح ۲۰ روز کاری‎ می‏باشد.

        برای تشکیل شرکت مجری ذیصلاح، ۳۵ درصد سرمایه شرکت باید نقدا پرداخت گردد.

 
مدارک لازم جهت ثبت شرکت مجری ذیصلاح


        تعیین نام برای شرکت مجری ذیصلاح

        تقاضانامه شرکت مجری ذیصلاح در دو نسخه

         اساسنامه شرکت مجری ذیصلاح در دو نسخه

        اظهارنامه شرکت مجری ذیصلاح در دو نسخه

        صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره

        ۶ قطعه عکس ۴*۳ در سال جاری از تمامی اعضای هئیت رئیسه شرکت ذیصلاح

        اصل و کپی برابر اصل وکالتنامه در صورتی که امور ثبت توسط وکیل انجام می‏شود

        ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره، مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت.

        کپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره، سهامداران و بازرسین توسط دفاتر اسناد رسمی و یا نماینده رسمی شرکت

        کپی مدارک هویتی شامل شناسنامه و کارت ملی به همراه گواهی عدم سوء سابقه مدیرعامل و تمامی اعضاء هیئت مدیره

 
هزینه‎ها‎ی ثبت شرکت مجری ذیصلاح

حداقل دستمزد به منظور ثبت شرکت مجری ذیصلاح یک ۱۵ میلیون ریال است و سایر هزینه‎ها‎ شامل حق الثبت، حق التمبر، روزنامه رسمی می‎باشد. هزینه های حق الثبت شرکت مجری ذیصلاح، مطابق با واریزی‎ها‎ی اداره ثبت و براساس میزان سرمایه و موضوع فعالیت تغییرات محاسبه می‎شود. مدت زمان ثبت شرکت، ۳۰ الی ۴۵ روز می‎باشد.

 
شرایط پس از ثبت شرکت مجری ذیصلاح

متقاضیان پس از ثبت شرکت مجری ذیصلاح باید ظرف یک هفته دفاتر تجاری خود را پلمپ و نسبت به تعیین حوزه مالیاتی و اخذ کد اقتصادی اقدامات لازم را انجام دهند. در غیر این صورت مشمول جرائم قانونی خواهند شد که باید ظرف مدت ۲ ماه از تاریخ ثبت، نسبت به پرداخت ۲ در هزار سرمایه شرکت به حوزه مالیاتی خود مراجعه کنند. چنانچه شرکتی از پیروی این قوانین امتناع ورزد، مشمول پرداخت جریمه دو برابری خواهد شد.

مجموع حقوق شریک در شرکت تجاری که از آن به سهم یا سهم الشرکه تعبیر می شود، به عنوان یک حق مالی، اصولاَ قابل نقل و انتقال است. در این نوشتار، به تشریح راجع به مبنای ضرورت موافقت سایر شرکا در انتقال سهم و همچنین قواعد انتقال سهم به خود شرکت می پردازیم.

    مبنای ضرورت موافقت سایر شرکا در انتقال سهم

در شرکت های بسیار بزرگ، جابجایی شرکا تاثیر مهمی در سرنوشت شرکت ندارد و کاملاَ می توان انتظار داشت که سایر شرکا نسبت به آن بی تفاوت باشند. اما هر قدر که از تعداد شرکا کاسته شود، به طوز طبیعی، شخصیت هر شریک برای سایرین اهمیت یافته و دو خواسته متضاد در برابر یکدیگر قرار می گیرد، خواسته شریکی که مایل است سهم خویش را به بالاترین قیمت و در کوتاه ترین زمان ممکن بفروشد و خواسته سایر شرکا که به شخصیت شریک جدید شرکت اهمیت داده و مایلند انتقال سهم، موکول به رضایت ایشان باشد.
قانونگذاران می کوشند که نقطه تعادل این دو خواسته متضاد را بیابند.

    مطالعه قانون

ماده 41 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت حکمی استثنایی در مورد شرکت سهامی عام وضع نموده است :
" در شرکت های سهامی عام نقل و انتقال سهام نمی تواند مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام بشود ."
به سختی می توان تصور کرد که علیرغم نظارت مرجع ثبت شرکت ها، اساسنامه شرکت سهامی عام متضمن شرطی مغایر با این قاعده آمره باشد. به هر حال بدون تردید چنین شرطی در زمره شروط باطل بوده و انتقال سهم بدون رعایت آن صحیح است.
مفهوم ماده 41 به روشنی گویای آن است که در اساسنامه شرکت سهامی خاص می توان انتقال سهم را موکول به تصویب هیئت مدیره و یا مجمع عمومی عادی یا فوق العاده نمود. معذلک بعید نیست که شرط اتفاق آرای اعضای هیئت مدیره و یا شرط اتفاق آرای سهامداران، در زمره شروط باطل باشد.
ماده 102 قانون تجارت موافقت اکثریت عددی دارنده لااقل سه ربع سرمایه را برای انتقال سهم شریک شرکت بامسئولیت محدود لازم دانسته است. در شرکت های تضامنی که مسئولیت شرکا زاید بر آورده آنهاست، اهمیت شخصیت شرکا ببشتر است لذا ماده 123 انتقال سهم شریک شرکت تتضامنی را موکول به رضایت کلیه شرکا نموده است و ماده 185 همین حکم را به شرکت های نسبی نیز تسری داده است. معذلک در اساسنامه این شرکت ها می توان شرط موافقت اکثریت را جایگزین حکم قانون نمود.

    الزام به موافقت

حق شرکت مبنی بر مخالفت با انتقال سهم مانند سایر حقوق باید با حسن نیت مورد استفاده قرار گیرد در غیر اینصورت، ذینفع می تواند الزام شرکت به موافقت را از دادگاه بخواهد .

    انتقال سهم به خود شرکت

در شرکت های تجاری اصولاَ خروج شریک از شرکت از طریق انتقال سهم به غیرتحقق می یابد معذلک بعضی اوقات در عین حال که خروج شریک مطلوبیت دارد، یافتن جانشین برای وی به فوریت میسر نیست. در این صورت ممکن است این ابتکار به ذهن خطور کند که شخصیت حقوقی شرکت خریدار سهم باشد. این عمل علیرغم اینکه دارای غرض عقلایی است، اشکالاتی را به وجود می آورد. از جمله اینکه خرید سهم توسط خود شرکت به مثابه خودخوری است. یعنی اینکه عملاَ از سرمایه شرکت کاسته می شود بدون اینکه شرکت الزامی به اعلان کاهش سرمایه و طی تشریفات مقرر داشته باشد. به علاوه تعیین نحوه اعمال حقوق ناشی از چنین سهمی بسیار دشوار است و موجب اختلال در اداره امور شرکت می گردد. بنابراین چنین انتقالی را باید ممنوع و باطل شمرد یا آنکه از طریق وضع مقررات مناسب خطرات آن را زدود. ( مثلاَ در فرانسه خرید سهام شرکت توسط خود شرکت را تحت شرایطی پذیرفته اند ).

حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح های صنعتی بنا به مصالحی از قبیل منافع عمومی و منافع مصرف کننده محدود می شود.در کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی در رابطه با استثنائات وارد بر حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح های صنعتی مانند اختراعات به صراحت مقرره ای نیامده است.

بند 2 ماده 26 موافقتنامه تریپس برای اعضاء این اختیار را قائل شده است که استثنائات محدودی را در مورد حمایت از طرح صنعتی قاائل شوند، مشروط بر اینکه استثنائات مزبور مغایرتی غیرمعقول با استفاده معمولی از طرح های صنعتی مورد حمایت نداشته باشد و به منافع مشروع مالک مورد حمایت، با توجه به منافع مشروع اشخاص ثالث، لطمه ای غیرمعقول وارد نیاورد.
در قوانین ملی کشورها نیز با توجه به سطح توسعه یافتگی آن ها مقررات متفاوتی در رابطه با استثنائات وارده بر حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح صنعتی آمده است. ماده 23 قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 ایران مفاد بند ( ج) ماده 15 قانون یادشده را که در رابطه با اختراعات است تسری به طرح های صنعتی نیز داده است؛ با توجه به بند فوق، استثنائات وارده بر حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح های صنعتی را به طور خلاصه به شرح ذیل می توان احصاء کرد :
1- خاتمه استفاده از حق
2- گواهی های طرح صنعتی و حمل و نقل بین المللی
3- بهره برداری با اهداف آزمایشی
4- استفاده مقدم
5- واگذاری حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی
در این نوشتار به تشریح راجع به " خاتمه استفاده از حق " می پردازیم.

    خاتمه استفاده از حق

با توجه به ماده 23 قانون مصوب 1386 و همانطور که در شق ( 1 ) بند ( ج) ماده 15 قانون مصوب 1386 آمده است، حقوق ناشی از گواهینامه طرح صنعتی شامل بهره برداری از کالاهایی که توسط مالک طرح صنعتی یا توافق او در بازار ایران عرضه می شود نمی گردد.
این شق از بند ( ج ) ماده 15 قانون مصوب 1386 در مقام تبیین موضوع خاتمه استفاده از حقوق یا دکترین خاتمه یا اتمام حق است که هم در مباحث مالکیت صنعتی و هم مالکیت ادبی و هنری کاربرد دارد.
بر اساس این دکترین، زمانی که محصول واجد عنصر حقوق مالکیت معنوی از قبیل اختراع یا طرح صنعتی در بازاری فروخته می شود؛ حقوق صاحب آن حق مالکیت معنوی نسبت به آن محصول تحت شرایطی خاتمه یافته تلقی می شود...به عبارت دیگر، وقتی یک کالای حاوی طرح صنعتی، توسط صاحب آن و یا با رضایت او به بازار عرضه می شود، صاحب طرح صنعتی نمی تواند دعوی نقض حق برای جلوگیری از فروش بعدی، واردات یا استفاده از آن کالاها را در مراجع ذیصلاح اعم از داری یا قضایی مطرح کند.
به عنوان مثال اگر صاحب طرح صنعتی تعدادی از کالاهای حاوی طرح را در بازار به صورت عمده به فروش برساند، چنانچه این حق را داشته باشد که بر فروش های بعدی نیز کنترل داشته باشد و این حق را داشته باشد از فروش عمده فروشی به خرده فروشی و متعاقب آن از فروش خرده فروشی به مشتریانش جلوگیری کند، یقیناَ به تجارت در خصوص مورد لطمه جدی وارد خواهد آمد. لذا اصل گردش آزاد کالا و طرح صنعتی نسبت به آن ها، تمام شده و خاتمه یافته تلقی گردد.
البته همانطور که در متن شق یادشده نیز تصریح شده است این مقرره در فرضی قابل اعمال است که کالاهای حاوی طرح صنعتی توسط صاحب آن یا با اجازه دارنده حق به بازار عرضه شده باشد. به عبارت دیگر چنانچه عرضه برای فروش اولیه توسط صاحب حق و یا با اجازه او نباشد، او می تواند در کلیه مراحل به استناد حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح مانع فروش های بعدی گردد.
نکته قابل ذکر دیگر اینکه هنگامی که سخن از خاتمه استفاده از حق به میان می آید، باید دید که آیا منظور خاتمه وجود این حق در بازارهای داخلی است یا منطقه ای و یا بین المللی ؟
در این رابطه کشورها رویه های مختلفی را اعمال می نمایند؛ قوانین ملی بعضی از کشورها خاتمه استفاده از حق را در سطح ملی به رسمیت می شناسند؛ یعنی به محض اینکه کالاهای مشمول حق مالکیت معنوی در بازار داخلی عرضه گردید این اصل اعمال گردیده و استفاده از آن به پایان می رسد.
در قوانین برخی دیگر از کشورها؛ خاتمه استفاده از حق در سطح منطقه ای به رسمیت شناخته شده است که ملاک عرضه کالا در بازارهای منطقه ای است؛ یعنی به مجرد اینکه کالاهای حاوی طرح صنعتی در یکی از کشورهای منطقه عرضه گردید، اصل خاتمه استفاده از حق مدنظر و اعمال می گردد.
برخی دیگر از کشورها نیز خاتمه استفاده از حق را در سطح بین المللی ملاک دانسته اند، و از نظر این دسته از کشورها عرضه در بازارهای بین المللی مناط اعتبار است؛ یعنی کالای مشمول حق در هر کجای دنیا عرضه گردید، این حق خاتمه یافته تلقی می گردد.
کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی در خصوص مورد مقرره ای ندارد.
در ماده 6 موافقتنامه تریپس که تحت عنوان " خاتمه حقوق " است آمده است : از لحاظ حل اختلافات در چارچوب موافقتنامه حاضر، با رعایت مقررات مواد 3 و 4 هیچ چیز در این موافقتنامه نباید به پرداختن به موضوع خاتمه حقوق مالکیت فکری به کار رود.
از آنجاییکه کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت در رابطه با این ماده مواجه با ابهاماتی بودند، در چهارمین نشست کنفرانس وزیران سازمان جهانی تجارت در روحه قطر در نوامبر سال 2001 میلادی بیانیه ای مشتمل بر 7 بند در خصوص موافقتنامه تریپس و بهداشت عمومی صادر شد. بند ( 5 ) این بیانیه دارای 4 قسمت است که قسمت چهارم آن مربوط به اصل یادشده و رفع ابهام از آن است. در این قسمت از بیانیه آمده است : " مفاد موافقتنامه تریپس در رابطه با " خاتمه استفاده از حق " در خصوص حقوق مالکیت معنوی به این معناست که هر یک از اعضاء با رعایت مفاد 3 و 4 درباره اصل دولت کامله الوداد و اصل رفتار ملی، می تواند نظام خاص خود را برای خاتمه استفاده از حقوق مالکیت معنوی به وجود آورد، بنا به مقرره فوق که باب تفسیر مخالف را نیز ندارند، هر یک از کشورهای عضو مخیر گردیده اند که در این راستا در نظام حقوق داخلی خود نسبت به وضع مقررات اقدام نماید، بدون اینکه این مقررات در تناقض با مقررات موافقتنامه تریپس باشد.
بیانیه فوق روشنگر این مسئله است که اگر در قوانین ملی کشورهای عضو مقرره ای در مورد زوال حق وجود داشته باشد با توجه به مفاد ماده 3 موافقتنامه ( اصل رفتار ملی ) و ماده 4 ( اصل دولت کامله الوداد ) ، اتباع سایر کشورهای عضو سازمان تجارت نیز باید از آن برخوردار باشند.
در قوانین ملی کشورها و مقررات منطقه ای، این مقرره بویژه در رابطه با اختراعات آمده است.
این مقرره در شق ( 1 ) بند ( ج ) ماده 15 قانون مصوب 1386 و در رابطه با اختراعات آمده است.
قانونگذار حسب ماده 23 قانون یادشده، مقرره فوق را به طرح های صنعتی نیز تسری داده است.
نظر به مراتب فوق موارد ذیل قابل ذکر به نظر می رسد :
1- با توجه به شق یادشده قانونگذار موضوع خاتمه استفاده از حق را در بازار داخلی ملاک عمل قرار داده است؛ بدین توضیح که به محض اینکه محصول حاوی طرح صنعتی توسط صاحب حق یا با توافق و رضایت او در بازار داخلی ایران عرضه شد، اصل فوقق اعمال گردیده و استفاده از آن به پایان می رسد.
2- کالاهای حاوی طرح صنعتی باید با رضایت دارنده حق یا با توافق او به بازار عرضه شده باشد و در غیر این صورت مقرره فوق قابل اعمال نیست.
3- با توجه به اینکه در قانون ملاک دکترین " خاتمه استفاده از حق " عرضه کالاهای حاوی طرح صنعتی در بازار داخلی ایران است، لذا چنانچه این کالاها در خارج از بازار ایران عرضه شده باشد نافی حقوق انحصاری صاحب ورقه اختراع نسبت به آن ها نخواهد بود و طراح می تواند مانع از ورود آن ها به کشور گردد.
4- بهتر بود به جای بازارهای داخلی قانونگذار مطلق بازار یا بازارهای بین المللی را ملاک قرار می داد و این امر در رابطه با طرح های صنعتی خارجی که در داخل کشور به ثبت می رسد می تواند منافع کشور را با توجه به سطح توسعه یافتگی بهتر تامین نماید، بدین توضیح که اگر ملاک اعمال مقرره فوق عرضه در مطلق بازار و یا بازارهای بین المللی باشد، کالاهای حاوی طرح صنعتی که با اجازه دارنده حق یا با توافق او در بازارهای خارجی عرضه شده است، حقوق انحصاری صاحب طرح صنعتی نسبت به آن ها خاتمه یافته تلقی می گردد و به عنوان مثال به راحتی می توان نسبت به واردات آن اقدام نمود بدون اینکه نقض حقی صورت گیرد.
5- همان طور که در بند ( 4 ) توضیح داده شد یکی از نتایج مهم اعمال دکترین " خاتمه استفاده از حقوق " بحث واردات موازی است، بدین توضیح که اگر ملاک اعمال این حق عرضه کالاهای حاوی طرح صنعتی در بازارهای بین المللی باشد نتیجه این خواهد بود که چنانچه کالاهای طرح صنعتی در بازارهای بین المللی عرضه گردد و متعاقب آن به کشور متبوع دارنده کالاهای حاوی طرح وارد گردد، این واردات کاملاَ قانونی و مجاز بوده و از آن به عنوان واردات موازی یاد می گردد و در همین راستا تجارت این گونه کالاها نیز " تجارت موازی " می باشد؛ زیرا کالاها و خدمات مربوط که وارد شوند مورد صادرات نیز قرار می گیرند.

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

 ******************************************************************

bahalbaxx.ir  iranwebbase.ir pnn24.ir rao-co.ir   sisx.ir

*******************************************************************

adote.ir asnafkaraj.ir b8b.ir gorganblog.ir buyslim-patch.ir downloadmovies.ir e-fakhteh-a.ir
 
**********************************************************************
 Ansar83.ir  lovelykids.ir  mazinet.ir   galaxy-kids.ir  gilanjobs.ir   b-gharargah.ir
Bia2prozhe.ir  newsresan.ir     Yeganehcloob.ir  zibar.ir  Castledl.ir ddfsb.ir  Deckcha.ir

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

 ******************************************************************

bahalbaxx.ir  iranwebbase.ir pnn24.ir rao-co.ir   sisx.ir

*******************************************************************

adote.ir asnafkaraj.ir b8b.ir gorganblog.ir buyslim-patch.ir downloadmovies.ir e-fakhteh-a.ir
 
**********************************************************************
 Ansar83.ir  lovelykids.ir  mazinet.ir   galaxy-kids.ir  gilanjobs.ir   b-gharargah.ir
Bia2prozhe.ir  newsresan.ir     Yeganehcloob.ir  zibar.ir  Castledl.ir ddfsb.ir  Deckcha.ir

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

 ******************************************************************

bahalbaxx.ir  iranwebbase.ir pnn24.ir rao-co.ir   sisx.ir

*******************************************************************

adote.ir asnafkaraj.ir b8b.ir gorganblog.ir buyslim-patch.ir downloadmovies.ir e-fakhteh-a.ir
 
**********************************************************************
 Ansar83.ir  lovelykids.ir  mazinet.ir   galaxy-kids.ir  gilanjobs.ir   b-gharargah.ir
Bia2prozhe.ir  newsresan.ir     Yeganehcloob.ir  zibar.ir  Castledl.ir ddfsb.ir  Deckcha.ir

آیا می دانید پودر ماهی چیست و چه کاربردی دارد ؟
پودر ماهی محصول جامد فرآوری شده ای است که از آبگیری، پختن ، جداسازی ، خشک کردن و آسیاب ماهی یا ضایعات آن به دست می آید. پودر ماهی سطح بالایی از اسیدهای آمینه اصلی نظیر لیسئین دارد که در تولیدات دانه ای که غذای اکثر حیوانات است کم یافت می شود و همچنین دارای اسیدهای آمینه متیونین و سیستئین با محتوا و قابلیت هضم و ارزش غذایی بالا می باشد. پودر و روغن ماهی هزاران سال است که توسط تمدن های مختلف مصرف می شود. نروژی ها از حدود 800 سال قبل از میلاد مسیح ، روغن ماهی تولید می کرده اند و از آن در برهه های مختلف استفاده های متفاوتی از قبیل استفاده به عنوان کود و یا غذای حیوانات می کردند. در ژاپن پودر روغن ماهی تا مدت ها به عنوان یک غذای اصلی در سفره انسان ها حضور داشت.
عنوان تجاری این محصول در ایران همان پودر ماهی است. اما در دنیا این محصول را با نام filsh meal  می شناسند.
در این مطلب قصد پرداختن به ضوابط قانونی ثبت برند پودر ماهی را داریم، چرا که با توجه به خط تولید پودر ماهی به دلیل وجود مناطق حاشیه خلیج فارس و دریای عمان و همچنین مناطق حاشیه دریای خزر در کشورمان  ، ضرورت پرداختن به این مطلب احساس می شود.

ثبت برند تولید پودر ماهی

هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید- توزیع- بسته بندی- خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت نام و لوگوی خود را بدهد. ثبت علامت تجاری جز در مواردی که قانون تکلیف نموده باشد اختیاری است. به موجب ماده 5 تصویبنامه مورخ سوم اردیبهشت 1328 مواردی که دولت ثبت آن ها را اجباری دانسته است به شرح ذیل است :
1. داروهای اختصاصی ( سپسیالتیه ) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف می شود.
2. مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشد مانند کنسرو و مواد غذایی ، آردهای مخصوص، چای های مختلف ، شکلات ، آب نبات، پنیر، شیر، مربا، ترشی، کره و روغن های مختلف و غیره
3. آب های معدنی یا گازدار، شربت آب های میوه ... که در تحت اسم و ظرف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود.
4. لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود مانند صابون ، خمیر ، پودر ، محلول عطریات ، ادکلن و پماد
لذا به موجب این ماده، تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود: الف- اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا ب- شماره ثبت علامت در ایران
ثبت علامت تجاری ( برند/ مارک ) در ایران در اداره علامت تجاری ( در تهران ) انجام می شود که برای ثبت علامت تجاری یک تولیدکننده باید کلیه مدارک لازم قانونی را داشته تا با رعایت کامل مقررات مراحل قانونی ثبت آن طی شود. مدارک لازم جهت ثبت برند تن ماهی عبارت است از :
1. اظهارنامه ثبت علامت تجاری
2. نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
3. ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.
درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف تجاوز کند.
بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.
4. در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،الزامی است.
5. مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.
6. ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.
7. نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط،در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.
8. مدارک مثبت هویت متقاضی
9. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی
10. مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
در ثبت برند به نکات ذیل توجه فرمایید :
- واژه های عام امکان ثبت شدن برای برند را ندارند به این دلیل که با ثبت برند واژه ها شخصی سازی می شوند .به همین دلیل واژه های عام امکان شخصی سازی ندارند برای مثال کتاب یک واژه عام است.
- شما می توانید برند خود را هم به صورت شخصی ( حقیقی ) و یا شرکتی ( حقوقی) ثبت کنید . هر دو برند از لحاظ اعتبار با هم تفاوتی ندارند.
- شما با داشتن کارت بازرگانی شخصی ( حقیقی ) می توانید 3 برند تجاری و با کارت بازرگانی شرکتی (حقوقی ) می توانید 10 برند تجاری را ثبت نمایید.
- برند تجاری شما در کنار یک شکل یا لوگو قابل ثبت می باشد و پیشنهاد ما نیز به شما همین است زیرا در ذهن مخاطب بهتر و سریعتر جای می گیرد.
- برای ثبت برند تاریخ تقاضای ثبت آن هم بسیار مهم است. اگر یک علامت تجاری هم زمان دو متقاضی برای ثبت داشته باشد، متقاضی ای که تاریخ تقاضای آن ارجحیت داشته باشد اجازه ی به ثبت رساندن آن را دارد.

ثبت برند تجاری چه فوایدی دارد ؟

- علامت تجاری ثبت شده، به صاحب خود رسمیت می دهد.
- استفاده از علامت تجاری موجب ایجاد تفاوت و تمایز بین محصولات و تولیدات مشابه می شود.
- در قرارداد اعطای نمایندگی، علامت تجاری یکی از مهم ترین مواردی است که حتماَ باید قید شود.
- تولیدکنندگان، تجار و شرکت ها برای دریافت تسهیلات نیاز به ارائه علامت تجاری دارند.
- علامت تجاری ابزاری برای بازاریابی بوده و شهرت شرکت ها بر این اساس تکمیل می شود.
- علامت تجاری وجهه خاصی به شرکت ها و کسب و کارها می بخشد.
- در صورت مناسب و موفق بودن علامت تجاری و موفقیت آن، تبدیل به دارایی ارزشمندی برای صاحب حقوقی آن می شود.
- تولیدکنندگان با داشتن علامت تجاری انحصاری و ثبت شده ملزم به ارائه محصولات با کیفیت تری خواهند بود.
- برای دریافت گواهی و نشان استاندارد از برند و علامت تجاری استفاده می شود.
- با ثبت علامت تجاری، از سرقت طرح ها و ایده ها دارای علامت تجاری ثبت شده ممانعت به عمل می آید.
- با ثبت علامت تجاری، محافظت آن توسط مراجع قانونی تایید می شود.
- ثبت علامت تجاری مانع تلاش های رقبای غیرمنصف مثل متقلبان در سوء استفاده از علائم مشخص در ازای محصولات و خدمات نامرغوب یا متفاوت می شود.
- ثبت علامت تجاری از هر سوء استفاده احتمالی جلوگیری می کند.
- با ثبت علامت تجاری، ارزش برند چند برابر می شود.
- علامت تجاری ثبت شده موجب می شود که در بازاریابی بین المللی و مذاکرات تجاری، طرف قرارداد ، تولیدکننده دارای علامت تجاری را به عنوان شرکتی دارای سابقه طولانی برنامه های بلند مدت ببینند.
- علامت تجاری قابلیت تمدید شدن نامحدود با پرداخت مبلغی خاص را دارد .
- با ثبت علامت تجاری، آگاهی و امکان سرمایه گذاری برای تولید و فروش کالاها و خدمات در منصفانه ترین شرایط ممکن به مردم داده می شود.
- علامت تجاری، موقعیت محصولات و خدمات را در میان محصولات و خدمات رقیب مشخص می سازد.
- با ثبت علامت تجاری گامی در جهت تسهیل تجارت بین المللی برداشته می شود.
- ثبت علامت تجاری گاهی برای اخذ وام مفید واقع می شود.
- علامت تجاری با حصول اطمینان از حقوق انحصاری برای شناخت کالا و خدمات و همچنین با اجازه دادن به دیگران مبنی بر استفاده از آن در صورت پرداخت مبلغ، صاحب علامت را محافظت می کند.

مرجع ثبت برند

ثبت علائم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد. ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند.

چه افرادی می توانند اقدام به ثبت برند نمایند ؟

هر شخص حقیقی یا حقوقی می تواند به ثبت برند اقدام کند مشروط بر اینکه مدارکی دال بر انجام فعالیت تجاری یا تاجر بودن داشته باشد،یعنی یا پروانه کسب از اتحادیه مربوطه داشته باشد یا پروانه بهره برداری از سازمان صنعت ، معدن و تجارت تهران یا هر استان دیگر، یا پروانه ساخت صادره از سازمان غذا و دارو و یا دانشگاه علوم پزشکی تهران یا ایران یا گواهی از اتحادیه مربوطه جهت کالا یا خدمات مورد نظر و سایر مجوزها از مراجع ذی ربط حسب محصول و کالا یا خدمات مورد نظر متقاضی.

شرایط ثبت برند کیف و کفش :

علامت تجاری و برند می تواند هر واژه ، حرف و یا تجسمات تصویری باشد .در برخی از کشورها شعارهای تبایغاتی نیز می توانند به عنوان برند استفاده شوند اما در مقابل برندهایی که باعث گمراهی مصرف کنندگان می گردند قابلیت ثبت ندارند. چرا که این امر منجر به انحراف مشتریان می گردد .همچنین برند انتخاب شده، باید دارای خلاقیت و ابتکار بوده و با سایر برندها وجه تمایز داشته باشد.
بدیهی است به برندهایی که با قوانین نظم عمومی اخلاقی و عرف جامعه و حتی با هنجارهای یک جامعه مغایرت داشته باشند اجازه ثبت داده نخواهد شد .

علائمی که ثبت آن ها منع شده است :

ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات، اختیار نمودن برخی علائم به عنوان علامت تجاری و یا قراردادن آن را به عنوان یکی از اجزاء علامت تجاری ، منع می کند که موضوع برخی از آن ها در حال حاضر منتفی است و بقیه عبارتند از :
- پرچم مملکتی و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به عنوان علامت تجاری منع کند. نشان ها و انگ ها( = علامات ) دولتی . ( وزارت امور خارجه، نمونه هایی از پرچم کشورهای مختلف را به اداره ثبت علائم و اختراعات می فرستد تا از ثبت علائمی که مانند آن ها باشد خودداری شود ).
- کلمات یا عباراتی که تصور انتساب به مقامات رسمی ایران را موجب شود.
- علامت موسسات رسمی، مانند هلال احمر و نظایر آن .
- علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.

مواردی که داشتن و ثبت علامت تجاری الزامی است :

همان طور که گفته شد، موسسات تجاری جز در مواردی که دولت آن را الزامی کند، اجباری به ثبت علامت تجاری ندارند. ولی حق استعمال انحصاری علامت برای آن ها مشروط و منوط به ثبت آن علامت است به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند
ج)  آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.

مجازات های نقض قوانین علامت تجاری

به موجب قانون مجازات اسلامی، اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد :
1- کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد، استعمال نکنند.
2- کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند، که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

موارد رد تقاضای ثبت برند

طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات:"در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:
1) در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
2) در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد"

دوره حمایت از علامت تجاری ثبت شده

مدت اعتبار حمایت از علامت تجاری،10 سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت نام و علامت تجاری خود دوباره اقدام نماید.

مدارک لازم برای ثبت برند کیف و کفش :

1- مدارک مثبت هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی: آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
2- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
برای ثبت برند تجاری در ابتدا باید تقاضانامه ای به نام اظهارنامه ثبت علامت تجاری را تسلیم اداره ثبت علائم تجاری و مالکین صنعتی نماییم. اظهارنامه باید شامل نام و نام خانوادگی، محل سکونت صاحب برند و ده نسخه از لوگو یا طرح علامت مورد تقاضا باشد. همچنین باید مشخص شود علامت مورد تقاضا برای چه کالا یا کالاهایی استفاده خواهد شد. به عبارتی دیگر، جهت ثبت برند یا علامت تجاری باید شرح و نوع کالا یا محصولاتی که علامت برای تشخیص آن به کار می رود را با تعیین طبقات درخواست شده طبق جدول طبقه بندی علایم صنعتی و تجاری ضمیمه اظهارنامه ثبت برند کرد.( این مراحل به صورت اینترنتی انجام می شود ). متقاضی ساکن هر کجا که باشد چه تهران و چه شهرستان، باید در اظهارنامه محلی را در تهران مشخص کند تا تمام ابلاغیه ها و نامه ها به آن جا ارسال شود.
ثبت علامت تجاری با قید نکات ذیل در دفتر مخصوصی انجام می شود :
1- تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه
2- تاریخ و شماره ثبت علامت و مشخصات و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت
3- الصاق یک نمونه از علامت به محلی که به این امر اختصاص داده شده است.
4- اخذ حق الثبت و حقوق دریافتی برای هر طبقه
5- امضاء درخواست کننده یا قائم مقام او به طوری که قسمتی از امضاء در روی صفحه و قسمتی دیگر روی علامت باشد.
لازم به ذکر است ، مالک علامت ثبت شده میتواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی گردد که عادتا منتهی به تجاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت گردد در دادگاه اقامه دعوی نماید

دستورات ثبت نام الکترونیکی شرکت ها و موسسات

در اجرای تعهدهای قانونی از توجه (B)، ماده 12  سیستم اداری توسعه و مبارزه با قوانین فساد، و همچنین تبصره (2)، ماده 27 قانون مدیریت خدمات دولت، و همچنین بر ماده 48 اجتماعی 5، فرهنگی، اقتصادی و طرح های توسعه سیاسی IR. ایران و به منظور توقف ارجاع متقاضیان به مقامهای دولتی و ارائه به مشتریها با خدمت رسانی الکترونیکی، از این زمان به بعد، همه فرآیندهای مرتبط با اختلاط، ثبت نام و تغییرات شرکت ها و موسسات باید الکترونیکی انجام گیرد و با توجه به قوانین و مقررات تعیین شده در اینجا:

ماده 1: تمام برنامه های کاربردی مربوط به اختلاط، ثبت نام و تغییرات شرکت ها و موسسات باید الکترونیکی و از طریق سایت www.ssaa.ir. ثبت می شود همه متقاضیان ملزم به پر کردن فرم های مربوطه از اختلاط، ثبت نام و تغییرات، موجود در وب سایت، ارائه اطلاعات مرتبط و به کسب کد رهگیری منحصر به فرد، داده شده توسط وب سایت، بعد از پذیرش نهایی از نرم افزار.
تبصره 1: وب سایت اختصاص یک کد رهگیری به هر نرم افزار پذیرفته شده می باشد. در تمام مرحله ها، به متقاضی توسط پیامک اطلاع داده، حاوی کد رهگیری، از پیشرفت در / فایل خود را.
تبصره 2: همه اعلام هاو اطلاعیه ها برای تصحیح اشتباهات یا غیر از ثبت نام از یک ورودی مشخص، متقاضی باید از آنها آگاهی پیدا کند، خواهد شد در وب سایت آپلود و متقاضی می تواند آن را با / کد ردیابی خود دسترسی انجام دهید.

ماده 2: پس از دریافت نرم افزار اختلاط، رجیستری شرکت بررسی نام پیشنهادی این شرکت و تقاضا دهنده اطلاع، الکترونیکی، از پذیرفته شدن یا امتناع از نام پیشنهاد شده می باشد. اگر نام پیشنهادی تایید شده است، متقاضی می بایست اصل اسناد و مدارک و کد رهگیری به رجیستری شرکت ثبت اسناد و املاک و مستغلات ثبت نام از استان که در آن محل زندگی قانونی از نهاد حقوقی وجود دارد ارسال انجام دهد.
تبصره: تقاضا دهندگانی که تغییرات را به این شرکت فرستاده اند باید اصل اسناد و مدارک و کد رهگیری به رجیستری شرکت ثبت اسناد و املاک ثبت نام واقعی استان که در آن محل زندگی قانونی از نهاد حقوقی هست، بلافاصله بعد از ثبت نام تغییرات خود را در وب سایت ثبت کند و  کد رهگیری دریافت کند.

ماده 3: بعد از دریافت مدارک تقاضا دهنده و مقایسه با اصل مدارک، رجیستری شرکت باید نگاهی اقدامات لازمه برای ارائه نسخه پیش نویس، شناسایی تقاضا دهنده و اخذ / امضای خود او، به عنوان شده در این ، به شرطی که برنامه دریافت مطابق با قوانین و مقررات مرتبط باشد.

ماده 4: اگر تحت قضاوت مقامات مربوطه، درخواست انجام دهد نیازهای برآورده نشده باشد و یا آنها بدانند ناقص است، متقاضی باید از خطا و یا نقص اطلاع پیدا کند و در زیر مقاله تحت ماده 1. متقاضی باید هر گونه نقص درست ارائه شده در اسناد طی  30 روز، در غیر این صورت، همه مدارک ارسال شود بازگشت از طریق اداره پست و هر گونه بررسی ممکن می باشد در معرض قرار دادن اطلاعات جدید در وب سایت و گرفتن کد رهگیری جدید می باشد.

ایران دومین اقتصاد بزرگ در آسیای شرق میانه پس از عربستان سعودی با تولید ناخالص داخلی اسمی برآورد شده 397bn $ در سال 2015 می باشد.

از این رو ایران دارای بیشترین جمعیت در شرق میانه پس از مصر با حدود 80 میلیون نفر می باشد.افراد کمتر از 30 سال بیش از 60٪ تخمین زده می شود باشد و نیروی کار  که به شدت تحصیل کرده هستند.

کل تجارت اتحادیه اروپا با ایران در حال حاضر در حدود 8bn $ می باشد و انتظار است به چهار برابر در طی 2 سال آینده برسد.

تماس با مشاوران صادرات UKTI ایران برای مشاوره رایگان است  اگر شما علاقه مندبه  صادرات در ایران هستید.

اقتصاد ایران در حال حاضر بیشتر به بخش نفت و گاز متکی است، این کشور به دنبال تنوع در اقتصاد خود است. ایران هم دارای بخش های متعدد کشاورزی، صنعت و خدمات و قابل توجه می باشد.

ایران دارای دومین ذخایر بزرگ گاز در جهان است  و چهارمین ذخایر نفت در دنیا. که تمایل خود را برای افزایش تولید نفت به 1BN بشکه در روز در سال 2016 منعطف کرده است.

عمده واردات به کشور ایران  ماشین آلات غیر الکتریکی، آهن و فولاد، مواد شیمیایی و محصول های مربوط، وسایل حمل و نقلو ترابری، ماشین آلات الکتریکی، ابزار و لوازم خانگی می باشد.

دولت ایران مشتاق است برای جذب سرمایه گذاران خارجی، با سرمایه گذاری مستقیم خارجی که مورد نیاز در تمام بخش های عمده اقتصادی است.

به احتمال زیاد در طول 10 سال آینده بیش از یک تریلیون $ سرمایه گذاری در زیرساخت ایران  مورد نیاز می باشد. فرصت های کلیدی که شامل بخش هایی نظیر بخش انرژی، خودرو و ساخت خطوط هوایی است. ممکن است افزایش تقاضای بازار برای کالاهای مصرفی از جمله الکترونیک و لباس وجود داشته باشد.

سرمایه شرکت تضمین طلب طلبکاران از شرکت است و به همین دلیل شرکا نمی توانند از آن برداشت کنند،اما کاهش سرمایه با حفظ حقوق طلبکاران مجاز است،مشروط بر آنکه در این کاهش تساوی حقوق صاحبان سهام نیز رعایت شود.

کاهش سرمایه هم در فرضی که شرکت به سبب زیان در شرایط نامطلوبی قرارداد مفید است و هم در فرضی که شرکت سودده است.هر گاه شرکت به سبب زیان،قسمتی از سرمایه اش را از دست بدهد تا این ضرر جبران نشود،تقسیم سود میان شرکا امکان پذیر نخواهد بود.البته قبل از تقسیم سود باید مبلغی نیز به عنوان اندوخته الزاماَ کنار گذاشته شود.با کاهش سرمایه شرکت به حد دارایی واقعی آن شرکا می توانند در صورت سوددهی شرکت،سود حاصل را بین خود تقسیم کنند،چه لازم نیست مانند فرض ذکر شده منتظر جبران کمبود سرمایه ناشی از زیان بمانند.گاه کاهش سرمایه به سبب زیان الزامی است که شرایط آن در ماده 141 لایحه قانونی 1347 آمده است.هرگاه شرکت از لحاظ مالی در وضعیت مطلوبی باشد،کاهش سرمایه کمتر مورد پیدا می کند،ولی اگر هم سرمایه کاهش یابد بی فایده نخواهد بود.در واقع،ممکن است دارایی شرکت کافی باشد در حالی که هنوز قسمتی از مبلغ اسمی سهام پرداخت نشده است،در این صورت اگر شرکت صاحبان سهام را وادار کند این مبلغ را بپردازند بی فایده نخواهد بود،در حالی که کاهش سرمایه معادل مبلغ پرداخت نشده سهام موجب می شود بدهی شرکا به شرکت از میان برود.
ب)شرایط قانونی کاهش سرمایه
1.تصویب مجمع عمومی.
در حقوق ما مجمع عمومی فوق العاده تنها مرجعی است که می تواند درباره کاهش سرمایه تصمیم گیری کند(ماده 189 لایحه قانونی 1347)؛ولی عملی کردن کاهش سرمایه با هیات مدیره شرکت است و مجمع عمومی به پیشنهاد هیات مدیره تصمیم گیری می کند:"پیشنهاد هیات مدیره راجع به کاهش سرمایه باید حداقل 45 روز قبل از تشکیل مجمع عمومی فوق العاده به بازرس یا بازرسان شرکت تسلیم گردد.پیشنهاد مزبور باید متضمن توجیه لزوم کاهش سرمایه و همچنین شامل گزارشی درباره امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی عادی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد"(ماده 190 لایحه قانونی 1347)."بازرس یا بازرسان شرکت پیشنهاد هیات مدیره را مورد رسیدگی قرار داده و نظر خود را طی گزارشی به مجمع عمومی فوق العاده تسلیم خواهد نمود و مجمع عمومی پس از استماع گزارش بازرس تصمیم خواهد گرفت"(ماده 191 لایحه قانونی 1347)
2.محدودیت کاهش سرمایه.
شرکت نمی تواند سرمایه خود را به کمتر از مبلغی که قانون برای تشکیل آن معین کرده است کاهش دهد.این مبلغ برای شرکت سهامی عام حداقل 5 میلیون ریال است و برای شرکت سهامی خاص حداقل یک میلیون ریال (قسمت اول ماده 5 لایحه قانونی 1347)؛ بدین ترتیب اگر زیان های وارد بر شرکتی چنان باشد که میزان سرمایه از حداقل مقرر اقدام کند،یا به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد،وگرنه هر ذی نفعی می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند و هرگاه قبل از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی نشود،دادگاه حکم به انحلال شرکت خواهد داد.(قسمت دوم ماده 5 لایحه قانونی 1347)
3.رعایت تساوی حقوق شرکا.
کاهش سرمایه وقتی میسر است که به تساوی حقوق صاحبان سهام لطمه ای وارد نشود.(ماده 189 لایحه قانونی 1347) قانونگذار در اجرای این اصل پیش بینی کرده است کاهش اختیاری سرمایه(در فرضی که کاهش به سبب زیان معادل نصف سرمایه نباشد)از طریق کاهش بهای اسمی سهام به نسبت متساوی و رد مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحب آن صورت می گیرد(تبصره همان ماده)؛ یعنی نمی توان کاهش سرمایه را به بعضی از سهام تحمیل کرد و به بعضی تحمیل نکرد.در فرض کاهش اجباری سرمایه موضوع ماده 141 لایحه قانونی 1347 نیز کاهش تعداد سهام یا مبلغ اسمی سهام بدون توجه به تعداد سهام اشخاص و نوع آن(عادی و ممتاز) صورت می گیرد.مع ذلک،گاه اجرای قاعده تساوی حقوق شرکا بسیار دشوار است؛برای مثال هر گاه در اساسنامه شرکت پیش بینی شده باشد که شرط رای دادن شرکا در مجامع داشتن حداقل ده سهم در شرکت است،کسانی که با کاهش سرمایه تعدادی از سهام خود را به نسبت از دست می دهند و سهامشان به کمتر از ده می رسد،از حق رای دادن محروم خواهند شد.
4.حفظ حقوق طلبکاران.
کاهش سرمایه به حقوق طلبکارانی که بعد از این کاهش با شرکت معامله کرده اند لطمه ای وارد نمی کند،چه این طلبکاران زمانی که شرکت سرمایه کاهش یافته داشته است با آن معامله کرده اند،اما ممکن است حقوق طلبکارانی که قبل از کاهش سرمایه با شرکت معامله کرده اند تضییع شود.در واقع،اگر قسمتی از سرمایه به شرکا داده شود از تضمین طلب این طلبکاران کم می شود.
قانونگذار برای جلوگیری از نتایج نامطلوب چنین وضعی در لایحه قانونی 1347 مقرراتی را پیش بینی کرده است تا با اجرای آن ها حقوق طلبکاران محفوظ بماند.البته،این مقررات راجع به کاهش اختیاری سرمایه است نه کاهش اجباری آن:
1."هیات مدیره قبل از اقدام به کاهش سرمایه باید تصمیم مجمع عمومی را درباره کاهش حداکثر ظرف یک ماه در روزنامه رسمی و روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد آگهی کند"(ماده 192)
2."در مورد کاهش اختیاری سرمایه شرکت هر یک از دارندگان اوراق قرضه یا بستانکارانی که منشا طلب آن ها قبل از تاریخ نشر آخرین آگهی مذکور در ماده 192 باشد می توانند ظرف دو ماه از تاریخ نشر آخرین آگهی اعتراض خود را نسبت به کاهش سرمایه شرکت به دادگاه تقدیم کنند"(ماده 193)"در صورتی که به نظر دادگاه اعتراض نسبت به کاهش سرمایه وارد تشخیص شود و شرکت جهت تامین پرداخت طلب معترض وثیقه ای که به نظر دادگاه کافی باشد نسپارد،در این صورت آن دین حال شده و دادگاه حکم به پرداخت آن خواهد داد"_ماده 194(."در مهلت دو ماه مذکور در ماده 193 و همچنین در صورتی که اعتراضی شده باشد تا خاتمه اجرای حکم قطعی دادگاه شرکت از کاهش سرمایه ممنوع است"_ماده 195)
ج)عملی کردن کاهش سرمایه
همان طور که گفتیم،قانونگذار در تبصره ماده 189 لایحه قانونی 1347 کاهش اجباری سرمایه را به دو طریق پیش بینی کرده است:از طریق کاهش تعداد سهام،و از طریق کاهش مبلغ اسمی آن؛اما در مورد کاهش اختیاری سرمایه تنها یک طریق را مجاز شمرده است و آن کاهش بهای اسمی سهام به نسبت متساوی و رد مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحب آن است.در فرض اخیر"هیات مدیره شرکت باید مراتب را طی اعلامیه ای به اطلاع کلیه صاحبان سهم برساند.اطلاعیه شرکت باید در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد منتشر شود و برای صاحبان سهام با نام توسط پست سفارشی ارسال گردد"(ماده 196 لایحه قانونی 1347)در اطلاعیه اخیر باید نکات ذیل قید شود:
1)نام و نشانی مرکز اصلی شرکت؛2)مبلغ سرمایه شرکت قبل از اتخاذ تصمیم در مورد کاهش سرمایه؛3)مبلغی که هر سهم به آن میزان کاهش می یابد،یا بهای اسمی هر سهم پس از کاهش؛4)نحوه پرداخت و مهلتی که برای بازپرداخت مبلغ کاهش یافته هر سهم در نظر گرفته شده و محلی که در آن این بازپرداخت انجام می گیرد(ماده 197 لایحه قانونی

بعد از استخدام نیروهای جدید و آموزش به آنها، مهم‌ترین چالش هر مدیر حفظ نیروهایش و جلوگیری از استعفای آنها است.امروزه کمپانی‌ها برای اینکه بتوانند در حوزه فعالیتی که دارند موفق عمل کنند از نیروهای حرفه‌ای در کادر خود بهره می‌برند. مدیران متوجه شده‌اند که ابتدا باید از کارشناسان امر استخدام استفاده کرده تا نیروهای مستعد و با انگیزه را جذب کنند. سپس آنها را زیر نظر نیروهای حرفه‌ای قرار داده تا آموزش دیده و به سطح قابل قبولی برسند، اما چالشی وجود دارد که گاهی اوقات مدیران کسب و کار از آن غافل می‌شوند.
هرچقدر که یک نیرو بهتر عمل کند مدیران نیز باید او را راضی نگه دارند تا به فکر خروج از کمپانی نباشد. مدیران باهوش این را می‌دانند که پروسه جذب نیروهای جدید و آموزش آنها پرهزینه و زمان‌بر است. این مدیران همچنین می‌دانند که از دست دادن نیرو می‌تواند چه مضراتی به همراه داشته باشد.
یک نیروی با سابقه نه تنها به اسرار کمپانی آگاه است بلکه نقاط ضعف و قوت و همچنین اهداف آینده کمپانی را نیز می‌داند و در اختیار قرار دادن این اطلاعات به رقیبان می‌تواند به کمپانی آسیب جدی بزند.
اما سوال اینجا است که چه چیزهایی باعث می‌شود تا کارمندی پس از گذراندن زمان زیادی برای یافتن شغل، آموزش دیدن، کسب تجربه و پیدا کردن جایگاه در کمپانی، به مرحله‌ای برسد که از سمت خود استعفا دهد.
طبیعتا دلایل شخصی زیادی وجود دارد که مرتبط به کمپانی نبوده و برای مثال کارمند به دلیل قصد مهاجرت داشتن به نقطه دیگری از کشور یا تاسیس کسب و کار کوچک خود استعفا می‌دهد. هرچند دلایلی وجود دارد که از مشکلات درون کمپانی نشات گرفته و کارمند را به نقطه‌ای می‌رساند که باوجود سخت بودن یافتن شغل جدید و همچنین گذراندن مدتی بدون حقوق، تصمیم به خروج از کمپانی بگیرد.
پس از مطالعات فراوان، متخصصان امر کسب و کار به این نتیجه رسیدند که ۷ عامل باعث نارضایتی کارمندان می‌شود و آنها را به فکر خروج از کمپانی می‌اندازد. اگر یک مدیر هستید بی‌شک خواندن این مقاله به شما کمک خواهد کرد تا علائم نارضایتی در کارمندان را متوجه شده و اگر به حفظ آنها علاقه‌مند هستید بتوانید سریعا اقدام به تغییر شرایط کنید.

به دنبال حقوق بیشتری هستند

باور داشته باشید که پول، یک انگیزه فوق العاده برای جذب متخصصان حرفه‌ای و نگه داشتن آنها است. طبق مطالعات جدید کنسرسیوم بین المللی تحقیقات توسعه اجرایی (ICEDR)، در میان مردان و بانوان با متوسط سنی ۳۰ سال، کم بودن حقوق عامل اصلی برای ترک آنها از شغل قبلی خود بوده است.
نکته جالبی که وجود دارد این است که در میان این اشخاص، بانوان بیشتر به دلیل حقوق کم از شغل قبلی خود استعفا داده و به دنبال شغلی با درآمد بیشتر رفته‌اند. از میان بانوان با متوسط سنی ۳۰ سال، ۶۵ درصد آنها به دلیل کم بودن درآمد شغلشان و یافتن شغلی با درآمد بیشتر، از سمت خود استعفا داده‌اند که در مقایسه با آقایان، این میزان ۵۶ درصد است.

فرصتی برای پیشرفت و یاد گرفتن مهارت‌های جدید وجود ندارد

در تحقیقات ICEDR آمده است که بیشترین علت خروج آقایان از شغلشان این بوده که آنها اعلام کرده‌اند فرصتی برای پیشرفت و فراگرفتن مهارت‌های جدید ندیده‌اند. ۶۵ درصد از آقایان این دلیل را برای خروج خود از محل کارشان بیان کرده‌اند.
طبق آماری که توسط دیلویت، بزرگ‌ترین شرکت خدماتی در جهان صورت گرفته است ۷۱ درصد از کارمندان جوان که قصد خروج از شغلشان در دو سال آینده دارند به دلیل ناراضی بودن از رشد مهارت‌هایشان این تصمیم را گرفته‌اند. البته این میزان برای افرادی که قصد دارند تا بعد از سال ۲۰۲۰ در محل کارشان بمانند به ۵۴ درصد افت می‌کند.

انجام ندادن فعالیت‌های بشر دوستانه

خیلی از کارمندان علاقه دارند که در کنار تامین نیازهای زندگی بتوانند به دیگران نیز کمک کنند. مدیران باهوش نیز از این موضوع باخبر بوده و سعی می‌کنند به برنامه‌های کمپانی، فعالیت‌های بشر دوستانه‌ را نیز اضافه کنند که نه تنها به کارمندان انگیزه و حس مثبتی می‌دهد بلکه به وجه کمپانی نیز کمک می‌کند.
وقتی کارمندان به همراه همکاران خود اقدام‌های بشر دوستانه انجام دهند در کنار داشتن حس مثبت، به کمپانی نیز وفادارتر خواهند بود. کارمندان دوست دارند اهدافی را دنبال کنند که بتوانند تاثیر مثبتی بر روی جامعه بگذارند.
بر اساس آماری که توسط دیلیوت تهیه شده، مشخص شده که تفاوت میان اهداف، یکی از علت‌های استعفای کارکنان است. به بیانی بهتر میان اهداف کارفرمایان که بیشتر به فکر منافع شخصی و سودآوری هستند با کارکنان که علاقه دارند جهان بهتری بسازند تفاوت فاحشی وجود دارد و همین امر باعث می‌شود که کارمندان نسبت به کاری که انجام می‌دهند دلسرد شوند.
طبق آمار دیلیوت، از میان افرادی که می‌خواهند بیش از ۵ سال در کمپانی که کار می‌کنند بمانند ۸۸ درصد آنها با اهداف کمپانی موافق هستند. در این بین، تنها ۶۳ درصد از افرادی که می‌خواهند طی ۲ سال آینده از محل کارشان استعفا دهند نسبت به اهداف کمپانی رضایت دارند.
مدیر عامل دیلیوت، دیوید کروکشنک در این مورد گفته است که کمپانی‌ها و موسسات می‌توانند با انجام کارهای بشر دوستانه و کمک به نیازمندان، این فاصله میان اهدافشان با اهداف کارمندان را کاهش دهند. برای مثال او به سایت بیزینس ایسنایدر گفته است که بعضی شرکت‌های واقع در لندن دارای برنامه‌هایی برای کمک به مدارس محلی فاقد امکانات هستند تا به دانش آموزان کمک کرده و مهارت‌های لازم برای اشتغال را به آنها بیاموزند.

وظایف زیادی به آنها محول می‌شود

همکاری در یک مجموعه می‌تواند باعث پیشرفت شود زیرا در مورد وظایف مختلف می‌شود از تمام دانش و مهارت‌های تک تک افراد مجموعه استفاده کرد و در نتیجه کارمندان با استفاده از توانایی‌هایی که دارند باعث موفقیت مجموعه می‌شوند.
هرچند کارشناسان معتقد هستند که اینگونه همکاری‌ها نقطه ضعفی نیز دارند. هرچه بیشتر در یک مجموعه موفق عمل کنید از شما درخواست بیشتری خواهد شد و وظایف بیشتری به شما محول می‌‌شود. این کار در مرور زمان باعث تحلیل رفتن شما شده و به قدری فشار کاری افزایش می‌یابد که بعد از مدتی ناچار به پر کردن برگه استعفا می‌شوید. محققان به این موضوع سندرم موفقیت می‌گویند.
موضوع زمانی تبدیل به یک فاجعه می‌شود که مدیران نسبت به فشار کاری کارمندانشان بی‌توجه هستند و از این امر باخبر نمی‌شوند. این مشکل زمانی وخیم‌تر می‌شود که آنها از اینکه کارمندانشان وظایف اشخاص یا دپارتمان‌های دیگر را انجام می‌دهند مطلع نباشند یا اهمیت ندهند.
مدیران باهوش در این شرایط اقدام به برگزاری جلسه‌هایی با حضور اعضای کادر کرده و به همه یادآوری می‌کنند که هرکس باید از تمام توانایی خود برای پیشرفت مجموعه استفاده کرده و وظایفش را بر عهده گیرد. آنها همچنین به کارمندانی که در شرایط فشار کاری سخت قرار دارند گوشزد می‌کنند که در مورد درخواست‌ها از جواب رد استفاده کرده و به انجام وظایف خودشان بپردازند.

نبود تعامل و همکاری میان کارمندان یک مجموعه

برخلاف مورد قبلی، نبود همکاری نیز یک مشکل بزرگ است و باعث می‌شود که کارمندان تصمیم بگیرند که مجموعه را ترک کنند. طبق مطالعاتی که در سال ۲۰۱۵ انجام شد مشخص شد که یکی از پنج دلیل اصلی استعفای کارمندان نبود تعامل در محل کاری است.
عدم تشویق کارمندان به همکاری با یکدیگر باعث شده تا ۷۱ درصد از کسانی که در آمارگیری شرکت داشته‌اند به این موضوع اشاره کنند.

زحمات آنها توسط مدیریت قدردانی نمی‌شود

اگر واضح بخواهیم بگوییم هر فردی علاقه دارد توسط مدیرش تشویق شود. در واقع مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ شکل گرفت که بیش از نیمی از افرادی که در این مصاحبه شرکت کرده بودند اعلام کردند که کمپانی‌ها با قدردانی از کارمندان زحمتکش به طرق مختلف مانند جایزه نقدی یا ارسال به سفر تفریحی باعث خواهد شد تا آنها همچنان علاقه‌مند به کار در آن کمپانی باشند.
کامرون موریسی که یک نویسنده است در لینکدین نوشته که مدیران باید از خود تعدادی سوال کلیدی بپرسند و متوجه شوند که آیا به تیم‌شان اهمیت می‌دهند یا خیر. این سوالات عبارت‌اند از:
• آیا به سخنان کارمندان گوش می‌دهید؟
• آیا به کارمندان‌تان نکته‌های سازنده می‌گویید؟
• آیا نسبت به موفقیت آنها احساس رضایت و قدردانی‌تان را نشان می‌دهید؟
• آیا کارمندان‌تان را به تلاش بیشتر تشویق می‌کنید؟
بیش از اندازه کار می‌کنند

داشتن یک نیروی مستعد با مهارت‌های بالا یک مزیت برای کمپانی است که اصولا مدیران سعی می‌کنند از چنین نیروهایی به نحو احسنت استفاده کنند اما کار بیش از حد در نتیجه باعث خواهد شد تا نیروی مستعد بعد از مدتی خسته شده و به دلیل مشکلاتی مانند کم خوابی، خستگی، نرسیدن به امور زندگی شخصی و مثال‌های مشابه استعفا دهد.
زمان کاری کارمندان باید کنترل شده باشد و مطالعات نشان داده افرادی که بیش از ۵۰ ساعت در طول هفته کار می‌کنند تنها برای مدت کوتاهی در این شرایط دوام آورند و بعد از مدتی با مشکلاتی مانند از دست دادن خلاقیت رو به رو می‌شوند.
اگر این موضوع ادامه یابد تنها خلاقیت نیست که از دست می‌رود بلکه انگیزه و علاقه به کار نیز بعد از مدتی کم رنگ شده و کارمند تصمیم به خروج از مجموعه خواهد گرفت. بنابراین مدیران باید زمان کاری کارمندان را کنترل کنند در غیر این صورت احتمال از دست دادن نیروهایشان بالا است.

شرکت های سهامی خاص نوع دوم شرکت های سهامی بوده که به دلیل اینکه سرمایه آن توسط خود شرکاء تامین می شود و نمی تواند در بورس و بین مردم عرضه سهام داشته باشد خصوصی نامیده می شود .  سرمایه ای که برای تاسیس این شرکت در ابتدا بین شرکاء توافق می شود تبدیل به قطعاتی مساوی از سهام شده و به میزان سرمایه هر کدام از شرکاء بین آنها تقسیم می شود.

نیاز روز افزون جامعه به تامین برخی از کالاها و مواد ضروری زندگی در داخل کشور و تداوم نیاز به ارز آوری و معرفی محصولات و کالاهای ایرانی در بازارهای بین المللی  و توسعه صنعت و دانش اقتصادی ایران زمین موجب شده است تا افراد با صلاحیت در حوزه فعالیت های اقتصادی متنوع اعم از تولیدی ، خدماتی ، غذا و دارو ، بهداشتی ، آموزشی ، مشاوره و … اقدام به تاسیس شرکت های مختلف و انجام فعالیت خود در دامنه بزرگتر و در پی آن تلاش برای رسیدن به سود و منفعت بیشتر در سایه اعتبار و وجهه بالاتر و موفق تر باشند.

این افراد می توانند کسبه خرد و فعالان اقتصادی خردی باشند که در محلی کوچک و در مغزه ای استیجاری اقدام به انجام کاری تخصصی و فنی مانند جوشکاری ، معماری ، تراشکاری ، چاپ ، فروشندگی و … می کنند باشد و یا اینکه افرادی با سوابق تحصیلی و دانش مرتبط با موضوعات مختلف اقتصادی و اجتماعی مانند مهندسی الکترونیک ، مدیریت بازرگانی ، کارشناسی و یا کارشناسی ارشد زبان انگلیسی و روانشناسی و …  .

چیزی که در این میان اهمیت دارد رفع نیاز های جامعه با توجه به دانش و تخصص افزاد می باشد و قطعاً هنگامی که این فعالیت ها در قالب های گروهی و شرکتی انجام پذیرد سود دهی و توان بالاتری برای صاحبان خود به همراه دارد و مورد اعتماد و اعتبار بیشتر بازار نیز می باشد .

شرکت های سهامی خاص از جمله شرکت هایی است که با توجه به قوانین حاکمه در آن مورد اقبال و پذیرش بیشتر مخاطبان و مشتریان ثبت شرکت می باشد. دلایلی زیادی می تواند باعث بروز چنین خواسته و تفاوتی برای ثبت این نوع شرکت شده باشد. ولی دلایل اصلی آن مشخص بودن میزان سهم و سرمایه افراد و قوانین حاکم بر تقسیم سود و زیان در این نوع شرکت ها می باشد.

ماده  اول لایحه اصلاحی قانون تجارت به صراحت مسئولیت شرکاء و سهامداران شرکت های سهامی خاص را  میزان مبلغ اسمی سهام آنها عنوان می کند . یعنی با تعیین میزان سرمایه افراد و شرکاء در شرکت تعداد سهام آنها تعیین و به آنها واگذار می شود و در هنگامی که شرکت متضرر شده و تعهداتی را دارد تنها همین میزان سهام تعیین کننده میزان تعهدات افراد و شرکاء می باشد و نیازی هم نیست برای جبران مشکلات و زیان های شرکت این شرکاء بخواهند از سرمایه و اموال شخصی خود چیزی را در میان گذاشته و یا هزینه نمایند .

در شرکت های سهامی خاص نقل و انتقال سهام نیازمند کسب تکلیف در هیئت مدیره و یا مجمع عمومی می باشد زیرا سهام جزئی از حقوق مالی است و حکم منقول دارد . بنابر این این سهام هم به شکل قهری و هم به شکل قراردادی می تواند انتقال داده شود ولیکن نیاز دارد تا از مجمع عمومی و یا هیئت مدیره مجوز دریافت کند .

در شرکت های سهامی دو نوع سهام وجود دارد سهام یا با نام است و یا بی نام . شرکت های سهامی خاص سهام با نام است و برای نقل و انتقال آن باید از طریق دفاتر ثبت قانونی اقدام شود. صاحب سهام فعلی با در دست داشتن مجوز و با ارائه مدارک مورد نیاز به همراه مدارک احراز هویت باید به همراه فردی که خواهان خرید سهام می باشد به دفاتر مراجعه و فرآیند نقل و انتقال سهام را انجام دهند . طبق ماده 40 لایحه اصلاحی قانون تجارت نقل و انتقال سهام باید کاملاً قانونی و مطابق با اصول تعریف شده در قانون انجام پذیرد در غیر اینصورت قانونگذار عمل نقل و انتقال سهام را قابل استناد نمی داند .

همانگونه که در بالا اشاره شد شرکت های سهامی خاص توسط هر شخصی با هر جایگاه اجتماعی در صورتیکه موازین قانوینی را پوشش دهد می تواند اقدام به ثبت شرکت سهامی خاص بنماید . تمامی انواع فعالیت اقتصادی نیز در این قالب شرکت امکانپذیر است . اما چیزی که باید در ابتدای ثبت مد نظر داشته باشید تا باعث گمراهی و ناراحتی شما نشود این است که شرکت های سهامی خاص تنها در قالب بازرگانی می توانند به ثبت برسند ولی این قالب ثبتی منافاتی با فعالیت شرکت در آینده نخواهد داشت و این فقط تشریفات ثبتی شرکت است .

برای شراکت در شرکت سهامی خاص قانون حداکثری را در نظر نگرفته است و تعداد مشخصی نیز به صراحت برای حداقل عنوان نشده است ولی با توجه به نیازمندیهای ثبتی شرکت باید حاقل سه نفر شریک وجود داشته باشند . ضرورت وجود این 3 نفر به این دلیل است که باید هیئت مدیره با حداقل سه نفر بسته شود و سمت ها بین این نفرات تقسیم شود . بدون معرفی رئیس هیئت مدیره و نایب رئیس هیئت مدیره و همچنین بدون وجود مدیر عامل و شروح وظایف آن نمی تواند شرکت تشکیل شود .دو نفر هم به عنوان بازرس باید معرفی شوند که نسبت فامیلی نزدیک با شرکاء نداشته باشند و به سن عقلی و رشدی کافی نیز رسیده باشند و بهتر است از موضوع و قوانین شرکت نیز دانش کافی داشته باشند.

همچنین سرمایه ای که قبلا به آن اشاره شد حداقل باید یک میلیون ریال باشد که 35% از آن نیز حداقل باید باید نزد بانکی ذی صلاح و مورد تایید بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران سپرده شود .چه یک میلیون ریال و چه بیشتر پس از اعلام و سپرده شدن باید این سرمایه به قطعات مساوی کوچک تقسیم شود و به هر کدام از سرمایه گذاران به نسبت سرمایه ای که می آورند چه نقدی و چه غیر نقدی این سهام تعلق بگیرد .

اساس و هیئت اجرایی شرکت همان هیئت مدیره می باشند که باید در ابتدای فرآیند ثبت شرکت ، مجمع عمومی فوق العاده تشکیل جلسه دهد و این هیئت را با تعیین سمت ها تشکیل دهد. البته موافقت خود نفرات نیز برای انجام امور مربوط به آن سمت الزامی است. به این منظور باید هر کدام از نفرات تعیین شده کتبا موافقت خود را اعلام نموده و صورتجلسه موبوط به تعیین سمت ها را امضاء نمایند. البته مجمع باید در همان جلسه شرح وظایف این افراد را نیز تعیین و به آنها ابلاغ نماید . انتخاب بازرسین اصلی و علی البدل نیز از وظایف مجمع عمومی موسسین در ابتدای امر می باشد. با نهایی شدن سمت ها و تعیین نفرات و ابلاغ شروح وظایف صورتجلسه تکمیل شده باید به امضاء و تایید همه موسسین و اعضاء برسد و این صورتجلسه به منظور ثبت به اداره ثبت شرکت ها ارسال شود .

طول مدت مدیریت اعضاء هیئت مدیره و مدیر عامل در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال مطابق با قانون ثبت شرکت های سهامی خاص می باشد. قبل از اتمام دوره مدیریت این اعضاء مجمع عمومی فوق العاده باید تشکیل جلسه داده و نسبت به ابقاء و یا تغییر اعضاء و سمت آنها اقدام نماید و صورتجلسه ای مجدداً با امضاء کلیه نفرات مجمع و توافقنامه مدیران به اداره ثبت شرکت ها ارسال شود .

اما مجامع عمومی در شرکت های سهامی خاص متشکل از چه کسانی است و چه وظایفی دارد ؟

اتخاذ برخی از تصمیمات و یا تغییر برخی از اهداف و … نمی تواند توسط مدیر عامل و یا هیئت مدیره انجام پذیرد. در اساسنامه شرکت ها معمولا این وظیفه به مجمع عمومی عادی یا فوق العاده محول شده است تا بخصوص در مورد تصمیمات حیاتی و راهبردی که مربوط به اهداف کلان و یا چشم انداز کاری شرکت می باشد تصمیم گیری نمایند . مجامع عمومی بالاترین نهاد تصمیم ساز در شرکت ها می باشند .اولویت تصمیم گیری در شرکت ها در درجه اول این مجامع می باشند. عمده مشکلات مورد تناقض در مباحث اجرایی و سازمان دهی شرکت در این مجامع اتخاذ می شود .چنانچه مشکلی در شرکت وجود داشته باشد که چارچوب فعالیت شرکت را مد نظر داشته باشد مانند تغییر آدرس و محل شرکت و یا موضوعات فعایلت شرکت که بنا به دلایلی امکان آن وجود ندارد ویا تغییر موضوع شرکت و همچنین مباحث مربوط به مشکلات کلان و اساسی اجرایی و حتی اختلاف نظرات مدیران باید در این مجامع تعیین تکلیف و تصمیم گیری شود.

اگر تصمیمات اتخاذ شده در این مجامع از جمله تغییراتی باشد که در اساسنامه شرکت سهامی خاص آورده شده مانند تغییر موضوع ، تغییر مدیران و یا تغییر آدرس شرکت و در فعالیت شرکت تاثیر گذار باشد و به ذی نفعان شرکت نیز مربوط باشد باید حتما بصورت مکتوب و با تایید حداکثری مجاز مجامع به اداره ثبت شرکت ها ابلاغ شود .

برای تشکیل مجامع عمومی عادی گاهاً برنامه ای مدون در شرکت وجود خواهد داشت تا در دوره های مشخص این مجامع تشکیل جلسه داده و در خصوص موضوعات مختلف شرکت تبادل نظر و تصمیم گیری نمایند . اما تشکیل جلسات مجامع عمومی فوق العاده و یا در صورتیکه برنامه ای مدون برای مجامع عادی وجود نداشته باشد هیئت مدیره با تهیه دستور جلسه ای تشکیل این جلسه را بصورت دعوتنامه و با درج آگهی در روزنامه کثیر الانتشار خواستار می شود . رسمیت این جلسات با حضور رئیس ، دو ناظر از بین سهامداران و یک نفر به عنوان منشی جلسه انجام می شود . اعضاء هیئت مدیره ، بازرسین و یا سهامدارانی که حداقل یک پنجم سهام شرکت را صاحب باشند افراد مجاز برای صدور دعوتنامه در خصوص تشکیل جلسات مجمع عمومی عادی و یا عادی بصورت فوق العاده می باشند .

تصویب موضوعات اساسنامه ، اظهارنامه ، تعیین مدیران و بازرسین اولیه و سایر اقدامات مربوط به ثبت شرکت توسط مجامع عمومی موسسین صورت می گیرد ولی در ادامه مجمع عمومی فوق العاده است که اغلب تشکیل جلسه داده و در خصوص  تغییر و تعیین مدیران جدید ، بازرسین ، تغییر موضوع و یا … تصمیم گیری می نمایند . البته برخی از تغییرات و تصمیمات می تواند در اساسنامه پیش بینی شده و به هیئت مدیره تفویض شود . البته این موارد نباید شامل موارد اساسی همچون تغییرات مدیریت و موضوعاتی باشد که مرجه تصمیم ساز در آن طبق قانون مجامع عمومی می باشند. از جمله مواردی که می تواند به هیئت مدیره تفویض شود تغییر برخی از اهداف و  برنامه ها ، کاهش سرمایه و یا افزایش سرمایه تا حدودی مجاز و … می باشد .

دارندگان بیش از نیمی از سرمایه شرکت به عنوان حد نصاب تشکیل این مجامع باید در جلسه حضور داشته باشند .در صورت عدم تحقق این موضوع در نوبت دوم نیز باید آگهی داده شود و موسسین با حداقل یک سوم دارندگان سرمایه شرکت می توانند مجمع عمومی فوق العاده را تشکیل دهند .

رای گیری در مجمع عمومی فوق العاده با حضور حداقل 75% از سهامداران و در مجمع عمومی عادی با حداقل 50% از سرمایه گذاران شرکت رسمیت خواهد داشت . این تصمیمات در صورتیکه در خصوص موضوعات اساسنامه و یا موضوعات مربوط به ذی نفعان و مشتریان شرکت باشد باید به اداره ثبت شرکت ها نیز طی صورتجلسه ای تایید شده  توسط تمامی اعضاء ابلاغ شود .

حوزه های تصمیم گیری در این مجامع به حدی متنوع و گسترده است که باعث بروز ابهاماتی در زمینه ابلاغ آن به مرجع ثبت شرکت ها شده است . به نظر می رسد مراجع قانونگذار باید در این خصوص تصمیم اتخاذ کرده و تمامی تصمیماتی که نیاز است به اداره ثبت شرکت ها ابلاغ شود مشخص و تبدیل به قانون شود  تا شبهه ای برای این اعضاء و شرکت ها بوجود نیاورد .


شرایط مورد نیاز برای هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سهامی خاص

در شرکت سهامی خاص هیئت مدیره طبق ماده 107 لایحه اصلاحی قانون تجارت فقط می تواند از بین صاحبان سهام انتخاب شود.
اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 لایحه اصلاحی قانون تجارت محدودیت هایی را برای انتخاب هیئت مدیره در نظر گرفته و مواردی را ممنوع کرده است که در انتخاب اعضاء باید در نظر گرفته شود .
مدت دوره مدیریت در شرکت های سهامی خاص حداکثر دو ساله است. البته می تواند این دوره کوتاه تر در اساسنامه تعریف شود .
مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده می تواند در هر زمان نسبت به تغییر هر کدام از اعضاء هیئت مدیره اقدام نماید .
تعداد اعضاء هیئت مدیره نمی تواند از 3 نفر کمتر باشد .
در شرکت سهامی خاص افراد حقوقی نیز می توانند سهامدار بوده و به عنوان اعضاء هیئت مدیره انتخاب شوند . حتی می توانند فردی را به عنوان نمایندگی خود برای انجام وظایف مدیریت صرفاً معرفی نمایند .
چنانچه یک نفر از اعضاء هیئت مدیره در مقطعی از زمان شرایط انجام وظیفه خود را از دست بدهد و یا دچار از کار افتادگی و یا فوت شود باید مجمع عمومی فوق العاده تشکیل شده و نفرات جایگزین برای آنها فوراً معرفی شوند. البته می توان در همان ابتدا نفراتی را به عنوان اعضاء علی البدل به منظور پیش بینی چنین روز هایی انتخاب نمود تا فورا جایگزین شوند .
تهیه میزان سهام مشخص شده در اساسنامه توسط مدیران شرط اصلی و اساسی است که باید انجام شود تا سپس فرد معرفی شده بتواند سمت مورد نظر را بدست آورد . همانگونه که قبلا اشاره شد مدریت در شرکت های سهامی مختص سهامداران است و از بیرون کسی نمی تواند به این نفرات اضافه شود مگر اینکه میزان سهام تعریف شده را تهیه کند .
تعیین رئیس و نایب رئیس توسط خود نفرات هیئت مدیره می تواند اتفاق بیافتد که به این منظور معمولا آرا در نظر گرفته می شود . این نفرات باید در همان جلسه اولیه تعیین و مطابق با صورتجلسه ای به اداره ثبت شرکت ها معرفی شوند .
مدیر عامل نباید شامل گروه های نام برده شدن در ماده 111 و 126 قانون تجارت باشند .
مدیر عامل نمی تواند و این حق را ندارد که وظیفه خود را به دیگران واگذار کند .

 
ماده 111 لایحه اصلاحی قانون تجارت ممنوعیت های  زیر را برای انتخاب مدیر عامل در نظر گرفته است . یعنی افراد با این خصیصه ها و سوابق نمی توانند به عنوان مدیر عامل شرکت سهامی خاص انتخاب شوند :

افرادی که حکم ورشکستگی برای آنها صادر شده است
مرتکبین به جنایت هایی که بنا به یکی از دلایل زیر از برخی از حقوق اجتماعی کلا و یا بعضاً محرومیت قانونی داشته باشند :
دزدی یا سرقت ، خیانت در امانت ، فساد و کلاهبرداری ، اختلاس ، تدلیس ؛ تصرف غیر قانونی در اموال عمومی

اگر خلاف این ماده در خصوص افراد متصدی سمت های مدیریت در شرکت های سهامی خاص ثابت شود ، با شکایت و دادخواست هر کدام از سهامداران و یا ذی نفعان شرکت دادگاه حکم عزل برای فرد منتخب خواهد داد .

همچنین به موجب ماده 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت هر فرد در یک زمان تنها می تواند مدیر عامل یک شرکت باشد و انتخاب فردی که در یک شرکت دیگرسمت مدیریت عامل را دارد و مشغول به کار می باشد تخلف محسوب شده و تصمیمات و اقدامات این مدیر عامل در مقابل شرکت ، صاحبان سهام و ذی نفعان معتبر نخواهد بود .

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص

اظهار نامه تهیه شده در دو نسخه
اساسنامه تهیه شده در دو نسخه
ارائه فرم تعیین نام شرکت
گواهی بانکی ددر خصوص پرداخت و سپرده شدن حداقل 35% سرمایه تعهد شده
در صورت نیاز به مجوز اصل مجوز صادر شده
کپی شناسنامه و کارت ملی متقاضیان
گواهی عدم سوء پیشینه
صورتجلسه مجمع عمومی موسسین تایید شده توسط همه موسسین در دو نسخه
صورتجلسه تایید شده هیئت مدیره در دو نسخه
وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتیکه ثبت شرکت توسط مشاور یا وکیل انجام شود.

مواردی که باید حتماً در هنگام آماده سازی مدارک در نظر داشته باشید :

برای شرکت حتماً باید اساسنامه و اظهار نامه به صورت صحیح و کامل تکمیل شود و این مدارک باید به امضاء کلیه موسسین برسد .
پس از انتخاب هیئت مدیره باید این هیئت تشکیل جلسه داده و مفاد مطرح شده و تصمیمات متخذه در این هیئت باید در صورتجلسه ای تنظیم شده و این صورتجلسه به تایید کلیه اعضاء هیئت مدیره برسد .
صورتجلسات مجمع عمومی موسسین نیز باید در نوبه اول با حداقل نصف موسسین تنظیم و تایید شود و چنانچه این حد نصاب رعایت نشده بود باید دعوتنامه مجددا ارسال و برای دفعات دوم و سوم با رعایت یک سوم از نفرات نیز می توانید صورتجلسه را تنظیم نمایید . البته مشروط به این است که این نفرات حداقل یک سوم سرمایه شرکت را داشته باشند .
قبل از تعیین نام برای شرکت باید گواهی بانکی در خصوص سپردده شدن 35% حداقل در حساب شرکت ارائه شود .
برخی از موضوعات نیاز به اخذ مجوز دارد و برخی دیگر خیر.لذا بهتر است قبل از اقدام ابتدا مطمئن شوید که موضوع نیاز به مجوز دارد یا خیر . اگر نیاز به مجوز هست باید قبلا تهیه شده باشد .
اشخاص حقیقی باید اصل شناسنامه و کارت ملی خود را به همراه کپی از آن به همراه داشته باشند .
اشخاص حقوقی باید تصویر روزنامه رسمی آگهی تاسیس و آخرین تغییرات ، به همراه معرفی نامه نمایندگی ، گواهی و تائیدیه ای مبنی بر غیر دولتی بودن اعضاء سهامدار به اضافه اصل و کپی مدارک احراز هویت نماینده باید ارائه شود .
اگر فرد شخص حقیقی خارجی باشد باید کپی برابر اصل از گذرنامه و اصل ترجمه رسمی گذرنامه از دارالترجمه های معتبر و رسمی ارائه شود .
اما اگر فرد خارجی شخصیت حقوقی داشت باید مدارک زیر را به همراه داشته باشد :
کپی برابر اصل مدارک ثبت شرکت در کشور خود
اصل ترجمه رسمی گواهی ثبت شخص حقوقی خارجی
معرفی نامه
کپی برابر اصل مدارک احراز هویت
در هنگام تنظیم صورتجلسه مجمع عمومی موسسین باید اعضاء هیئت مدیره و بازرسین اقرار نمایند که سوء سابقه کیفری و ممنوعیت های اصل 141 قانون اساسی و موارد موجود در ماده های 111 و 147 لایحه اصلاحی قانون تجارت را ندارند و صورتجلسه را تایید وبا امضاء آن قبولی سمت های خود را اعلام  نمایند .
به هنگام تنظیم صورتجلسه  هیئت مدیره نیز باید مدیر عامل به نداشتن سوء پیشینه و موارد ممنوعه اصل 141 قانون اساسی و ماده 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت  اقرار نموده و قبولی سمت خود را تایید و صورتجلسه را امضاء کند .
در صورتیکه فرآیند ثبت شرکت توسط وکیل انجام می شود وکالتنامه نیاز دارید . این وکالتنامه باید معتبر و مدت اعتبار پروانه وکالت وکیل نیز نباید گذشته باشد .
تمامی اوراق باید تایپ شده، بدون غلط گیری و خوانا باشد .
نقص هر یک از مدارک می تواند باعث توقف و بازگشت مدارک ثبت شرکت شما شود پس نهایت دقت را برای تهیه مدارک انجام دهید .

 
در خصوص نام گذاری شرکت های سهامی خاص الزاماتی باید رعایت گردند که بهتر است قبل از انتخاب نام این الزامات را در نظر داشته باشید .

نام منتخب شده باید دارای 3 سیلاب متشکل از اسماء خاص باشند. البته این موضوع الزام نیست. بدین معنی که شما می توانید نامی را انتخاب نمایید با سیلاب کمتر که قبلا در اداره ثبت شرکت ها نمونه آن معرفی و ثبت نشده باشد و آن نام را به ثبت برسانید .
باید در فرهنگ دهخدا و یا فرهنگ های معتبر فارسی دیگر دارای معنی و مفهوم باشند . البته این شرط الزامی را برای ثبت نام شرکت بوجود نخواهد آورد بسیاری از اسم های دارای معنی و مفهوم در فرهنگ دهخدا باز هم نمی توانند به دلایلی ثبت شوند، مثلا ممکن است با عرفیات و یا شرعیات تناسب نداشته باشند ، اسم عام باشند و … که هر کدام جزء ممنوعیات ثبت نام شرکت می باشند .
تنها در صورتیکه شرکت در محل و یا شهرستانی خودتان ثبت شود می توانید نام محل خود و یا شهرستان خود را در نام انتخابی شرکت لحاظ کنید .
کلمات توضیحی مانند بازرگانی ، خدماتی ، مهندسی و … نمی توانند به عنوان هر یک از 3 سیلاب اصلی اسم معرفی شوند .
عبارت پترو در ابتدای نام شرکت و عبارت مهر در انتهای نام شرکت مجاز نیست.

تبصره : عباتر پترو هر چند بیگانه است و جزء کلمات فارسی محسوب نمی شود ولی به دلیل اینکه معادلی در فارسی برای آن منظور نشده است قابل ثبت هستند . همچنین نام ایران را به دلیل کلی بودن و عمومیت آن نمی توانید به عنوان نام برگزینید .

 
در کل نام انتخابی بهتر از با سیلاب زیاد و با کلمات پر معنی و مفهوم فارسی انتخاب شود . کلمات انتخابی نباید عام بوده و یا معنی بی ربط و خلاف روحیات و دیدگاه های اجتماع را داشته باشد .  نام باید تاثیر گذار بوده و هر چقدر می تواند ساده انتخاب شود تا تاثیر بیشتری در ذهن مشتریان داشته باشد. همچنین بهتر است برای انتخاب نام شرکت ابتدا به فعالیتی که در نظر دارید شروع کنید و یا فعالیت اقتصادی قبلی خود توجه نموده و همانند برند برای نام شرکت خود نیز مفهومی ماندگار بسازید. بسیاری از افراد برند های معروف و تاثیر گذار خود را مدیون انتخاب نام مناسب و پر مفهوم اولیه خود هستند .

همچنین در نام شرکت طبق ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت باید عبارت سهامی خاص بصورت خوانا و شفاف آورده شده باشد. فرقی نمی کند ابتدا و یا انتهای نام فقط باید به شکلی دقیق نوع ثبتی شرکت برای جامعه مرتبط قابل فهم باشد .

در اینجا لازم به ذکر است شرکت های سهامی خاص محبوبیت زیادی در بین علاقمندان به فعالیت های اقتصادی در قالب اشخاص حقوقی دارد . شفاف بودن قوانین و مقررات این نوع شرکت ها و سنخیت آن با تمامی انواع فعالیت های اقتصادی به اضافه متعهد بودن سرمایه گذاران به میزان سرمایه وسهام خود از دلایل این محبوبیت می باشد .  شرکت های سهامی خاص در ابعاد 3 نفره تا بی نهایت نفر را به دلیل ذکر نشدن میزان نفرات سهامدار می تواند در خود به کار گیرد . انجام کار در قالب شرکت سهامی خاص ضمن اینکه به دلیل قانونی بودن و داشتن بازرسین صاحب صلاحیت اعتماد بین شرکاء را بالا می برد می تواند با وجود چند تخصص مختلف در این شرکت ها سود آوری بیشتری برای موسسین داشته باشد .

روحیه کار تیمی غالبا در شرکت های سهامی خاص بسیار بالاست زیرا هر چقدر کیفیت و کمیت کار بالا رود سود بیشتری عاید موسسن خواهد شد و هر چه این تلاش و همدلی کمتر باشد ضرر آن متوجه شرکت و سرمایه خود افراد می باشد. بنابر این موسسین برای شرکت بسیار دلسوز بوده و همه تلاش خود را برای ارتقاء سطح کیفی و فنی محصولات و به دست آوردن بازار و مشتریان بیشتر به کار خواهند گرفت .

اگر دارای روحیه کار تیمی بوده و انگیزه کافی برای به دست آوردن موقعیت های جدید و سود بیشتر دارید دوست دارید تجارب زیادی در زمینه های مشارکتی و حقوقی به دست آورید یکی از بهترین راه ها ثبت شرکت سهامی خاص می باشد. شاید عمده نگرانی افرادی که خواهان ثبت شرکت  هستند این باشد که ممکن است ایده ذهنی خوبی نداشته باشند و یا اینکه شکست بخورند.  اشکالی ندارد . بسیاری از بزرگان اقتصادی دنیا از همین ایده های به ظاهر نا مطلوب و نا مشخص و با طراحی دقیق خواسته های خود و با به کار گرفتن فعل خواستن به سرمایه و توانایی کنونی دست یافته اند.

ضمن اینکه در صورت شکست و عدم موفقیت در به ثمر رساندن میوه تفکرات خود تنها سرمایه اندک خود را از دست داده اید و زیان جدی به شما وارد نخواهد شد. به یاد داشته باشید برای ثبت شرکت و به کار  گرفتن ایده تان اصلا نیاز نیست با سرمایه های زیادی شروع کنید . اگر از ایده خود خیلی اطمینان ندارید به جای استفاده از یک شریک و گذاشتن سرمایه بیشتر شرکاء بیشتری به شرکت اضافه کنید تا هم سرمایه کمتری گذاشته باشید و هم از توانایی آنها و ایده و راهنمایی آنها استفاده نمایید .

اگر چه ثبت و راه اندازی یک شرکت و تبدیل شدن به یک شخصیت حقوقی اولین گام برای رسیدن به اهداف بزرگتر و سود بیشتر در بین اشخاص حقیقی می باشد و تامین بسیاری از نیاز های کشور در قالب شرکت های اقتصادی حاصل می گردد ولی در این میان هستند بسیاری از نیازها و خدماتی که برای کشور اهمیت فراوانی دارند و تامین آنها جزء لا ینفک و ضروری هر جامعه ای محسوب شده و توان برآوردن این نیاز ها در بخش های کوچک اقتصادی و شرکت های متفاوت خرد  امکانپذیر نمی باشد و یا به سختی و به تعداد کمی شرکت می توان پیدا کرد که از عهده آنها بر آمده و اغلب نیز نیازمند یاری دولت و بانک ها و موسسات مالی مختلف می باشند.

برای این دسته فعالیت ها که اغلب فعالیت های ملی و یا فرا ملی هستند و منافع انها نه تنها باعث رشد و ترقی صاحبین شرکت ها می شود که عملکرد آنها باعث ارتقاء سطح ملی در داخل و ابعاد بین المللی خواهد شد باید اقدام به ثبت شرکت سهامی عام نمود. این شرکت ها با توجه به اینکه می توانند اغلب سرمایه خود را با فروش سهام در بین مردم تامین نمایند قدرت مالی کافی برای تامین نیاز های ملی در سطح داخلی و بین المللی را خواهند داشت و در همین راستا سود آوری فراوانی نیز برای صاحبین خود به همراه دارند .

انجام پروژه های بزرگ اقتصادی در قالب های مختلف اقتصادی یک ضرورت در کشور عزیزمان ایران محسوب می شود .این شرکت های سهام خود را در قالب های بسیار کوچک که با سرمایه اندکی قابل خرید برای عموم مردم باشد به آنها می فروشند و با این روش مردم نه تنها در آبادانی آن بخش از فعالیت های شرکت در کشور سهیم خواهند بود بلکه با این سهم می توانند همواره از سود و پیشرفت شرکت بهره برده و بدون دخالت و یا انجام فعالیتی در این شرکت ها ماهیانه سود خود را دریافت نموده و یا این سود را به سهام جدید با اعلام شرکت تبدیل نمایند .

این قطعات کوچک سهام تبدیل به سرمایه بزرگی برای شرکت سهامی عام شده که همین موضوع باعث می شود موسسین و مدیران شرکت بتوانند شرکت را به نحو احسنت اداره و سرمایه حاصله را در جریان گردش صحیح اقتصادی قرار دهند . این موضوع دو اثر مثبت در پی خواهد داشت : اول اینکه سود سرمایه گذاری و فعالیت های شرکت نصیب موسسین و سهامداران شرکت شده و بین آنها تقسیم خواهد شد و دوم اینکه باری از دوش دولت و کشور برداشته خواهد شد و در پی آن عمران و آبادانی برای کشورمان به همراه خواهد داشت. به همین دلیل دولت نیز همواره از تاسیس شرکت های سهامی عام استقبال کرده و زمینه های پیشرفت و تسهیل فرآیند های کار آنها را فراهم می نماید .

اما شرکت سهامی عام چیست ؟

شرکت های سهامی شرکت هایی هستند که سرمایه آنها به قطعات مساوی سهام تقسیم و بین سهامداران به میزان سرمایه تقسیم می شود. اما در صورتیکه موسسین این نوع شرکت ها بیشتر سرمایه شرکت را با فروش و واگذاری سهام به مردم تامین نمایند این نوع شرکت سهامی را شرکت سهامی عام می نامند که باید بلافاصله قبل و بعد از نام اصلی شرکت عبارت سهامی عام آورده شود و در تمامی نامه ها و مدارک معتبر سازمان نیز باید نام شرکت با رعایت عنوان سهامی عام آورده شود .

هر چند برای تاسیس و ثبت شرکت سهامی عام تنها داشتن 5 میلیون ریال سرمایه اولیه کفایت می کند ولیکن با توجه به اینکه اساس تشکیل این نوع شرکت ها انجام پروژه های مهم و بزرگ داخلی و بین المللی می باشد باید برای تامین سرمایه به میزان لازم بلافاصله موسسین اقدام به تهیه و عرضه سهام به عموم مردم نموده و میزان سرمایه مورد نیاز خود را تامین نمایند .حال چنانچه سرمایه شرکت سهامی عام در هر زمان و بنا بر هر دلیلی از میزان استاندارد تعیین شده کمتر شود شرکت باید بلافاصله سرمایه از دست رفته را جبران وگرنه شرکت باید منحل و یا  تبدیل شود در غیر اینصورت هر سهامدار با مراجعه به مراجع قضایی می تواند انحلال شرکت را از این نهاد درخواست نماید .

چگونه باید برای ثبت شرکت سهامی عام اقدام نمود ؟

همانگونه که بالا اشاره شد شرکت سهامی عام به حداقل 500 هزار تومان سرمایه برای ثبت نیاز دارد . از این میزان باید موسسین شرکت حداقل 20% را تعهد نموده و حداقل 35%  از مبلغ سرمایه اولیه در حسابی به نام شرکت و در نزد یکی از بانک های ذی صلاح جمهوری اسلامی ایران سپرده گذاری شود . پس از آن نوبت به تهیه اظهار نامه ، اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی  سهام می باشد .حتما دقت داشته باشید برای تهیه اظهارنامه ، اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی  با یک مشاوره خبره مشورت و از تخصص او برای این منظور استفاده نمایید. اظهارنامه و اساسنامه شاکله و استخوان بندی اصلی شرکت سهامی شما است و با نگاهی به سایر شرکت های سهامی می توان نتیجه گرفت که شرکت های سهامی بزرگ عمدتا به یک فعالیت یا حرکت بسنده نکرده و تنوع عملیاتی فراوانی را در ساختار خود ایجاد کرده اند . بنابر این اگر می خواهید شرکت سهامی قدرتمندی ثبت نموده و دامنه سود آوری و فعالیت خود را محدود نکرده و یا اینکه بعدا به مشکلات قانونی و حقوقی مختلف دچار نشوید بهتر است حتما با مشاورین و متخصصین ثبت شرکت و ثبت برند نوبل برای این منظور مشاوره نمایید .

پس از اینکه اظهار نامه و اساسنامه شما به همراه طرح پذیره نویسی سهام آماده شد باید تمامی موسسین آنها را امضاء و به اداره ثبت شرکت ها تسلیم شده و رسید دریافت گردد .

در صورتیکه تامین بخشی از سرمایه در تعهد سهامداران از طریق سرمایه غیر نقد توافق شود باید عین آن و یا مدارک مالکیت آن در بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده تودیع شود و گواهی از بانک دریافت گردد تا با ضمیمه اظهار نامه ، اساسنامه و طرح پذیره نویسی به اداره ثبت شرکت ها به منظور طی شدن فرآیند ثبت شرکت ارائه شود . بر اساس ماده 10 لایحه اجرایی قانون تجارت اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک دریافتی و با تطابق دادن آنها با قوانین ثبت شرکت ها و قوانین تجاری ایران و در صورت موافقت اجازه  انتشار اعلامیه پذیره نویسی را می تواند صادر نماید . با کتسب این اجازه اعلامیه پذیره نویسی توسط موسسین باید در روزنامه کثیر الانتشار و یک روزنامه رسمی دیگر آگهی و ضمناً در همان بانکی که تعهد سهام نزد آن به عمل آمده تا مدت معینی در معرض دید قرار بگیرد .

علاقمندان به خرید سهام ارائه شده می توانند به بانک اعلام شده مراجعه و اوراق تعهد سهام را امضا و میزان مجموع سهام خریداری شده را به حساب شرکت واریز نمایند و رسید آن را دریافت کنند. این اوراق در دو نسخه تنظیم می شوند که هر دو نسخه باید با قید تاریخ و امضاء پذیره نویس و یا قائم مقام قانونی آن همراه شود تا یک نسخه در بانک بایگانی و نسخه دوم به همراه رسید  و مهر بانک به پذیره نویس تحویل داده می شود .

چنانچه این اوراق توسط فردی به نمایندگی از نفر اصلی خریداری و امضاء شود این فرد باید سمت ، آدرس و هویت کامل خود را در ورقه نوشته و مدارک مزبور ورقه تعهد سهم  خواهد شد . با امضاء ورقه سهم در واقع پذیره نویس اساسنامه شرکت را قبول و تصمیمات مجامع عمومی شرکت را پذیرفته است . پس از پایان تاریخ عرضه و فروش سهام  باید موسسین شرکت ظرف حداکثر یک ماه اقدام به بررسی اوراق و تعهدات  دریافتی نموده و با احراز شدن صحت پذیره نویس ها باید حداقل 35% مبلغ سرمایه شرکت از طریق این اوراق تادیه شده باشد در غیر اینصورت باید مجددا اقدام به فروش و عرضه سهام نمایند و با تادیه 35% مبلغ سرمایه شرکت باید از مجمع عمومی موسسین برای تشکیل جلسه دعوت به عمل آید .

تشکیل جلسه مجمع عمومی موسسین به منظور بررسی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و پرداخت مبالغ توافق شده و در نهایت تصویب اساسنامه می باشد. در همین جلسه نیز باید سمت افراد هیئت مدیره و مدیران شرکت تعیین و شروح وظایف مدیر عامل نیز در صورتیکه به هیئت مدیره واگذار نشده باشد تعیین می شود  و بازرسین اصلی و عالی البدل نیز باید معرفی شوند . با معرفی مدیران و بازرسین باید این افراد کتباً رضایت خود را برای تصدی این سمت ها اعلام دارند . با طی این موارد اقدامات مورد نیاز برای ثبت شرکت به اتمام رسیده و شرکت ثبت شده خواهد بود .

در نهایت باید اساسنامه ، صورتجلسه تایید شده مجمع عمومی موسسین که در آن سمت مدیران و بازرسین تعیین شده باشد ، رضایت نامه مدیران و بازرسین شرکت ، صورتجلسه هیئت مدیره به انضمام سایر مدارک مورد نیاز برای اداره ثبت شرکت ها در جهت تکمیل پرونده ثبتی شرکت ارسال می شود.  لازم به توضیح و تذکر است که با تکمیل این اقدامات باید شرکت ظرف مدت حداکثر 6 ماه از تاریخ ارائه و تسلیم اظهارنامه ثبت شود در غیر این صورت هر کدام از موسسین و یا پذیره نویسان به عنوان سهامدار می توانند درخواست  گواهی حاکی از عدم ثبت شرکت را بنماید . در این صورت اداره ثبت شرکت ها این گواهی را صادر و به بانکی که  تعهد سهام و تادیه وجوه در آنجا انجام گرفته ارسال می دارد . در این حالت موسسین و پذیره نویسان باید به بانک مراجعه و تعهد نامه و وجوه دریافتی را به سهامداران مسترد دارند . موسسین و پذیره نویسان نمی توانند هزینه ثبت و راه اندازی شرکت را از پرداختی سهامدارن کم کنند و باید کل مبلغ پرداخت شده آنها مسترد شود و تمامی هزینه های انجام گرفته برای ثبت شرکت تاکنون به عهده خود موسسین می باشد .

مدارک لازم جهت کسب اجازه پذیره نویسی شرکت در شرف تاسیس سهامی عام از مرجع ثبت شرکتها

دو نسخه طرح اظهارنامه شرکت سهامی عام
دو نسخه طرح اساسنامه شرکت سهامی عام
دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی
گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل ٣۵% سرمایه تعهد شده توسط موسسین
فتوکپی شناسنامه موسسین

مدارک لازم جهت تاسیس شرکت سهام عام

دو نسخه اظهارنامه
دو نسخه اساسنامه
دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
آگهی دعوت مجمع موسسین در روزنامه تعیین شده
فتوکپی شناسنامه مدیران ( در مورد اشخاص حقوقی ارائه برگ نمایندگی الزامی است )

تذکر : اگر مدیران تعیین شده جزء اشخاص حقوقی باشند باید برگه نمایندگی از آنها ارائه شود

گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل ٣۵% سرمایه شرکت
ارائه مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز

ضمن اینکه همانگونه در بالا اشاره شد برای ثبت شرکت موارد زیر نیز باید در نظر گرفته و الزاماتً رعایت شود :

حداقل سرمایه مبلغ پنج میلیون ریال باشد.
حداقل ٢٠% سرمایه تعیین شده توسط موسسین تعهد گردد و ٣۵% از میزان تعهد شده پرداخت گردد.
اظهارنامه و طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به امضای موسسین رسیده باشد.
و در صورت نیاز به دریافت مجوز برای فعالیت از سازمان و یا نهادی باید قبل از ارائه سایر مدارک مجوز مربوطه از نهاد ذی ربط اخذ و پیوست مدارک شود .

نحوه انتخاب مدیران

مجمع عمومی موسسین در بدو افتتاح و راه اندازی شرکت سهامی عام باید ابتدا هیئتی را برای اداره امور و انجام مسئولیت های مربوطه تعیین و به اداره ثبت شرکت ها معرفی نماید . این هیئت تحت عنوان هیئت مدیره  باید از بین سهامداران انتخاب و معرفی شوند و بصورت دوره های 2 ساله باید سمت آنها تمدید و یا نفراتی جایگزین آنها شده و مجددا طبق صورتجلسه ای مراتب به اطلاع اداره ثبت شرکت ها برسد . چیزی که در این میان بسیار حائز اهمیت است سهامدار بودن نفرات تعیین شده برای هیئت مدیره می باشد . بدین منظور چنانچه فردی از خارج شرکت و نفراتی غیر سهامدار برای تصدی پستی در هیئت مدیره شرکت مد نظر باشد باید قبل از تصدی عنوان خود اقدام به خرید سهام به میزان تعیین شده نموده و سپس حکم آن ابلاغ شود .

موضوعی که شاید بسیاری از موسسین شرکت های سهامی عام را با دغدغه روبه رو کرده باشد همین موضوع انتخاب مدیران از بین سهامداران می باشد. چرا که بسیاری از مواقع شاهد هستیم که در بین سهامداران و حتی موسسین یک شرکت سهامی عام شاید فردی با توان مناسب برای تصدی برخی از عناوین مدیریتی مثلا مدیر عاملی این شرکت را ندارد و همین موضوع باعث شود دست به دامن مدیرانی خارج از سهامدارن شرکت شوند که البته برای این منظور باید اقداماتی را انجام دهند. مثلا باید برای فرد جدید الورود سهم اضافه شود .

داشتن دانش و تخصص مدیریت برای اداره شرکت های سهامی عام بسیار اهمیت دارد . به همیتن دلیل بسیاری از متقاضیان ثبت شرکت سهامی عام ابتدا فردی با مشخصات مورد نظر خود برای تصدی مدیریت شرکت را انتخاب نموده و پس از آن و با دریافت رضایت آن اقدام به ثبت شرکت می نمایند . اینکه در این خصوص و برای اینکه مدیریت این شرکت ها به دست افراد بی کفایت و نا بلد نیافتد و افراد صاحب تخصص و مدیران کار آزموده شاید زیر بار خرید سهام شرکت های بخصوص نو پا نشوند دغدغه ای برای شرکت ها است و اصلاح این قانون شاید یکی از مواردی باشد که بسیاری از سهامداران و موسسین شرکت های سهامی عام خواهان آن هستند.

حال برای جبران این نقیصه راهکاری دیگری که برخی از موسسین به آن روی آورده اند تخصیص قسمتی از سهام سهامداران به مدیرانی با کفایت و کاردان می باشد که البته به منظور اطمینان از اینکه پس از طی دوره مدیریت خود سهم را به صاحبان سهام برگشت می دهد اقدام به دریافت تعهد نامه ای از او می نمایند که اینکار شاید اقدامی برای جبران مافات محسوب شود ولیکن خیلی موثر نبوده و تنها پادزهری موقتی خواهد بود .

در لایحه اصلاح قانون تجارت مصوب سال 1347 برای اولین بار واژه اداره شرکت توسط هیئت مدیره توسط قانونگذار برده شده است که البته هیچ تعرفی در آن از مدیریت دیده نمی شود .تنها در ماده 107 لایحه مذکرو شاهد تاکید بر انتخاب هیئت مدیره شرکت های سهامی از بین صاحبین سهام می باشیم . در این ماده چنین آورده شده است : شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده وکلا یا بعضا قابل عزل می باشند اداره خواهد شد.

اما اگر بخواهیم تعریفی از مدیران ارائه نماییم خارج از مباحث قانونی آن می توان چنین عنوان کرد : مدیران افرادی کار دان و با کفایت و صلاحیت برای اداره شرکت های سهامی می باشند که توسط سهامداران و برای مدت مشخصی تعیین و بریا اداره اموری مشخص و تعریف شده به کار گمارده می شوند . اگر چه طبق ماده 47 قانون تجارت اداره شرکت سهامی به عهده یک یا چند نفر  به عنوان نماینده شرکاء در سمت مدیریت می باشد ولی در هیچ کجای قانون ذکر شده اسم از هیئتی بودن اداره شرکت های سهامی نشده است هر چند کار اداره شرکت عملا به عهده هیئت مدیره می باشد .

همچنین طبق ماده 107 قانون تجارت حداقل نفرات تشکیل دهنده هیئت مدیره شرکت های سهامی عام باید 5 نفر باشند ولی در خصوص شرکت سهامی خاص در هیچ مجاری قانون حداقلی تعیین نشده است و فقط ماده 3 لایحه اصلاحی قانون تجارت بطور اطلاق تعدا شرکاء را برای شرکت سهامی خاص حداقل 3 نفر تعیین کرده است . به دنبال آن و در ماده 4 ذکر شده که شرکت سهامی بر دو نوع خاص و عام می باشد که همین موضوع باعث می شود گمانه زنی برای حداقل تعداد نفرات هیئت مدیره برای هر دو شرکت سهامی عام و خاص  3 نفر می شود در حالی کحه در ماده 107 تعداد اعضاء هیئت مدیره شرکت های سهامی عام را 5 نفر آورده است .

حال این سئوال بوجود می آید که شرکت های سهامی عام که با حداقل 3 نفر عضو تشکیل می شوند چگونه باید 5 نفر در هیئت مدیره آن عضو باشند ؟ برای اینکه ابهام برطرف شود می توان اینگونه استنباط کرد که ماده 107 وارد بر ماده 3 بوده و اطلاق آن در خصوص شرکت های سهامی عام از بین می رود و به این شکل ماده 3 را تخصیص می دهیم .

اما موضوع دیگر اینکه در هیچ یک از مواد لایحه اصلاحی قانون تجارت برای حداکثر تعداد نفرات هیئت مدیره شرکت های سهامی خاص و عام نمی توان سقفی تعیین کرد . یعنی با هر تعداد نفر می توان تشکیل هیئت مدیره داد و این موضوع می تواند در بسیاری از شرکت ها باعث اختلال و بی نظمی شده و نظرات مختلف و عدم جمع بندی در یک موضوع کوچک را به همراه داشته باشد. در این مورد نیز به نظر می رسد نیاز باشد لایحه اصلاحی توسط مقنن تهیه و به اجرا درآید تا از مشکلات فعلی و آینده جلوگیری شود .

حال با توجه به اینکه حداقل نفرات تعیین شده برای هیئت مدیره شرکت سهامی عام 5 نفر می باشد و این نفرات باید توسط سهامداران تعیین شوند موارد زیر حائز اهمیت می باشد :

تنها سهامداران می توانند عضو هیئت مدیره شرکت های سهامی عام شوند و نمی توان یان اعضاء را از افراد خارج از شرکت و غیر سهامدار انتخاب نمود.
مجمع عمومی فوق العاده در هر زمان و بنا بر هر دلیلی می تواند هر کدام از اعضاء هیئت مدیره را عزل و جانشین وی را انتخاب و معرفی نماید .

هر چند برخی از منتقدین و علمای علم تجارت معتقدند که مدیر جزیی از ارکان شرکت محسوب می شود که در هر شرایطی نمی تواند استعفاء نموده وباید وظایف خود را در برخی شرایط هم به نحو احسنت انجام دهد بنابر این نباید عزل مدیر و یا اعضاء هیئت مدیره نیز به همین راحتی و با یک نتیجه گیری باشد و باید مطابق با شرایط و فرصت هایی این موضوع تعیین شود . این موضوع در ماده 107 قانون تجارت نیز به پیش بینی شده است این ماده مدیر را از ارکان اجرایی شرکت می داند که این ارکان نمی توانند در هر شرایطی استعفاء کنند . البته در قانون نیز مرجعی برای عزل اعضاء هیئت مدیره به صراحت معرفی نشده است . اما با عنایت به ماده 72 لایحه اصلاحی قانون تجارت مجمع عمومی شرکت سهامی از اجتماع صاحبین سهام تشکیل می شود و این اجتماع حق دارد بدون ارائه هیچ دلیلی هر کدام از اعضاء و یا کل هیئت مدیره را در هر زمان عزل نمایند .

اعضاء عزل شده از هیئت مدیره نمی توانند بابت این عزل از شرکت مطالبه ضرر و زیان نمایند . مگر اینکه عزل این مدیران طبق قواعد عام در شرایطی انجام شده باشد که موجد مسئولیت مدنی مسئولان عزل باشد . طبق اصل 40 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران  هیچ کس نمی تواند برای مطالبه حق خود اقدام به خسارت به غیر و یا منافع عمومی نماید . به موجب این قانون در صورتیکه مصادیق ارائه شده نشان دهنده سوء استفاده از حق مدیر عزل شده باشد ، ایشان می تواند ادعای خسارت و مطالبه نماید. بدین منظور باید با ارائه مدارک محکمه پسند به مراجع قضایی و از طرق قانونی اقدام نماید.
با توجه به اینکه رابطه اعضاء هیئت مدیره با شرکت رابطه کارگری و کارفرمایی نیست در صورتیکه هر کدام از اعضاء هیئت مدیره با شرکت و بنا بر هر دلیلی قطع همکاری نمایند مرجع رسیدگی به شکایت و حل اختلاف آنها مراجع حل اختلاف در قانون کار مامور رسیدگی به پرونده آنها نخواهند بود زیرا آنها مشمول قوانین اداره کار نمی شوند .برای مطالبه خسارت و حل اختلافات باقیمانده خود با شرکت باید مدیر به دادگستری مراجعه و در آنجا دادخواست نماید .

همانگونه که آورده شد اعضاء هیئت مدیره از سوی مجمع عمومی قابل عزل می باشند . اما توجه به این نکته باعث اشکال در این موضوع می شود که مجمع عمومی تنها اختیار دارد درباره موضوع هایی که در دستور جلسه هست بحث و تصمیم گیری نمایند و مدیران این شرکت ها حاضر به درج این موضوع در دستور جلسه نمی باشند . اما برای حل این معضل چکار باید کرد ؟ دو راه برای این موضوع می توان پیشنهاد داد . اول اینکه چنانچه صاحبان سهام از عملکرد هیئت مدیره ناراضی هستند ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت را تصویب ننمایند . عدم امضاء این موارد رای به بی اعتمادی به اعضائ هیئت مدیره خواهد داد و چون امور شرکت بلاتکلیف می شود خود مدیران اقدام به استعفاء نموده و یا در همان لحظه و با توجه به اطمینان از عدم اعتماد شما خودشان استفاء می دهند .و یا اینکه حداقل یک پنجم سهامداران کتبا درخواست  تشکیل مجمع عمومی فوق العاده برای تعیین تکلیف و عزل مدیران را بنمایند . در اینصورت هیئت مدیره مجبور و مکلف به دعوت مجمع عمومی بصورت فوق العاده خواهد شد. در این حالت نیز مجمع به راحتی می تواند مدیران را عزل نماید حتی اگر در دستور جلسه چنین چیزی قید نشده باشد .

حال چنانچه مدیر عزل شده از هیئت مدیره جزء کارکنان شرکت باشد عزل آن نمی تواند و نباید خللی در رابطه کارمندی او ایجاد نماید و فعالیت او در شرکت باید همچنان ادامه پیدا کرده و آسیبی به آن وارد نشود .همچنین عزل مدیر از هیئت مدیره نمی تواند به سهم او از شرکت آسیبی وارد نماید و او همچنان از سهامداران شرکت باقی خواهد ماند مگر اینکه اقدام به واگذاری سهم خود از طرق قانونی نماید .

    سمت مدیریت در هیئت مدیره شرکت های سهامی عام یک تکلیف است که با رضایت فرد به او واگذار شده و باید توسط خود او انجام پذیرد و نمی تواند این وظیفه را واگذار نماید. زیرا این یک وظیف تعیین شده برای شخص است و نه یک حق که قابل واگذاری باشد .

قبلا در مقررات شرکت های سهامی موضوع قانون تجارت مصوب شده در سال 1311 به مدیران اجازه واگذاری سمتشان داده شده بود . برای این موضوع دو شرط را باید در نظر می گرفتند و سپس اقدام به تعیین جانشین برای خود می کردند. اول اینکه در اساسنامه شرکت به صراحت چنین اجازه ای به مدیر داده شده بود و دوم اینکه سایر مدیران با این موضوع مشکلی نداشتند و چنین اجازه ای را به او می دادند .ولی در هر صورت جوابگو و متعهد فعالیت صورت گرفته خود شخص بود و امر تعیین جانشین برای خود رفع تکلیف از فرد نمی کرد .

در ماده 49 قانون تجارت در لایحه اصلاحی این قانون واگذاری سمت مدیریت در هیئت مدیره فقط برای شخص مدیر عامل پیش بینی شده است .به موجب ماده 124قانون مذکور تعیین یک نفر به عنوان مدیر عامل شرکت از وظایف هیئت مدیره می باشد و به موجب ماده 108 لایحه اصلاحی قانون تجارت تعیین اعضاء هیئت مدیره نیز بر عهده مجمع عمومی موسسین و مجمع عمومی عادی می باشد .

چیزی که مشخص است این است که انتخاب اعضاء هیئت مدیره فقط در بدو تاسیس توسط مجمع عمومی موسسین انجام می پذیرد و پس از ان باید برای عزل و تمدید و جایگزینی نفرات هیئت مدیره مجمع عمومی عادی تصمیم گیری نمایند . برای این منظور رسم بر این است که در هنگام راه اندازی و ثبت شرکت  سهامی برابر با ماده 20 لایحه اصلاحی قانون تجارت اولین نفرات تشکیل دهنده هیئت مدیره توسط موسسین در صورتجلسه ای تعیین و با ذکر نام و سمت آنها در صورتجلسه و تایید همه موسسین ،  توافق آنها نیز کتبا دریافت و به اداره ثبت شرکت ها برای ثبت شرکت به انضمام سایر مدارک مورد نیاز ارسال می شود .

مطابق با بند 3 ماده فوق الذکر انتخاب مدیران و بازرسان باید طبق صورتجلسه ای با امضاء تمام موسسین صورت پذیرد که البته به نظر می رسد به این ترتیب توافق همه سهامداران برای اعضاء هیئت مدیره دریافت شده است .

در اینصورت اگر شرکت بخواهد با تشکیل مجمع عمومی موسسین نسبت به تعیین نفرات هیئت مدیره و بازرسین اقدام نماید با توجه به سهامی بودن این نوع شرکت ها و گاها عده زیاد سهامداران به نظر این کار بسیار مشکل می آید و باید شاید گاهی ماه ها برای این تغییرات و انتخابات وقت صرف شود لذا در ماده 75 لایحه اصلاحی قانون تجارت برای حل این معضل چنین آورده شده است : در مجمع عمومی موسسین حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نیمی از سرمایه شرکت را تعهد نموده باشند ضروری است . پس تشکیل جلسه مجمع عمومی موسسین با حضور سهامداران نیمی از سرمایه شرکت ممکن می شود. حال در صورتیکه در اولین دعوت حداقل نفرات مورد نظر حاصل نشد باید مجددا دعوتنامه ارسال شود .

چه شرکتی ثبت کنیم تا بیشتر نفع ببریم؟

یکی از دغدغه های اصلی افرادی که می خواهند در قالب یک شخص حقوقی به کسب و کار بپردازند ، تعیین نوع قالب حقوقی می باشد . به بیانی دیگر افرادی که می خواهند یک شرکت ثبت کنند نمی دانند برای ثبت شرکت بهتر است شرکت سهامی ثبت کنند یا شرکت با مسئولیت محدود و یا نوعی شرکت دیگر .

در این نوشتار تلاش می کنیم با بیان تفاوت های بین این شرکت ها تا حدودی به پاسخ این پرسش نزدیک شویم .

چه نوع شرکت هایی داریم ؟

قانون تجارت با صراحت شرکت ها را در هفت قسم عنوان کرده است :

1- شرکت سهامی   2- شرکت مختلط غیر سهامی   3- شرکت مختلط سهامی   4- شرکت با مسئولیت محدود 5-  شرکت تضامنی   6- شرکت نسبی  7- شرکت تعاونی تولید و مصرف

در صورتیکه گردهمایی ما برای یک فعالیت اقتصادی باشد چاره ای جزء ثبت شرکت به یکی از طرق فوق الذکر نخواهیم داشت . و اما شخصیت هایی که می خواهند در غالب شخصیت حقوقی به فعالیت خود ادامه دهند برای ثبت شرکت خود ، معمولا بین شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود دچار تردید می شوند و نمی دانند کدام نوع شرکت برای آنها بهتر است .

طبق تعریف قانون شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبین سهام به اندازه مبلغ اسمی سهام آنها می باشد. هر چند بلافاصله در تعریف قانون تجارت آمده است که پس از اینکه شما فعالیت هایتان را در قالب یک شرکت سهامی شکل دهید خواه فعالیت اقتصادی انجام دهید  خواه اینکه مقصود نهایی شما انجام کار اقتصادی نباشد شرکت شما بازرگانی خواهد بود و به مثابه یک بازرگان شناخته خواهید شد . و اما مطابق با ماده 4 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب شده سال 1347 شرکت های سهامی به دو نوع تقسیم می شوند :

نوع اول شرکت های سهامی عام هستند که موسسان آن قسمتی از سرمایه شرکت را با فروش سهام به مردم تامین می نمایند .  و نوع دوم موسوم به شرکت های سهامی خاص که تمامی سرمایه  آنها در بدو تاسیس باید توسط موسسان تامین شود . در نام گذاری این شرکت ها باید عبارت شرکت سهامی خاص و یا شرکت سهامی عام بلافاصله قبل و یا بعد از اسم شرکت بصورت خوانا و دقیق قید شود  و در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و اگهی های شرکت نیز باید با قید عبارت سهامی عام یا سهامی خاص عنوان شرکت آورده شود .

بنا بر این وجه تمایز دو نوع شرکت سهامی عام و خاص در ماهیت سهامی بودن آنها و نوع تقسیم  سرمایه به سهام نیست بلکه در نوع تامین و تادیه سرمایه اولیه و ابتدایی شرکت می باشد .  البته تشکیل شرکت سهامی عام به مراتب پیچیده تر و دارای مشکلات بیشتری نسبت به ثبت شرکت سهامی خاص می باشد و عمدتا برای انجام کارهای کلان تر و پیچیده تر و با  سرمایه به مراتب بیشتر ثبت می شوند و اغلب افرادی که تمایل به ثبت شرکت دارند یا سرمایه اولیه خود را به اندازه ثبت شرکت سهامی عام نمی بینند و یا وسعت کار خود را به آن بزرگی تشخیص نمی دهند و به ثبت شرکت با دامنه کوچکتر و ثبت راحتر با عنوان سهامی خاص بسنده می کنند .

ملزومات ثبت یک شرکت سهامی خاص و تفاوت های آن

طبق تعریف فوق به شرکت هایی که تمام سرمایه اولیه خود را از موسسین تامین می کنند و به پذیره نویسی و فروش سهام به مردم نمی پردازند شرکت سهامی خاص گفته می شود برای ثبت شرکت سهامی خاص باید حداقل سه نفر سهامدار وجود داشته باشند. البته در این مورد شرکت سهامی عام هم با همین میزان سهامدار می تواند شکل بگیرد . اما در شرکت های با مسئولیت محدود حداقل شرکا از طرف قانون گذار 2 نفر در نظر گرفته شده است .  در اینجا باید اشاره کرد که قانون برای انواع ثبت شرکت ها حداقل نفراتی را به عنوان موسسین ابتدایی در نظر گرفته است ولی برای حداکثر نفرات محدودیتی عنوان نشده است و سقفی تعیین نشده است .

حداقل سرمایه مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص در قانون یک میلیون ریال دیده شده است که با سهام مساوی تقسیم می شود . شرکت های با مسئولیت محدود نیز سرمایه اولیه مشابه ای با شرکت سهامی خاص دارند . حداقل اعضاء هیئت مدیره در قانون تعریف نشده و به صراحت به آن اشاره ای نشده است ولی طبق نظریه حقوقی شماره 5156/7 مورخ 13/7/1367 تعداد اعضاء نمی تواند از 3 نفر کمتر در نظر گرفته شود .

انتخاب بازرس نیز یکی دیگر از موارد افتراق بین شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود می باشد . در شرکت های با مسئولیت محدود انتخاب بازرس اجباری نیست و شرکا می توانند با اختیار خود نسبت به انتخاب بازرس اقدام نمایند  . البته چنانچه تعداد شرکا از 12 نفر تجاوز نماید باید نسبت به انتخاب بازرس اقدام شود . اما تعیین و انتخاب بازرس در شرکت  سهامی خاص اجباری است و جزء موارد قانونی ثبت شرکت می باشد چراکه بدون معرفی بازرس اصلی و علی البدل  به اداره ثبت شرکت ها عملا امکان ثبت شرکت وجود نخواهد داشت .

از موارد دیگر می توان به سال های تصدی پست مدیریت در شرکت سهامی خاص اشاره نمود .طبق ماده 109 لایحه فوق الذکر ، مدت مدیریت مدیران در شرکت های سهامی خاص باید در اساسنامه تعیین شود ولی این مدت نمی تواند از دو سال تجاوز نماید . البته تمدید و انتخاب مجدد مدیران بلامانع می باشد .  و اما در شرکت های با مسئولیت محدود تعیین مدت برای تصدی عنوان مدیریت الزامی نیست و یک مدیر می تواند تا هر زمان و بنا بر تشخیص هیئت مدیره به فعالیت خود ادامه دهد .

البته شایان ذکر است مدیران منتخب در شرکت های سهامی خاص باید خود به عنوان سهامدار شرکت تعداد سهام وثیقه مقرر در اساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند . البته در صورتیکه مدیر منتخب جزء سهامدارن نباشد می تواند پس از تعیین بلافاصله نسبت به تهیه سهام به میزان تعیین شده اقدام و پس از آن به عنوان مدیر انجام وظیفه نماید . در حالی که در شرکت های با مسئولیت محدود  مدیران چه بصورت موظف و یا غیر موظف که از بین شرکا و یا خارج از شرکا انتخاب می شوند  انجام وظیفه می نمایند و الزامی به شراکت در شرکت ندارند که این موضوع از جمله تفاوت های بزرگ بین این دو نوع شرکت می باشد .

و اما در خصوص حد نصاب مجامع عمومی در این دو شرکت با یک بررسی ساده متوجه می شویم که حد نصاب در شرکت های سهامی خاص روند ساده تری نسبت به شرکت با مسئولیت محدود دارد که نیاز به توضیح مفصل در این رابطه می باشد.

با توجه به این تعاریف و تفاوت ها ی بین این شرکت ها ( شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود ) به نظر می رسد در صوتیکه تمایل به گسترش فعالیت خود در آینده دارید و در مسیر راه خود خواهان استفاده از مدیران تازه و جدید و با الگو های فکری نو می باشید بهتر است به هیچ عنوان به سراغ  ثبت شرکت با مسئولیت محدود نروید . شرکت های سهامی خاص هر چند کوچکتر و محدود تر از شرکت های سهامی عام می باشند ولی با توجه به نوع ثبتی آنها و توان مالی موسسین می تواند گزینه بسیار مناسب تری برای فعالیت های اقتصادی که به دنبال نگرش های نو و تازه و توان افزایش سرمایه از طرق مختلف باشند.

آرم یک کلمه فرانسوی است که در دهه های گذشته وارد زبان فارسی شده است . آرم برای اولین بار توسط فردریک تالبرگ از سوئد و موشخ شروی از ارمنستان طراحی شد . آرم متعلق به یک مجموعه ، فرد ، شغل و یا فعالیت است و تلاش می کند تا صاحبان خود را به مردم بشناساند  و به همین دلیل بیشتر مواقع باید دارای جنبه های شناختی مهم و بین المللی باشد .

آرم تجاری با نام های برند تجاری ، نشانه تجاری و یا  لوگو و علامت تجاری هم شناخته می شود . یک آرم تجاری خوب آرمی است که بتواند در یک نگاه و با یک نظر مشتری را به خود جذب کرده و انتقال مفهوم مناسبی داشته باشد . باید بتواند مردم را کاملا و به صورت کاملا غریزی  به سمت خودش بکشاند .

علائم و آرم های تجاری از همان ابتدای پیدایش انسان وجود داشته اند و با رشد و پیشرفت آدمی و همراه با او آنها هم پخته تر و بزرگتر شده اند. اگر به اشکال و ترسیم های انسان های نخستین در غار ها و بر روی انواع سنگ ها و اشیاهای پیدا شده به خوبی نگاه کنید می توانید به خوبی آنچه بیان شد را متوجه شوید .

این وظیفه را قبلا هر کسی برای خودش انجام می داد و امروزه این کار به عنوان یک حرفه تخصصی و توسط طراحان گرافیک صورت می گیرد . شرکت های مختلف پس از ثبت و تاسیس شدنشان در تلاش هستند تا با ایجاد و طراحی یک آرم و یا برند تجاری خود را به مردم معرفی کرده و جایگاهی برای خود در بین آنها ایجاد نمایند و برای ان جایگاه و شناخت هزینه های زیادی هم انجام می شود .

آرم و یا برند مشخصه اصلی هر سازمان و شرکتی می باشد و در واقع همانند مهر و  امضاء صاحبان خود می باشد و با ورود این نشانه و آرم به هر بازاری شرکت  و تفکرات و مفهوم شرکت را برای آن بازار بیان می کنند . مردم به محض دیدن این نشانه در هر بازاری و حتی با ارائه محصولات جدید با این نشانه فورا مالک و نحوه دیدگاه و کیفیت محصولات او را متوجه می شوند و خارج از نام اصلی شرکت و تنها با معرفی این نشان محصولات شرکت را بازار یابی خواهند کرد .

همین موضوع باعث شده که بسیاری از اقتصاد دانان و فعالان حوزه های اقتصادی برند یا آرم را تنها یک تصویر گذرا و موقتی که کار انتقال دیدگاهی را انجام می دهد و  تمایزی برای محصولات به وجود می آروند نشناسند . انها سرمایه گذاری و پرورش این آرم را یک سرمایه گذاری دراز مدت و در عین حال سود آور می شناسند و معتقدند که برای طراحی و  ایجاد تاثیر مناسب این اشکال تجاری باید برنامه های دقیقی و مناسبی داشته  باشند .

آنها به خوبی می دانند که آرم و نشان تجاری مانند بروشور و یا یک صفحه  نقاشی زیبا که توسط یک هنرمند طراحی می شود نیست که اکثرا تاثیر کوتاه مدت و تنها برای یک هدف مشخص را داشته باشند . تمامی نقاشی ها و بروشور ها باید با شکل ها و نکات متفاوت طراحی شوند و بصورت موقتی ایجاد شوند و به دنبال تاثیر طولانی مدت در مخاطبان خود قائدتا نیستند . آرم تاریخ و زمان مشخصی نباید داشته باشد.

آرم باید پا را از زمان و مکان بیرون بگذارد و بتواند دیدگا ه ها وسلیقه های مختلف را ارضاء نماید. باید بتواند با تمامی فرهنگ ها و سلیقه ها همخوانی داشته باشد و همانند یک اهرم برای جا انداختن خواسته ها و دیدگاه های شرکت و تولید کننده خود پا فشاری نماید .

نباید در طراحی یک آرم از اما و اگر ها استفاده شود. نباید بدون تفکر به آینده مورد انتظار طرح آفریده شود. نباید پس از معرفی آرم به بازار تازه خالقان آن متوجه شوند که دیدگاه مخالف آنها را انتقال می دهد و یا هر چه که می خواهند را بیان نمی کند. بهترین حالت برای یک نشان تجاری ساختن یک برند یا آرم است به شکلی که این آرم بتواند تمامی مقاصد سازمان و افراد را پوشش دهد.

اگر قرار باشد برای هر نوع محصول و به منظور انتقال مفاهیم مختلف برند ها وآرم های مختلف ایجاد شود و این از ابتدا برای معرفی و شناسایی آن اقداماتی انجام شود پس داشتن یک برند موفق نمی تواند انچنان تضمین کننده موفقیت شما باشد و برای اینکه موفق شوید باید هر روز با یک برند و آرم تجاری در بازار حضور پیدا کنید و مشتریان خود را گیج و نهایتا نا امید نمایید .

به عقیده بسیاری از کارشناسان و طراحان حرفه ای آرم و یا برند تجاری باید  بتواند ویژگی های  خاصی داشته باشد تا بتواند به عنوان یک نشانه  تاثیر گذار شناخته شده و در طول سالیان زیادی باقی مانده و همیشه نقش موفقی داشته باشد.  از جمله این ویژگی ها می توان به داشتن ویژگی های زیر اشاره نمود :

سادگی ، زیبایی ، وحدت شکل ، قابلیت کارایی در شکل های متفاوت و مختلف ، داشتن انسجام و یکپارچگی ساختاری ،  نداشتن تشابه و یا نمونه دیگر و یا نزدیک به آن ،  داشتن روحیه همسو و مترادف با موضوع فعالیت و نوع محصول ، داشتن رنگ های مرتبط با موضوع ، امکان شناخت راحت و سادگی در به ذهن سپردن ،  گویا و روان بودن طرح آن ، اجرای دقیق و صحیح آرم و…

آرم در نهایت سادگی باید بتواند ویژگی هایی را داشته باشد که به طور ظریف و دقیق همه مفاهیم مورد انتظار شرکت و یا فرد حقیقی را انتقال دهد و مشتری را گیج و مبهوت نکند . اگر مشتریان زیاد روی برند و یا آرم شما دقیق شوند هم می تواند نتیجه معکوسی برای شما به همراه داشته باشد. آرم باید در یک نگاه کار خودش را بکند و تاثیر خودش را به راحتی بر مخاطب بگذارد .

به دلیل اهمیت زیاد ساخت آرم بسیاری معتقدند ایجاد یک آرم تجاری بسیار سخت تر است تا ثبت یک شرکت تجاری . راه اندازی یک شرکت و شراکت با عده ای در قالب یک مجموعه تنها با داشتن یک ایده و پیگیری های مشخص چندان کار سختی نیست ولی برای اینکه این شرکت و مجموعه موفق عمل کند باید طراحی برند و آرم موفقی داشته باشد و بتواند خود را به جامعه مشتریان بقبولاند . نباید کار طراحی برند و آرم را کار ساده ای تصور کرد .

اما با این حال کار چندان مشکلی هم نیست . تنها باید با خود به این نتیجه و جمع بندی برسید که اولا محصولات  و خدمات شما چیست ، انتظارتان از خودتان چیست ، چه جوامعی را می خواهید به عنوان مشتریان خود هدف قرار دهید ، به دنبال چه دستاورد و خواسته هایی هستید ، نمونه های موفق و نا موفق اطراف شما کدامند  و … پس از جمع بندی  و با مشاوره طراحان حرفه ای و بدون تعجیل برای رفتن راه چند ساله بصورت یک شبه حتما موفق خواهید شد.

طرح صنعتی در ایران به شکل ظاهری محصول که دارای طراحی و نو آوری در ظاهر کالا (بدون در نظر گرفتن کاربری محصول )گفته می شود، ثبت طرح صنعتی در اداره کل مالکیت های صنعتی زیر نظر قوه قضائیه صورت می گیرد.
ثبت طرح صنعتی کلیه محصولاتی که در شکل ظاهری آنها دارای تفاوتی با دیگر محصولات موجود در بازاز باشد که دارای اوصافی همچون نو آوری در شکل و ظاهر محصول بدون در نظر گرفتن کاربری محصول بوده و یا اینکه محصولاتی که دارای اصالت در ساخت بوده میتوان ثبت و سند انحصاری کردن محصول را دریافت نمود، که پیرو صدور گواهی ثبت میتوان از قوانین و مقررات حمایتی قوه قضایئه برای جلوگیری از کپی رایت بهرمند گردید.

قوانین طرح صنعتی

جزئی از قوانین و مقررات طرح صنعتی این است که در صورت کپی برداری میتوان ادعای ضرر و زیان و توقیف اموال تولید شده پیروه قانون نمود. و در صورت تکرار حکم جلب فرد متخطی را دریافت نمود. و یا اینکه در صورت پخش محصول در بازار دستور جمع محصولات پخش شده و محاصبه زیان وارده را نمود.

ثبت شکل محصول به دو شکل صورت می گیرد ، 1 بنام شرکت 2 بنام شخص
مدارک مورد نیاز شرکت برای ثبت طرح صنعتی
کپی مدارک شناسائی مدیر عامل و دارندگاه حق امضاء
کپی مدارک ثبتی شرکت (روزنامه رسمی تاسیس و تغییرات ها..)

‎فصل دوم – طرحهاي صنعتي

ماده 20- از نظر اين قانون‌، هرگونه تركيب خطوط يا رنگها و هرگونه شكل سه‌بعدي با خطوط‌، رنگها و يا بدون آن‌، به‌گونه‌اي كه تركيب يا شكل يك فرآورده صنعتي يا محصولي از صنايع دستي را تغيير دهد، طرح صنعتي است‌. در يك طرح صنعتي تنها دسترسي به يك نتيجه فني بدون تغيير ظاهري مشمول حمايت از اين قانون نمي‌باشد.
‎‎‎ماده 21 - طرح صنعتي زماني قابل ثبت است كه جديد و يا اصيل باشد. طرح صنعتي زماني جديد است كه ازطريق انتشار به طور محسوس و يا ازطريق استفاده به هرنحو ديگر قبل از تاريخ تسليم اظهارنامه يا برحسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه براي ثبت در هيچ نقطه‌اي از جهان براي عموم افشاء نشده باشد. مفاد قسمت اخير
بند(هـ) و بند(و) ماده(4) اين قانون درخصوص طرحهاي صنعتي نيز قابل اعمال است‌.
‎‎‎ماده 22 - اظهارنامه ثبت طرح صنعتي كه به اداره مالكيت صنعتي تسليم مي‌شود، همراه نقشه‌، عكس وسايرمشخصات‌گرافيكي‌كالا كه‌تشكيل‌دهنده طرح صنعتي هستند و ذكر نوع فرآورده‌هايي كه طرح صنعتي براي آنها استفاده مي‌شود، خواهد بود. اگر طرح صنعتي سه بعدي باشد، اداره مالكيت صنعتي مي‌تواند نمونه واقعي يا ماكتي از آن را نيز به همراه اظهارنامه درخواست نمايد. اظهارنامه مشمول هزينه مقرر براي تسليم آن خواهد بود.
‎‎‎اظهارنامه بايد در بردارنده مشخصات طرح باشد و درمواردي كه متقاضي همان طراح نيست‌، اظهارنامه بايد به همراه مدركي باشد كه ذي‌حق بودن متقاضي را براي ثبت طرح صنعتي ثابت نمايد.
‎‎‎ماده 23 - مفاد مواد (5)، (9) و بند (ج‌) مواد(11)و(15) اين قانون درخصوص طرحهاي صنعتي نيز قابل اعمال است‌.
‎‎‎ماده 24 - دو ياچند طرح صنعتي را مي‌توان در يك اظهارنامه قيد و تسليم نمود، مشروط بر آن‌كه مربوط به يك طبقه‌بندي بين‌المللي و يا مربوط به يك مجموعه يا تركيبي از اجزاء باشد.
‎‎‎ماده 25 - ممكن است ضمن اظهارنامه درخواست شود كه انتشار آگهي ثبت طرح صنعتي از تاريخ تسليم اظهارنامه حداكثر تا دوازده ماه و يا اگر ادعاي حق تقدم شده است از تاريخ حق تقدم به تأخير افتد.
‎‎‎ماده 26 - متقاضي مي‌تواند تا زماني كه اظهارنامه در جريان بررسي است‌، آن را مسترد نمايد.
‎‎‎ماده 27 - بررسي‌، ثبت و انتشار آگهي طرح صنعتي به ترتيب زير خواهد بود:
‎‎‎الف - تاريخ اظهارنامه همان تاريخ تسليم آن به اداره مالكيت صنعتي است‌، مشروط بر اين كه در زمان تسليم‌، اظهارنامه حاوي كليه اطلاعاتي باشد كه شناسايي متقاضي و همچنين نمايش گرافيكي كالاي متضمن طرح صنعتي را ميسر سازد.
‎‎‎ب - اداره مالكيت صنعتي پس از وصول اظهارنامه‌، آن را ازنظر مطابقت با مفاد ماده (22) و نيز اين‌كه طرح صنعتي مذكور، وفق مقررات مندرج در ماده (20) و بند (و) ماده (4) و مقررات مربوط مي‌باشد، بررسي مي‌كند.
‎‎‎ج - درصورتي كه اداره مالكيت صنعتي تشخيص دهد شرايط موضوع بند (ب‌) اين ماده رعايت شده است طرح صنعتي را ثبت و آگهي مربوط را منتشر و گواهي ثبت آن را به نام متقاضي صادر مي‌نمايد در غير اين‌صورت اظهارنامه را مردود اعلام مي‌كند.
‎‎‎د - هرگاه درخواستي طبق ماده (25) ارائه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتي‌، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمي‌شود. در اين صورت اداره مالكيت صنعتي‌، يك آگهي حاوي تأخير انتشار طرح صنعتي مذكور و اطلاعات مربوط به هويت مالك طرح ثبت شده و تاريخ تسليم اظهارنامه و مدت تأخير مورد درخواست و ساير امور ضروري را منتشر مي‌كند. پس از انقضاء مدت تأخير درخواست شده‌، اداره مالكيت صنعتي آگهي طرح صنعتي ثبت شده را منتشر خواهد كرد. رسيدگي به دعوي راجع به يك طرح صنعتي ثبت شده درمدت تأخير انتشار آگهي مشروط به آن است كه اطلاعات مندرج در دفاتر ثبت و اطلاعات مربوط به پرونده اظهارنامه به شخصي كه عليه او دعوي اقامه مي‌شود به طور كتبي ابلاغ شده باشد.
‎‎‎ماده 28 - حقوق ناشي از ثبت طرح صنعتي‌، مدت اعتبار و تمديد آن به شرح زير است‌:
‎‎‎الف - بهره‌برداري از هر طرح صنعتي كه در ايران ثبت شده باشد، توسط اشخاص‌، مشروط به موافقت مالك آن است‌.
‎‎‎ب - بهره‌برداري از يك طرح صنعتي ثبت شده عبارت است از: ساخت‌، فروش و وارد كردن اقلام حاوي آن طرح صنعتي‌.
‎‎‎ج - مالك طرح صنعتي ثبت شده‌، مي‌تواند عليه شخصي كه بدون موافقت او افعال مذكور در بند (ب‌) اين ماده را انجام دهد يا مرتكب عملي شود كه عادتاً موجبات تجاوز آينده را فراهم آورد، در دادگاه اقامه دعوي نمايد.
‎‎‎د - مدت اعتبار طرح صنعتي پنج سال از تاريخ تسليم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود. اين مدت را مي‌توان براي دو دوره پنجساله متوالي ديگر پس از پرداخت هزينه مربوط تمديد نمود. پس از انقضاء هر دوره كه از پايان دوره شروع مي‌شود، يك مهلت شش ماهه براي پرداخت هزينه تمديد گرديده و همچنين جريمه تأخير در نظر گرفته خواهد شد.
‎‎‎ماده 29 - هر ذي‌نفع مي‌تواند از دادگاه ابطال ثبت طرح صنعتي را درخواست نمايد. در اين صورت بايد ثابت كند كه يكي از شرايط مندرج در مواد(20)و(21) رعايت نشده است و يا كسي كه طرح صنعتي به نام وي ثبت شده پديدآورنده آن‌طرح يا قائم‌مقام قانوني او نيست‌. مفاد قسمت‌اخير ماده(18) دراين خصوص نيز اعمال مي‌شود.

کد اقتصادی در سال 73 برای هرشرکتی که به شکل افراد حقوقی یا حقیقی به ثبت میرسد که یک نوع کد شناسایی است که 12رقمی می باشد و با عدد 4 شروع می شود،طبق ماده 169 قانون مالیاتی که در سال 80 مصوب شده است شرکتهای ثبت شده مستلزم به دریافت کد اقتصادی می باشد .

دلایل اخذ کد اقتصادی :

-کد اقتصادی لازم برای مشخص شدن چگونگی فعالیت و ارائه قراردادها
-از آنجایی که زمینه فعالیت های اقتصادی بسیار وسیع و گسترده می باشد،با استفاده از کد اقتصادی می توان به شناخت افراد دارای مجوز در این زمینه پرداخت تا هم از تخلف جلوگیری شود و هم فعالان در این زمینه به پرداخت مالیات بپردازند.
-کد اقتصادی لازم برای اخذ کارت بازرگانی
-کد اقتصادی برای کارهای تجاری شرکت الزامیست :

کد اقتصادی برای به دست آوردن سود و محاسبه مالیات و محاسبه راحت دفاترقانونی باید روی فاکتور ها درج شود.
در ادامه به صورت مختصر به شناخت چند واژه می پردازیم :

اشخاص مکلف به اخذ کد اقتصادی

اشخاص حقیقی که در واردات و صادرات مشغول بوده و دارای مجوز فعالیت یا پروانه کسب از مراجع مربوطه بوده و دارای محل تجاری می باشند مکلف به اخذ کد اقتصادی می باشند.
_مجوز فعالیت با توجه به فعالیت اقتصادی هر فرد از طرف مرجه ذیصلاح مورد نظر تایید و دارای پروانه می باشد.
_محل فعالیت تجاری از طرف مراجع قانونی و یا شهرداری به عنوان محل فعالیت شناخته شده که شخص با توجه به زمینه فعالیت خود که با مجوز و یا بی مجوز است شروع به فعالیت می کند.
کد اقتصادی این افراد شامل عکس 3 در2 شخص، نام و نام خانوادگی، کد اقتصادی نشانی محل فعالیت تجاری و شماره حوزه مالیاتی می باشد.
اشخاص حقوقی ای که در واردات و صادرات و توزیع مشغول به کار هستند هم مکلف به اخذ کد اقتصادی می باشند.
کد اقتصادی این دسته مانند همان اشخاص حقیقی می باشد با این تفاوت که عکس ندارد و نوع شخص درج شده است و همچنین به صورت لیزری صادر خواهد شد

اشخاص غیر مکلف به اخذ کد اقتصادی :

اشخاص حقیقی که به فعالیت هنری می پردازند مانند: فیلمسازی ، طراحی ، ، نویسندگی ، ترجمه کتاب ، و ویراستاری و ....
فعالیت های تحقیقی و مشاوره ای مانند مراکز آموزشی و یا اعضای هیئت علمی دانشگاه ها
فعالیت های پیمانکاری به شرط بالا نرفتن مبلغ دریافتی کل از پنجاه میلیون ریال
مساجد

مدارک لازم برای اخذ کد اقتصادی(شخص حقوقی) :

1-اصل و کپی مدارک ثبتی شرکت (اساسنامه،تقاضانامه و شرکت نامه یا اظهارنامه ی ثبتی )
2-اصل و کپی روزنامه ی تاسیس شرکت
3-اصل و کپی روزنامه ی آخرین تغییرات شرکت
4-کپی از آگهی تاسیس شرکت
5-اصل و کپی سند مالکیت یا اجازه نامه ی شرکت(دارای کد رهگیری و هلوگرام)
6-مهرشرکت
7-قبض تلفن
8-کپی مدارک شناسایی مدیرعامل،اعضای هیئت مدیره (شناسنامه،کارت ملی)
9-گواهی امضا صاحب یا صاحبان حق امضا شرکت(ازدفتراسنادرسمی)
10-تکمیل فرم اصل مربوط به کد اقتصادی

مدارک لازم برای اخذ کد اقتصادی(شخص حقیقی) :

1-در خواست کتبي از طرف شخص
2-کپي از پروانه کسب
3-کپي کامل از صفحات شناسنامه
4-سه قطعه عکسس 3در2متقاضی
5-تکمیل فرم اصل مربوط یه کد اقتصادی

تخلفات کد اقتصادی :

استفاده اشخاص حقیقی و حقوقی از کد اقتصادی سایرین خلاف قوانین بوده و تعلق مالیاتی متوجه شخصی که کد اقتصادی به او تعلق دارد می شود.
هرگونه جعل و تقلب و سو استفادهاز کد اقتصادی خلاف قوانین بوده که منجر به برخورد می شود
اگر جهت درج کد اقتصادی فروشنده مبلغ اضافه ای دریافت شود و یا کد اقتصادی خریدار درج نشود تخلف محصوب شده و شامل برخورد قانونی می شود
زمانی که فروشنده هنگام معامله از دادن کد اقتصادی خود خودداری کند و شرط ارائه ی آن را پرداخت مبلغ بیشتری قرار دهد خرید از آن به شرط گزارش معامله و ندادن کد اقتصادی توسط فروشنده به اداره ی مالیاتی به صورت کتبی کمتر از یک ماه بلامانع است.

جرایم تخلفات کد اقتصادی :

عدم رعایت قوانین مانند خود داری از صدور صورت حساب،عدم درج کد اقتصادی وبی اعتنایی به دفاتر مالیاتی از این لحاظ طبق ماده ی 8 قانون تعزیرات شامل جرایم زیر می شود :
بار اول 2 برابر مبلغ معامله
بار دوم تعطیلی محل کسب و جلوگیری از فعالیت مربوطه به مدت 3ماه
بار سوم حبس از 3تا6 ماه برای شخص متخلف و همچنین برای اشخاص حقوقی شامل مدیر و مسئولان ذیربط می شود,

همانطور که می دانیم برای حفظ چرخه اقتصادی کشور حقوق دولت باید به شکل مالیات پرداخت شود که اظهارنامه مالیاتی مبحثی در این قالب است که پرداخت مالیات را با توجه به درآمد افراد درنظر می گیرد.اظهارنامه مالیاتی فرم هایی است که به صورت پیوسته از سوی سازمان مالیاتی در اختیار متقاضیان قرار می گیرد و افراد باید با داشتن کد اقتصادی 16رقمی اطلاعات خود را از طریق پیش ثبت نام در سامانه ی مالیاتی وارد و اقدام گرفتن اظهارنامه مالیاتی نمایند.
تمامی اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی باید با توجه به درآمد خود به پرداخت مالیات اقدام کنند و توسط این اشخاص اظهارنامه مالیاتی با اعتراف بر میزان درآمد اشخاص تکمیل شده و به اداره مالیاتی باید تحویل داده شود.اگر اشخاص میزان مالیات خود را به صورت واضح بیان کنند و هیچ گونه شک و شبه ای درآن وجود نداشته باشد میزان مالیات اعلام شده درست تشخیص داده شده و به همان مقدار پرداخت مالیات آن شخص منظور می گردد.اما اگر اظهارنامه به صورت صحیح اعلام نشود میزان مالیات به صورت علی الراس تشخیص داده می شود

علی الراس چیست ؟

زمانی که درستی اظهارنامه توسط ممیز رد میشود یعنی پس از دادن اظهارنامه مالیاتی به اداره ی مالیات ناصحیح بودن آن تشخیص داده شود مالیات آن شرکت به صورت خود جوش محاسبه می شود.
دلایل علی الراس شدن :

1-حساب سود و زیان و تراز نامه در آن وجود نداشته باشد.
2-مدارک و گزارشات موردنظر باتوجه به درخواست ممیز ارائه نشود.
3-اگر مدارک داده شده ازنظر اداره ی مالیاتی غیرقابل رسیدگی باشد به این معنی دفاتر مورد قبول باشد اما هزینه های دفاتر مورد قبول نباشد .
-اگر در محاسبه سود و زیان اشتباه شده باشد با ارائه ی مدارک لازم به مدت یک ماه از تاریخ انقضای تسلیم اظهارنامه تا رفع اشتباهات زمان داده می شود.
بنابراین باید در درستی اظهار نامه مالیاتی تمام تلاش خود را صرف کرده چون شیوه ی ارائه ی اظهار نامه به صورت خود اظهاری می باشد پس شخص با قید کردن میزان درآمد خود مالیات لازمه را پرداخت می نماید.
افرادی که ملزم به تنظیم و تسلیم اظهارنامه مالیاتی هستند :

1-تمام اشخاصی که به صورت حقیقی یا حقوقی به فعالیت خود مشغولند
2- اشخاصی که در ایران اقامت دارند و داخل یا خارج از کشور دارای فعالیت هستند
3-اشخاصی که خارج از ایران اقامت دارند و درآمد وفعالیت آنها از طریق ایران می باشد
4-تمامی اشخاص غیرایرانی چه به صورت حقوقی و چه به صورت حقیقی در ایران فعالیت دارند و از طرق ارائه ی تعلیمات،واگذاری امتیازات و ... موفق به کسب درآمد شدند
افرادی که ملزم به تنظیم و تسلیم اظهارنامه مالیاتی نیستند :

1- شهرداری
2-سازمان هایی که دولت بودجه ی آن هارا مشخص می کند
3-موسسات و وزارت خانه های دولتی
تاریخ و محل تسلیم اظهارنامه مالیاتی اشخاص حقوقی:

اشخاص حقوقی باید اظهارنامه ی خو را به همراه دفاتر و مدارک نهایتا تا 4ماه پس از سال مالیاتی به اداره ی مالیاتی تسلیم و مالیات تعلق گرفته را پرداخت کنند.
سال مالیاتی و موعد تسلیم اظهارنامه مالیاتی :

سال مالیاتی از اول فروردین ماه هـر سـال شـروع و بـه آخر اسفند همان سال ختم میشود و اما اشخاص حقوقی که سال مالی آنها بـه موجب اساسنامه با سال مالیاتی هم خوانی نداشته باشد درآمد سال مالی آنها به جاي سال مالیاتی براساس تشخیص اداره مالیات موعد تسلیم اظهارنامه و پرداخـت مالیات آنها چهارماه پس از سال مالی میباشد.

اظهارنامه عدم فعالیت :

اگر اشخاص حقیقی و یا حقوقی پس از ثبت شرکت هیچ گونه فعالیتی نداشته باشند بازهم باید اظهارنامه و دفاتر خود را تیرماه هرسال به صورت سفید تحویل دهند و اگر سازمانی با داشتن فعالیت،اظهارنامه و دفاتر خود را یه صورت سوری و برای نشان دادن عدم فعالیت خود سفید تحویل دهد به دلیل تخلف شامل علی الراس می شود., ,

در سال های اخیر سیاست های اقتصادی کشور در چهار چوب برنامه های توسعه اقتصادی به سوی خصوصی سازی گام بر می دارد و واگذاری فعالیت ها به بخش خصوصی مستلزم آن است که افراد به تأسیس شرکت ها مختلف مبادرت نمایند و با انجام فعالیت های تجاری در نظر گرفته شده باعث کاهش تصدی گری دولت در امور اقتصادی شوند این مهم بر عهده اداره ثبت شرکت ها موسسات غیر تجاری است تا شرکت ها با طی مراحل اداری مطابق مقررات و مواد قانونی به ثبت برسند.

شرکت از زمانی تشکیل می شود که دو یا چند نفر قصد تشکیل آن را داشته باشند بنابراین قصد و نیت ایشان ملاک تشکیل است اما از نظر مقررات و ضوابط طی نمودن مراحلی چند جهت تأسیس یک شرکت یا مؤسسه ضروری است تا این شرکت بر روی کاغذ نوشته شود و در دفاتر اداره ثبت شرکت ها ثبت گردد ماده 20 قانون تجارت انواع شرکت های تجاری را به هفت قسم تقسیم می کند.1-شرکت های سهامی2-شرکت با مسئولیت محدود3-تضامنی 4-مختلط سهامی 5-مختلط غیر سهامی 6-شرکت نسبی 7- شرکت تعاونی تولید و مصرف که ثبت این نوع شرکت ها در تهران بر عهده اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان در اداره ثبت مرکزی است.

مدارک مورد نیاز جهت تأسیس شرکت:

شرکت با مسئولیت محدود: مطابق با ماده 27 قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده است و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام و یا قطعات سهامی تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت می باشد. مدارک مورد نیاز جهت تأسیس شرکت با مسئولیت محدود: الف )دونسخه تقاضانامه ب ) دو نسخه صورت شرکتنامه ج ) دو نسخه اساسنامه د ) دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی و مؤسسین ه) کپی برابر اصل شده شناسنامه مؤسسین و چنانچه هیأت مدیره نیز خارج از شرکاء باشند کپی برابر اصل شده شناسنامه اعضاء هیأت مدیره نیز الزامی است و هر گاه موسسین شرکت اشخاص حقوقی باشند آخرین تغییرات مدیران و سرمایه شرکت که در روزنامه رسمی درج گردیده است همراه با برگه معرفی نامه نماینده نیز ضمیمه مدارک دیگر می گردد.

شرکت های سهامی عام:

مدارک لازم برای ثبت شرکتهای سهامی عام شامل مدارک قبل از پذیره نویسی؛ و مدارک بعد از پذیره نویسی می باشد. مدارک قبل از پذیره نویسی؛ دو نسخه اظهار نامه به انضمام دونسخه طرح، اساسنامه و دو نسخه اعلامیه پذیره نویسی همراه با کپی مصدق شناسنامه های موسسین و گواهی بانکی که در قانون تجارت تصریح شده است که مؤسسین 20% از کل سرمایه را تعهد می نمایند و 35% از 20% را واریز و گواهی بانکی ارائه می دهند. هر چند مؤسسین می توانند بیش از 20% از کل سرمایه را تعهد نماید ولی نباید کمتر از آن چه در قانون تجارت قید شده است. اظهار نامه عیناً اظهار نامه شرکت های سهامی خاص می باشد که باید تا بند 9 آن کامل شود. بندهای بعد از آن بعد از پذیره نویسی کامل می شود حداقل سرمایه نیز 5 میلیون ریال می باشد. برای اطلاع از مطالب طرح اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی به ماده 8 و 9 قانون تجارت مراجعه نمائید.

مدارک بعد از پذیره نویسی:

دو نسخه اظهار نامه که تمام بندهای آن کامل شده باشد نام مؤسسین جدید در اظهار نامه وارده توسط تمامی سهامداران امضاء شده باشد، دو نسخه اساسنامه ، دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین و هیأت مدیره که کارهایی همانند صورت جلسات شرکت های سهامی خاص تکمیل می گردد با این تفاوت که دو روزنامه کثیرالانتشار برای چاپ آگهی های شرکت در نظر گرفته می شود کپی برابر اصل شده مؤسسین و بازرسان همراه با گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% از کل سرمایه و همچنین صفحات در روزنامه ای که اعلامیه پذیره نویسی در آن چاپ شده است.

مؤسسات غیر تجاری:

مؤسسات غیر تجاری مؤسساتی هستند که فعالیت تجاری انجام نمی دهند بر طبق ماده 1 آئین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و مؤسسات غیر تجاری مقصود کلیه تشکیلات و مؤسسات است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی و ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل
می شود اعم از آنکه مؤسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند. مدارک مورد نیاز دو نسخه تقاضا نامه همراه با دو نسخه اساسنامه و صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین، کپی مصدق شناسنامه مؤسسین، تقاضانامه حاوی مشخصات نام، موضوع، تابعیت، مرکز، اسامی مؤسسین، تاریخ تشکیل مدیر، یا مدیران اشخاصی که در مؤسسه حق امضاء دارند، دارائی مؤسسه، آدرس شعبه نام مدیر، مدیران شعبه می باشد که توسط مؤسسین امضاء می شود. در نسخه اساسنامه که تمام صفحات آن تمام مؤسسین امضاء می گردد و در صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین مدیران و صاحبان امضاء مجاز تعیین می گردد مؤسساتی که فعالیت آنها مشمول بند الف ماده 2 آئین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و مؤسسات غیر تجاری شود( ماده 2 بند الف مؤسساتی که مقصود از تشکیل آن جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد) بر طبق بند ماده 6 همان آئین نامه باید از شهربانی مجوز دریافت نماید.

مراحل اداری:

متقاضی پس از آنکه تصمیم به ثبت هر یک از انواع شرکت را گرفت، به حسابداری اداره مراجعه می کند و مدارک شرکت مورد نظر را خریداری و به ترتیبی که در فوق اشاره شد، کامل می کند و تمام مدارک را در داخل یک پوشه پانچ می کند. متقاضی دوباره به حسابداری مراجعه می کند و فیش تعیین نام را دریافت و به شعبه بانک ملی اداره که فقط برای امور ثبتی اختصاص دارد مراجعه و فیش تعیین نام را پرداخت می نماید مؤسسات و شرکت های تعاونی فاقد فیش تعیین نام می باشند. متقاضی نامهای درخواستی خود را بر روی برگه ای
می نویسد و بعد پرونده را به کارشناس بررسی کننده پرونده تحویل می دهد کارشناس پرونده را از نظر محتویات و کامل بودن مدارک چک می کند و بعد پرونده در اختیار کاربران کامپیوتر قرار می گیرد.کاربران کامپیوتر تمام محتویات پرونده شامل مشخصات اساسنامه، شرکت نامه ، تقاضانامه و صورت جلسات را وارد سیستم می کنند بعد از آنکه محتویات مدارک وارد سیستم شد به متقاضی که در خواست داده می شود که دستیابی به محتویات پرونده در قسمت های مختلف اداری از طریق وارد کردن که درخواست امکان پذیر است. متقاضی همراه با پرونده به واحد تعیین نام مراجعه می کند و کارشناس تعیین نام پس از جستجو در کامپیوتر نام های درخواستی متقاضی را جستجو می کند. به ترتیب اولویت یکی از نام ها را برای او تعیین می کند در این قسمت کارشناس پرونده مشخص می شود و محتویات پرونده از طریق کامپیوتر برای کارشناس تأسیس ارسال می گردد و همزمان متقاضی نیز با اصل پرونده بر کارشناس مربوطه مراجعه می نماید. کارشناس تأسیس همزمان محتویات و مدارک شرکت را با توجه به نوع آن چک می کند علاوه بر آنکه منع قانونی نداشته باشد موظف است تمام محتویات پرونده را نیز در داخل سیستم چک کند. که مبادا در فعالیت شرکت و محتویات غلط املائی داشته باشد ریاست اعضاء میزان سرمایه و سهام و یا سهم شرکت با اوراق مغایرت داشته باشد. اگر ایرادات در محتویات داخل سیستم مشاهده شود کارشناس ایرادی می زند و متقاضی به کار برخورد مراجعه می کند و کارشناس تعیین نام پس از جستجو در کامپیوتر نام های در خواستی متقاضی را جستجو می کند. به ترتیب اولویت یکی از نام ها را برای او تعیین می کند در این قسمت کارشناس پرونده مشخص می شود و محتویات پرونده از طریق کامپیوتر برای کارشناس تأسیس ارسال می گردد و همزمان متقاضی نیز با اصل پرونده بر کارشناس مربوطه مراجعه می نماید. کارشناس تأسیس همزمان محتویات و مدارک شرکت را با توجه به نوع آن چک می کند علاوه بر آنکه منع قانونی نداشته باشدموظف است تمام محتویات پرونده را نیز در داخل سیستم چک کند. که مبادا در فعالیت شرکت با اوراق مغایرت داشته باشد. اگر ایرادات در محتویات داخل سیستم مشاهده شود کارشناس ایرادی می زند و متقاضی به کار برخورد مراجعه می کند که نواقص و ایرادات را رفع کند و دوباره برای کارشناسی ارسال نماید. در این قسمت است که اگر نوع شرکت سهامی خاص باشد متقاضی برای تهیه گواهی بانکی باید اقدام کند واگر سهامی عام باشد کارشناس اجازه پذیره نویسی را صادر می کند همچنین اگر موضوع فعالیت نیز احتیاج به مجوز داشته باشد توسط کارشناس استعلام صادر می شود. در غیر این صورت مراحل اداری انجام می گیرد. مراحل اداری موارد فوق منوط به تهیه مدارک و طی شدن مراحل خود را دارد.
هر گاه کارشناسی منع قانونی در پرونده ها مشاهده نکرد. آگهی تأسیس را از طریق سیستم صادر می کند؛ «قبل از مکانیزه شدن واحد تأسیس آگهی تأسیس بررسی اوراق خاص توسط کارشناس تهیه می گردید.» وآن را تأیید می کند و متقاضی را به اتاق رئیس اداره برای گرفتن امضاء راهنمایی می کند. همزمان محتویات پرونده نیز از طریق کامپیوتر برای رئیس اداره ارسال می شود. بعد از تأیید رئیس محتویات پرونده نیز از طریق سیستم برای کارشناس عودت داده می شود. کارشناس یک نسخه از تمام مدارک ثبتی را مهر نسخه اداره می زند، حق ثبت شرکت را نیز با توجه به میزان سرمایه شرکت تعیین می نماید را از طریق سیستم صحت مدارک ارسالی را تأیید به حسابداری ارسال می نماید در حسابداری حق ثبت، حق الدرج آگهی شرکت در روزنامه کثیرالانتشار اخذ می گردد و محتویات پرونده به قسمت ثبت دفاتر مراجعه نماید مدارکی را که مهر نسخه ادراه دارد را در داخل پرونده جداگانه ای همراه با آگهی تأسیس قرار دهد. و به مسئول ثبت دفاتر تحویل می دهد در این قسمت است که به شرکت شماره ثبت داده می شود. مشخصات و محتویات در دفاتر مخصوص ثبت می شود ذیل دفتر توسط فردی که مجاز به امضاء آن است امضاء می شود و آگهی تأسیس در قسمت دبیرخانه مهر و شماره می شود و یک نسخه از آگهی تأسیس به متقاضی برای درج در روزنامه رسمی داده می شود و از هر یک از مدارک یک نسخه به متقاضی داده می شود مهر اداره برای آن زده می شود و به این ترتیب شرکت به ثبت می رسد.

 ثبت شرکت سهامی خاص

موسسه ثبت شرکت کریم خان تمامی خدمات در رابطه با  ثبت شرکت سهامی خاص را در اختیار شما قرار می دهد ، جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02188946700 تماس حاصل فرمایید.

اگرچه در ماده ی 20 قانون تجارت،هفت نوع شرکت تعریف شده است،که یک نوع آن شرکت سهامی می باشد،

لیکن در اصلاحیه ی سال 1347 شرکت های سهامی خود به دو گروه طبقه بندی شده اند که عبارتند از:

الف-شرکت های سهامی عام

ب-شرکت های سهامی خاص

چند نکته مهم برای ثبت شرکت سهامی خاص

وحود حداقل سه نفر شریک و سهامدار برای ثبت شرکت سهامی خاص الزامی می باشد

برای ثبت شرکت سهامی خاص باید دو نفر به عنوان بازرسین اصلی و علی البدل شرکت معرفی گردند که هیچ گونه نسبت نسبی و سببی با مدیران شرکت نداشته باشند .

برای ثبت شرکت سهامی خاص حداقل 35% از سرمایه اعلامی باید به بانک واریز گردد و گواهی مربوطه به اداره ثبت شرکت ها و مؤسسات غیرتجاری تحویل گردد .

هنگام تاسیس شرکت سهامی خاص و تکمیل مراحل مربوطه در اداره ثبت شرکت ها ، ارائه گواهی عدم سوءپیشینه کلیه مدیران و بازرسین به اداره ثبت شرکت ها ضروری می باشد .

لذا در حال حاضر بر خلاف مقررات قبل از اصلاح سال 1347،مقررات واحدی بر شرکت های سهامی وارد نیست و این موضوع تفکیک نوع شرکت سهامی را مهم ساخته است.

ثبت شرکت سهامی خاص

کلاَ طبق قانون تجارت فعلی،مقررات مربوط به شرکت های سهامی را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

الف-مقررات مشترک در مورد هر دو نوع شرکت سهامی یعنی عام و خاص اجرا می گردد.

ب-مقررات اختصاصی شرکت سهامی خاص

ج-مقررات اختصاصی شرکت سهامی عام

تفاوت اساسی بین مقررات اختصاصی شرکت های سهامی خاص و شرکت های سهامی عام موجب گردیده که در تبصره ی ماده ی 4 اصلاحیه ی قانون تجارت به این موضوع تاکید شود که: «در شرکت های سهامی عبارت«شرکت سهامی عام»و «شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله بعد از نام شرکت در کلیه ی اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود».

تفاوت شرکت های سهامی خاص و عام

شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند،اینگونه شرکت ها شرکت سهامی عام نامیده می شود.

شرکت هایی که تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است،شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.

 شرکت سهامی خاص شرکتی است که تماماَ سرمایه ی آن توسط موسسین تامین گردیده است.چون تشکیل شرکت های سهامی عام  همراه با تشریفاتی طولانی است،مواد اصلاحی قانون تجارت برای امور ساده تری که طبعاَ شرکای کمتری دارد یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که بشرح فوق شرکت سهامی خاص نامیده می شود.در این قبیل شرکت،صدور اعلامیه ی پذیره نویسی وجود ندارد.تمام سرمایه از ناحیه ی موسسین تعهد و اقلاَ سی و پنج درصد آن در یکی از بانک ها به نام شرکت در حال تاسیس در حساب مخصوصی سپرده می شود.

سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران والا شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند.

در نام شرکت باید کلمه ی «خاص»قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود و این کلمه در کلیه ی نوشتجات شرکت و آگهی ها باید رعایت گردد.مانند «شرکت سهامی خاص الوند»یا« شرکت سهامی دماوند خاص » و قید کلمه ی خاص باید در تمام نوشتجات شرکت تصریحاَ معلوم باشد.زیرا این نوع شرکت ها در حقیقت یک قسم شرکت سهامی خانوادگی و خصوصی است که مراجعه کنندگان باید اطلاع داشته باشند.همچنین، سرمایه ی شرکت به وسیله ی خود موسسین تامین می شود و حق صدور اعلامیه ی پذیره نویسی را ندارند ، سرمایه ی شرکت ممکن است حداقل یک میلیون ریال باشد .هیئت مدیره ی شرکت سهامی خاص ممکن است از پنج نفر کمتر باشد.در ضمن، شرکت سهامی خاص حق انتشار اوراق قرضه را ندارد وشرکت سهامی خاص نمی تواند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا با انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کند.

کلیه ی شرکت های سهامی اعم از شرکت سهامی عام یا شرکت سهامی خاص باید دارای اساسنامه باشند. اساسنامه مهمترین رکن شرکت سهامی و سندی است که شرکت فقط به آن بستگی داد .اساسنامه روابط شرکا را با یکدیگر و حدود اختیارات مجامع عمومی و هیئت مدیره را تعیین و تکلیف سود و زیان شرکت و مدت انحلال آن را معین می نماید. همچنین اساسنامه تابع نظر موسسین و اکثریت دارندگان سهام است و قانون از لحاظ اهمیت،مواردی را در آن ذکر کرده که در هر حال لازم الرعایه است.

  به موجب ماده ی 8 قانون اصلاحی،اساسنامه باید دارای مواد ذیل باشد: 

    نام شرکت

    موضوع شرکت به طور صریح و منجز

    مدت شرکت

    مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن،اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.

    مبلغ سرمایه ی شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک.

    تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها،در صورتی که ایجاد سهام

    تعیین مبلغ پرداخت شده ی هر سهم و نحوه ی مطالبه ی بقیه ی مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود.

    نحوه ی انتقال سهام با نام

    طریقه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس

    در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن.

    شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه ی شرکت.

    مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی.

    مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره ی آن ها.

    طریقه ی شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات جامع عمومی.

    تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه ی تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفا می کنند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند.

    تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران.

    تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.

    قید این که شرکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت بازرس.

    تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه.

    نحوه ی انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه ی امور آن.

    نحوه ی تغییر اساسنامه.

ثبت شرکت سهامی خاص

برای ثبت شرکت سهامی خاص  نیاز به اظهارنامه ی منضم به اساسنامه ای که به امضای کلیه ی سهامداران رسیده باشد و ورقه ای مشعر بر تعهد کلیه ی سهام و گواهینامه ی بانکی حاکی از تادیه ی قسمت پرداخت شده ی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد تمام تعهد باشد ضمن ارائه ی صورتمجلس عمومی موسسین حاکی بر تعیین مدیران و بازرسان شرکت می باشد.هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقد باشد باید تمام آن تادیه گردد و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد باید شرح امتیاز و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.

  مدارک لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص عبارتند از: 

    دو نسخه اظهارنامه ی تکمیل شده

    دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده

    تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی

    اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه ی تعهدی (حداقل 35% سرمایه)همراه با فیش واریزی

    اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیریط در مواردی ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

    تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت سهامداران ، مدیران و بازرسان

    اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضای هیات مدیره ،مدیر عامل و بازرسان

    دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره ی تکمیل شده

    دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره تکمیل شده

    اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

ثبت شرکت با مسئولیت محدود

 موسسه ثبت شرکت کریم خان تمامی خدمات در رابطه با ثبت شرکت با مسئولیت محدود را در اختیار شما قرار می دهد ، جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02188946700 تماس حاصل فرمایید.

پس از شرکت های سهامی ،شرکت های با مسئولیت محدود از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران می باشند.

ماده ی 94 قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود را بدین نحو تعریف می نماید: «شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت،مسئول قروض و تعهدات شرکت است .»

چند نکته مهم برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود

برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود حداقل دو نفر شریک باید وجود داشته باشد ، که در موارد عام هر دو شریک عضو هیئت مدیره شرکت بامسئولیت محدود می شوند .

در موارد خاص امکان ثبت شرکت بامسئولیت محدود تک مدیره ( مدیرعاملی) نیز وجود دارد ، که در این موارد هیئت مدیره ای در شرکت وجود نخواهد داشت و کلیه تصمیمات شرکت توسط مدیرعامل گرفته می شود .

برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود تمامی مدیران شرکت باید گواهی عدم سوءپیشینه اخذ نمایند .

واریز سرمایه به بانک ، برای ثبت شرکت بامسئولیت محدود الزامی نیست .

شرکت با مسئولیت محدود،مانند سایر شرکت های تجارتی دارای شخصیت حقوقی است.(ماده ی 583 قانون تجارت) و  به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است.مگر حقوق و تکالیفی که باالطبیعه،فقط انسان ممکن است دارای آن نباشد.تصمیمات شرکت به وسیله ی مقاماتی است که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند،اتخاذ می شود.سرمایه ی شرکت می تواند به صورت نقدی و یا غیر نقدی باشد.لیکن طبق ماده ی 96 موسسین این گونه شرکت ها موظفند که کل سرمایه ی نقدی را تادیه و کل سرمایه ی غیر نقدی را نیز تقویم و تسلیم کنند.

ثبت شرکت بامسئولیت محدود

نظر به این که میزان سهم هر یک از شرکا در این گونه شرکت ها توسط برگ سهام مشخص نمی شود،لذا ماده ی 97 ضروری کرده است که در شرکتنامه صراحتاَ میزان سهم الشرکه ی غیر نقدی هر یک از شرکا قید شود.

به منظور جلوگیری از ارزش گذاری غیر واقعی اموال غیر نقدی شرکت،ماده ی 98 قانون تجارت،شرکای شرکت با مسئولیت محدود را نسبت به ارزش اعلامی برای اموال غیر نقدی در شرکتنامه در مقابل اشخاص ثالث دارای مسئولیت تضامنی کرده است.

شرکت نامه و اساسنامه

تنظیم شرکت نامه بین شرکا الزامی است،علاوه بر آن شرکت با مسئولیت محدود، باید دارای اساسنامه باشد.قانون تجارت بیان صریحی در تنظیم شرکت نامه برای شرکت با مسئولیت محدود ندارد.ولی این امر از ماده ی 97 قانون تجارت که می گوید: «در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است»و ماده های 197 قانون مذکور که به طور کلی در مورد شرکت ها مقرر می دارد«در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکت نامه و منضمان آن طبق نظامنامه های وزارت عدلیه اعلان خواهد شد »مستفاد می شود.علاوه بر آن نظامنامه مورد بیان ماده ی 197 مزبور،به نام«نظامنامه ی قانون تجارت »لازم می داند که نسخه ای از شرکت نامه نیز به همراه سایر مدارک برای ثبت شرکت،به مرجع ثبت تسلیم می شود که لازمه ی آن تنظیم شرکت نامه بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود می باشد.

شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکت نامه باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکت نامه،بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی لزوم وجود آن از مواد مختلف از جمله ی مواد 105 قانون تجارت مستفاد می گردد.

می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه ی اولیه ی شرکت به وسیله ی پرداخت مبالغی به اقسام بعدی از طرف شرکا با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه ی برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه ی اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه ی اولیه ی شرکت را حداقل  قرار دادن ممنوع است(ماده ی 222 قانون تجارت)

 برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود داشتن شرایط زیر لازم می باشد: 

    این شرایط با حداقل دو نفر شریک دارای سن قانونی (18 سال تمام)قابل ثبت می باشد.

    هر دو عضو شرکت باید سهامدار باشند،حتی یک درصد

    سرمایه ی اولیه ی این شرکت صد هزار تومان می باشد.(این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد)

 مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود: 

    دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده

    دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده

    دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده

    تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی

    اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

    تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)

    اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل

    دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس

    دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره

    اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

موسسه ثبت شرکت کریم خان تمامی خدمات در رابطه با اخذ کارت بازرگانی را در اختیار شما قرار می دهد ، جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02188946700 تماس حاصل فرمایید.

فرآیند دریافت کارت بازرگانی (اخذ کارت بازرگانی) ابتدا وارد سایت اتاق بازرگانی میشویم . سپس از قسمت عضویت و کارت بازرگانی قسمت ثبت نام جهت صدور کارت عضویت و بازرگانی را انتخاب میکنیم و نسبت به ثبت درخواست صدور، تمدید یا تغییر کارت عضویت یا بازرگانی اقدام میکنیم . مراحل ثبت درخواست (اخذ کارت بازرگانی) به صورت زیر است: ثبت اطلاعات فردی چاپ فرم های الکترونیکی مربوطه ، مراجعه به سازمان و اخذ گواهی های مورد نیاز تکمیل اطلاعات پرونده و پس از اسکن تصویر مدارک، بارگذاری فایل های مربوطه با ثبت درخواست و تایید نهایی، پرونده به صورت الکترونیکی برای اتاق مربوطه ارسال می گردد. بررسی پرونده به صورت غیر حضوری انجام خواهد شد. درصورت ناقص بودن پرونده، از طریق پیامک و پست الکترونیکی به اشخاص اطلاع داده می شود تا با مراجعه مجدد، اطلاعات و مدارک را تکمیل کنند. درصورت کامل بودن پرونده، از طریق پیامک و پست الکترونیکی به اشخاص اطلاع داده می شود تا با در دست داشتن اصل مدارک، جهت تکمیل ثبت نام به اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی یا اتاق تعاون مربوطه مراجعه نمایند تا زمانی که کارت تحویل داده نشده اشخاص میتوانند با مراجعه مجدد از آخرین وضعیت درخواست خود در اتاق بازرگانی/ اتاق تعاون/ سازمان صنعت معدن و تجارت مربوطه مطلع شوند. مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده صدور کارت بازرگانی اشخاص حقیقی (اخذ کارت بازرگانی) اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکتها رسیده باشد. اصل گواهی پلمپ دفاتر ، از اداره ثبت شرکتها. (برای دریافت اظهارنامه و گواهی پلمپ به نزدیکترین دفتر پست و اداره ثبت شرکتها مراجعه فرمائید) اصل گواهی عدم سوء پیشینه. فرم دال اصل گواهی موضوع ماده ۱۸۱ق.م.م مربوط به آخرین سال عملکرد مبنی بر بلامانع بودن صدور کارت بازرگانی در سال جاری به آدرس متقاضی. اصل کارت ملی (در صورت داشتن هر گونه تغییرات در مشخصات سجلی اسکن و بارگذاری تصویر شناسنامه از تمامی صفحات الزامی میباشد) دو قطعه عکس (جدید ، تمام رخ ، ساده ، رنگی و با پشت زمینه سفید) اصل مدرک تحصیلی معتبر (حداقل دیپلم متوسطه) مدارک خارج از کشور پس از ارزشیابی توسط اداره دانش آموختگان وزارت علوم مورد پذیرش می باشد . تبصره : دارندگان پروانه بهره برداری صنعتی، کشاورزی، معدنی، خدمات فنی مهندسی وخدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات ICT ازمراجع ذیربط مشروط به انقضای دو سال از تاریخ صدور پروانه، ازارائه مدرک فوق معاف می باشند و ملزم به ارائه اصل مدرک تولید هستند . اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان تبصره : متقاضیانی که سن آنان ۵۵سال تمام باشد از ارائه پایان خدمت معاف می باشند . داشتن حداقل سن ۲۳سال تمام. اصل گواهی بانک مبنی بر تایید حساب جاری وحسن اعتبار بانکی به نام متقاضی (فقط روی فرم الف قابل قبول است) با مهر امضای رئیس شعبه. (ضمنا حسابهای جاری شتاب مربوط به شهرستانها در صورتیکه روی فرم الف تایید شده باشد قابل قبول است). ضمنا حداقل یکسال از زمان افتتاح حساب گذشته باشد. ارائه یکی از مدارک ذیل: الف-اصل سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی، به آدرس دفتر کار (آدرس اظهارنامه) ب- اصل اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی ، برای محل کار و به آدرس دفتر کار (آدرس اظهارنامه) ج- اصل اجاره نامه بنگاه املاک دارای کد رهگیری به نام متقاضی ، برای محل کار و به آدرس دفتر کار (آدرس اظهارنامه) مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی (صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی گردند) ارائه کد اقتصادی جدید و یا ارائه تاییدیه پیش ثبت نام در سایت Tax.gov.ir و تعهد مبنی بر ارائه کد اقتصادی جدید پس از صدور. تذکر ۱: کارمندان تمام وقت دستگاههای دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت نمایند. تذکر ۲: ارائه حداقل مدرک تحصیلی دیپلم الزامی است. تذکر ۳: حضور متقاضی یانماینده قانونی او در مرحله برابراصل و تحویل کارت الزامی است. تذکر ۴: برای هر واحد ملکی فقط یک کارت بازرگانی صادر می گردد. تذکر ۵: حضور متقاضی در کلاسهای آموزشی براساس نوع مدرک تحصیلی پس از مراجعه به اتاق الزامی میباشد. تذکر ۶: کلیه مدارک در محل اتاق برابر اصل می گردد. تذکر ۷: متقاضیان محترم درانتخاب رشته فعالیتهای خاص درزمان تکمیل اطلاعات ثبت نامی از طریق سایت این اتاق دقت فرمایند که رشته های انتخاب شده در راستای نیازهای وارداتی آنان باشد زیرا تنها واردات در چهارچوب رشته های انتخابی امکان پذیر خواهد بود وبرای صادرات کالا محدودیتی وجود ندارد.